Και έπειτα παραπονιούνται οι Ευρωπαίοι ότι δεν υπάρχει πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα! Όχι μόνο υπάρχει μία εκκωφαντική σταθερότητα, παρά, με την πανίσχυρη βοήθεια των ευρωζωνικών εταίρων εκμεταλλευτών, η Ελλάδα, τουλάχιστον στον γράφοντα, μοιάζει βαλτωμένη σε μία πανίσχυρη, πολιτική στασιμότητα, σε μία διαιώνιση, στο επίπεδο της κυβερνητικής ηγεσίας, του πολιτικού βολέματος, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο επιτυχίας. Με συγχωρείται εάν η σημερινή κυβερνητική ηγεσία μου θυμίζει πιο πολύ Μουμπάρακ και τα σαράντα χρόνια ηγεσίας του στην Αίγυπτο, παρά οτιδήποτε άλλο. Ίσως να είμαι προκατειλημμένος, διότι προσωπικά, εγώ και η οικογένεια μου έχουμε ρίζες στην παλιά κοινότητα Αιγυπτιωτών.

Το παράδοξο του πολιτικού συστήματος στην χώρα μας, κατά το οποίον, τα κόμματα που έφεραν την καταστροφή, είναι και αυτά που εξακολουθεί να εμπιστεύεται ο ελληνικός λαός για την εξυγίανση και την ανάπτυξη, αναδεικνύει, εάν όχι οτιδήποτε άλλο, την απίστευτη επιτυχία του ελληνικού πελατειακού συστήματος. Γιατί να έχουν οιονδήποτε ενδιαφέρον, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος να πραγματοποιήσουν οιανδήποτε πραγματική αλλαγή στην χώρα, αφού το ισχύον καθεστώς τους προσφέρει απόλυτη δύναμη και ασφάλεια τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια. Και οι έλληνες, τουλάχιστον η πλειοψηφία που οι διάφορες δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να αναδεικνύουν, εξακολουθούν να αισθάνονται ικανοποιημένοι από το status quo.

Γιατί συνεχίζει η Μεταπολίτευση να κυριαρχεί στην χώρα μετά από μία γενεά αποδεδειγμένης αποτυχίας; Διότι την υποστηρίζει, πλειοψηφικά, ο ελληνικός λαός. Γιατί ο ελληνικός λαός συνεχίζει να υποστηρίζει την ηγεσία της Μεταπολίτευσης; Αυτό είναι το τεράστιο ιστορικό ερώτημα. Ιδού οι δικές μου ασυνάρτητες, χαζές, ανιστόρητες υποθέσεις:

$11.      Όσο και να μην θέλω να το παραδεχθώ, υπάρχει μία σοβαρή δόση αλήθειας στο «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου. Οι έλληνες πλούτισαν άγρια την τελευταία γενεά, και αρκετός πλούτος μοιράστηκε σε όλους, με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους, έτσι, ώστε, παρόλο που οι ελίτ κλέφτες, υπό την προστασία της μεταπολιτευτικής ηγεσίας, φάγανε τα περισσότερα, αρκετή ευημερία πλημμύρισε την χώρα, και ο λαός, κατά βάθος, πιστεύει, ότι το θαύμα θα επαναληφτεί. Και φυσικά, του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου, οι πιο πολλοί έλληνες τους αρέσει η φοροδιαφυγή, όταν είναι επιτυχημένη, και δεν τους ενοχλεί η διαφθορά, όταν δεν ζημιώνονται άμεσα οι ίδιοι.

$12.      Οι 650.000 συνδικαλιστές του Δημοσίου, γαλουχημένοι και δημοκρατικά μοιρασμένοι ανάμεσα στα δύο εν λόγω κόμματα, αλλά και όχι μόνο, (βλέπε ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, και άλλους), εξακολουθούν να επανδρώνουν και να διατηρούν το ελληνικό κρατισμό σε όλο του το μεγαλείο, και δηλαδή, εξακολουθούν να κλειδώνουν τις, κατά τα άλλα, ελεύθερες (και πελατειακά διεφθαρμένες) δημοκρατικές, εκλογές στην χώρα.

