Τον παλιό, και καλό, εκείνο τον καιρό, δηλαδή πριν ένα και δύο χρονάκια, η υφήλιος ανησυχούσε τρομερά για το εάν η Ελλάδα θα έβγαινε από το ευρώ, αν θα την έσπρωχναν, ή αν θα έπεφτε έξω κατά λάθος. Τώρα η υφήλιος ανησυχεί για κάτι πολύ χειρότερο και σοβαρότερο. Ανησυχεί για το ποιόν ζωής του μέσου Έλληνα, για το ότι ο περισσότερος πληθυσμός έχει μείνει άφραγκος, δεν έχει να πληρώσει φόρους, η κοινωνία ξεχαρβαλώνεται και η ελληνική οικονομία κατρακυλά ασταμάτητα πλέον στην καταστροφή, χωρίς κανένα σημάδι ότι η κατρακύλα μπορεί να σταματήσει, ή ότι η ύφεση και η ανεργία μπορούν να αναχαιτιστούν. Η υφήλιος δηλαδή, πονάει για την μοίρα του ελληνικού λαού και για το καθημερινό μαρτύριο του άφραγκου και καταχρεωμένου Έλληνα.

Τα δύο κλασσικά βιβλία του George Orwell, το Animal Farm και το 1984, μεταξύ τους περιγράφουν την πλήρη ιστορία και τραγωδία της ανθρώπινης κοινωνίας.

Η μεταπολιτευτική συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με πολλές φανφάρες γιόρτασε το γεγονός ότι η χώρα απέφυγε τις εκλογές δια της ιστορικής συνεστίασης των δύο αντιπάλων πολιτικών στρατευμάτων της τελευταίας γενεάς, και συνενόχων στην καταστροφή της οικονομίας, στην πελατειακά γαλουχημένη διαφθορά του κράτους και στην συνταγματικά σχεδιασμένη διαστρέβλωση της Δημοκρατίας. 

Το μεγάλο πείραμα της συμμετοχής σε ελληνική κυβέρνηση ενός κόμματος άλλου από τους κύριους ενόχους της Μεταπολίτευσης έληξε. Και ως δια μαγείας, τα δύο αξιωματικά κόμματα της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, σφιχταγκαλιασμένα, για να κρατηθούν εν ζωή το πρώτο, και στην εξουσία το δεύτερο, διατηρούν την κυριαρχία τους πάνω στην χώρα, μία χώρα που την ανέβασαν οικονομικά με δανεικά, επί δεκαετίες, την ίδια στιγμή που προδιέγραφαν την οικονομική της πτώση. Παράλληλα με την αμφίρροπη οικονομική εξέλιξη της χώρας, από τα φτωχά στα πλούσια και πάλι στα φτωχά, την τελευταία γενεά, αυτά τα δύο κόμματα πρωτοστάτησαν, εξίσου αμφίρροπα, στην πολιτική δημοκρατικοποίηση της χώρας, σπέρνοντας ταυτόχρονα τον ολέθριο σπόρο της πελατειακής διαφθοράς και γαλουχώντας το σημερινό τέρας του ελληνικού κρατισμού, το οποίο τέρας, τώρα, με την αντιδημοκρατική (βλέπε κρυπτοαπολυταρχική) συμπαράσταση της νομοθεσίας των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, προσπαθούν, εάν πιστέψει κανείς τον Αντώνη Σαμαρά, να αποικοδομήσουν. 

Παρόλο που η κοινή γνώμη αποκαλεί το ξαφνικό κλείσιμο της ΕΡΤ κεραυνό σε αίθριο καιρό, η πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή, μία τεράστια, εάν όχι η τέλεια καταιγίδα, προετοιμάζεται και φουσκώνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, ίσως, και μάλλον, από τις τελευταίες ελληνικές εκλογές.