Το βασικότερο αγαθό του ευρώ, ήταν και παραμένει για την Ελλάδα η γεωπολιτική ασφάλεια. Μπήκαμε στο κοινό νόμισμα, με πολλά άλλα απατηλά οράματα, όπως ότι θα εξευρωπαϊστούμε,  και σε ποιότητα αλλά και σε πόρους ζωής, αλλά η βασικότερη μας ανάγκη ήταν η σιγουριά των συνόρων μας εν σχέση με την Τουρκία, εν μέσω της συγκυρίας του κυπριακού ζητήματος, αφενός, και της επιθυμίας μας να εκμεταλλευτούμε πιθανά κοιτάσματα ενέργειας στο Αιγαίο, αφετέρου.

Ο σκοπός ποτέ δεν αγιάζει τα μέσα, όπως η καγκελάρια Μέρκελ αρχίζει σιγά-σιγά να αντιλαμβάνεται, τώρα που υφίσταται τους πρώτους ανέμους σημαντικής αντίστασης και άρνησης εναντίον της πολιτικής που είχε κατορθώσει να επιβάλει στην Ευρωζώνη, έως τώρα.

Η πρωτιά που κατέκτησε ο σοσιαλιστής Ολάντ στον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών προαναγγέλλει την πιθανή επικράτηση του επί του Σαρκοζί στον δεύτερο γύρο που θα πραγματοποιηθεί την ίδια ημέρα με τις ελληνικές εκλογές. Σύμφωνα με την εφημερίδα Le Monde, η πρώτη γρήγορη δημοσκόπηση των Γάλλων, που ψήφισαν τους υπόλοιπους τρείς κύριους επιλαχόντες, τον αριστερό Μελανσόν, τον κεντρώο Μπαιρού και την ακροδεξιά Λε Πέν, δείχνει ότι στον δεύτερο και τελευταίο γύρο ο Ολάντ μπορεί να κερδίσει την προεδρία με 54% των ψήφων έναντι 46% για τον Σαρκοζί.

Το τελευταίο άρθρο του Paul Krugman στην εφημερίδα New York Times έχει τίτλο: «Η οικονομική αυτοκτονία της Ευρώπης». Σε αυτό του το άρθρο, επαναλαμβάνει με περισσότερο επιμονή τη πολυετή κριτική που ασκεί εναντίον της αυστηρής λιτότητας που ακολουθεί η Ευρώπη, και ιδιαίτερα η Ευρωζώνη, υπό τις διαταγές της κεντροδεξιάς κυβέρνησης της Γερμανίας, και τον φόβο του ότι εάν αυτή η οικονομική πολιτική συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα, θα προκαλέσει την οικονομική «καταστροφή» της Ευρώπης.

Σχεδόν από τους πρώτους μήνες του πρώτου μνημονίου, και καθ’ όλη την διάρκεια της μνημονιακής κρίσης, ο ελληνικός λαός, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, έχει παραθέσει δύο φαινομενικά αντικρουόμενες προτιμήσεις. Με μεγάλη πλειοψηφία θέλει να μείνει στο Ευρώ, και με ακόμα μεγαλύτερη πλειοψηφία τίθεται κατά των μέτρων του μνημονίου. Η ελληνική πολιτική ηγεσία, και της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά και της κυβέρνησης Παπαδήμου, ανταποκρίθηκαν σε αυτήν την αντιπαράθεση, προωθώντας σε ευρωπαϊκό επίπεδο το «χαρμόσυνο» γεγονός ότι οι έλληνες «θέλουν το ευρώ», και αγνοώντας την μεγαλύτερη πλειοψηφία εναντίον των μνημονίων.

Η Ελλάδα προχωρεί στην ολοκλήρωση της εθελοντικής ανταλλαγής ιδιωτικών ομολόγων, με παρόμοια μισότυφλη πίστη με την οποία και εισχώρησε στο εκλεκτό κλαμπ του ευρώ, διότι και η ελληνική ηγεσία, αλλά και η ευρωπαϊκή, υποστηρίζουν ακράδαντα ότι είναι η μόνη λύση. Η ολοκλήρωση του PSI, όπως πολλοί διεθνείς αναλυτές έχουν σημειώσει, με ποιο πρόσφατο τον κ. Ρουμπινί στις Financial Times, αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό παράδειγμα ενός βασικού νόμου του σημερινού καπιταλισμού, σύμφωνα με τον οποίον, τα μεγάλα κέρδη, ως επί το πλείστον, πηγαίνουν στους ιδιώτες επενδύτες, ενώ οι μεγάλες χασούρες, συνήθως, κολλάνε σαν βεντούζες, στους ψηφοφόρους λαούς.
Αλλά πέραν της κοινωνικοποίησης του ελληνικού χρέους, με την μεταφορά του από τις τράπεζες στους ευρωπαίους ψηφοφόρους, η ολοκλήρωση του PSI, σε άμεση συνεργασία με το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο για την «διάσωση» της ελληνικής οικονομίας, έχουν επιφέρει ένα άλλο, κατά πάσα πιθανότητα, εξίσου ιστορικό γεγονός. Την πολιτικοποίηση του ελληνικού χρέους. Από τώρα και στο εξής, το ελληνικό έθνος χρωστάει ένα τεράστιο ποσό στους λαούς της ενωμένης Ευρώπης, και σε διεθνείς οργανισμούς που αντιπροσωπεύουν άλλα κράτη.

Όταν κανείς παρακολουθήσει πιο στενά τον δημόσιο διάλογο και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, για τις επιλογές που υπάρχουν για την Ελληνοευρωπαϊκή κρίση, θα διαπιστώσει, όπου και να σταθεί το βλέμμα του και το αυτί του, ότι πραγματικός διάλογος και λεπτομερής και εκτεταμένη εξέταση των προβλημάτων και των συνυφασμένων επιλογών λύσης δεν υπάρχει πουθενά.


 Ίσως ένας τέτοιος πραγματικός διάλογος να πραγματοποιείται μυστικά στα ενδότερα της γερμανικής κυβέρνησης, και ανάμεσα στην πραγματική ηγεσία του ευρώ, αλλά μέσα στην ελληνική κυβέρνηση, σίγουρα δεν γίνεται, ακόμα και στην κυβέρνηση Παπαδήμου.