$13.      Πολλοί έλληνες, έχουν τόσο αηδιάσει από το καθεστώς που περιγράφω στα δύο πρώτα σημεία, που το μόνο που εύχονται για την Ελλάδα είναι να γίνει η πρώτη πολιτεία της ευρωζωνικής γερμανοκρατούμενης ηγεμονίας, υπό οποιουσδήποτε όρους και να θέλουν να επιβάλουν οι Γερμανοί. Τόσο έχουν χάσει οι Έλληνες την εμπιστοσύνη τους στους εαυτούς τους, σαν λαό και σαν έθνος, που η μόνη σωτηρία που διαφαίνεται για αυτούς είναι η πολιτισμική, οικονομική, και πολιτική υποταγή σε ένα άλλο λαό, καλύτερο από εμάς.

$14.      Το δόγμα του Τρόμου της Ναόμι Κλάιν, πιστεύω, έχει πλήρως αποδειχθεί μέσα στο πείραμα της ευρωζωνικής «διάσωσης» της Ελλάδας. Το (τεράστιο) φτωχότερο μέρος του ελληνικού λαού είναι τόσο στραπατσαρισμένο από το (κατά την γνώμη μου προγραμματισμένο) αυτοκινητιστικό δυστύχημα της τρίχρονης Τροϊκανής μνημονιακής πολιτικής, που το μόνο που μπορεί να δει μπροστά του είναι που θα βρει το επόμενο γεύμα, πως θα διατηρήσει το ηλεκτρικό στο σπίτι του, και πως θα διατηρήσει την οικογένεια του κάτω από μία στέγη. Σε τέτοια κατάσταση δεν υπάρχει βούληση ή δύναμη για πραγματική διαδήλωση, μόνο για οργισμένη απάθεια, αυτοκτονίες και για εγκληματικότητα. Οι Τούρκοι, που ζουν μία επερχόμενη ευημερία, και έχουν με το δίκιο τους ελπίδα για το μέλλον, είναι αυτοί που διαδηλώνουν απαιτώντας κάτι καλύτερο. Οι δικοί μας κουκουλοφόροι μόνο μία υπαρξιακά αποπνικτική απελπισία εκδηλώνουν, με τις καταστροφικές και αυτοκαταστροφικές τους ενέργειες.

$15.      Το τελευταίο στοιχείο που παραθέτω είναι το λιγότερο ξεκάθαρο στο μυαλό μου. Βασίζεται στον ισχυρό ατομικισμό (βλέπε αναρχισμό του έλληνα), ο οποίος εκδηλώνεται και στην κάλπη, αλλά και στην απόφαση να υποστηρίξει ένα συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα. Ο έλληνας, ίσως, να μη μπορεί, από χαρακτήρα του, να δει, με ήρεμο μυαλό, τα γενικότερα θέματα της χώρας, και να πάρει αποφάσεις γύρω από αυτά. Αντί αυτού, το συλλογικό του αφοσιώνεται στα πιο άμεσα ημέτερο, και έτσι παίρνει πολιτικές αποφάσεις που συμφέρουν, φαινομενικά τον άμεσο κύκλο του, και όχι το μεγαλύτερο έθνος. Μόνο όταν το θυμικό, και η εθνική υπερηφάνεια βρίσκεται υπό απειλή, όπως σε περιπτώσεις πολέμου, μπορεί ο Έλληνας να σκέπτεται, να αποφασίζει και να δράττει εθνικά. Και το μεγάλο πρόβλημα με την απίστευτη εκμετάλλευση που η χώρα υφίσταται από την Ευρωζώνη, είναι ότι δεν έχει πλήξει τον Έλληνα στο εθνικό του φιλότιμο αρκετά.

Ή μήπως η εξαφάνιση του εθνικού φιλότιμου είναι ένα από τα πιο καταστροφικά αποτελέσματα των τριάντα χρόνων Μεταπολίτευσης;;;

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr