Αλλά δεν νομίζεται ότι το σφιχταγκάλιασμα Σαμαρά και Βενιζέλου αποτελεί ένα ιστορικό γάμο μεταξύ ενός σκύλου, του Αντώνη, και μίας γάτας, του Βαγγέλη;;
Αυτά τα δύο κατοικίδια ζώα, κατοικίδια στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας, είναι εκ των προτέρων, αντίθετα το ένα με το άλλο, και κάθε άλλο παρά ιστορικοί συνεργάτες. Η συμβίωση ανάμεσα τους, σε ένα σπίτι, σαν την κυβέρνηση της χώρας, είναι εκ των πραγμάτων κάπως, ή και πολύ, προβληματική.
Ο σκύλος είναι πιο δυνατός, σε μυϊκή ισχύ και σε μέγεθος, που φυσικά θυμίζει τον Σαμαρά με την πλειοψηφική του υπεροχή σε αριθμό βουλευτών του κόμματός του. Από την άλλη μεριά, η γάτα, που μυϊκά και σωματικά υστερεί κατά πολύ του σκύλου, αντιπροσωπεύεται ξεκάθαρα από την ισχνή, αλλά κοινοβουλευτικά απαραίτητη, μειοψηφία βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Ο σκύλος είναι συνήθως έρμαιο της ορμητικότητας και παρορμητικότητάς του. Ορμάει από ένστικτο, πριν υπολογίσει την κατάσταση πολύ ξεκάθαρα, σπάει τα γυαλικά, και μετά, κατόπιν εορτής, προσπαθεί, εάν γίνεται, να καταλάβει τα λάθη της ορμητικότητάς του. Ο κ. Σαμαράς, έχει πείσει τον ελληνικό λαό, για την ασυλλόγιστη και βίαιη παρορμητικότητά του, σε διάφορα σημεία της πολιτικής του καριέρας, τα οποία και έχουν καταγραφεί και αναλυθεί πολλάκις διαχρονικά, μαζί με το ζωντανό παράδειγμα της ΕΡΤ, αυτήν την στιγμή.
Η γάτα, δεν κάνει τίποτα παρορμητικά, παρά καιροφυλακτεί, και ορμάει μόνο την κατάλληλη στιγμή, όταν είναι βέβαιη της νίκης και του θηράματος της. Η γατήσια πολιτική μαεστρία του κ. Βενιζέλου, αναδείχθηκε, ακόμα μία φορά, όταν κυριάρχησε ακριβώς πάνω στην στιγμή που ο δεδηλωμένος συνέταιρός του, ο κ. Κουβέλης, έπαιρνε μία απόφαση που θα τον έβγαζε από την κυβέρνηση, και θα άφηνε όλο το πολιτικό κενό, και με το παραπάνω, στην διάθεση του κ. Βενιζέλου και του κόμματός του.
Σας θυμίζει αυτός ο μακιαβελικός χειρισμός του κ. Βενιζέλου, τις δύο στιγμές που αναρριχήθηκε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ; Η πρώτη ανύψωση της θέσεώς του, έγινε όταν καταποντίστηκε ο κ. Παπακωνσταντίνου, και αντί διακομματικής κυβέρνησης Γιωργάκη και Σαμαρά, ο κ. Βενιζέλος έγινε υπουργός οικονομικών, και εξασφάλισε την υπαρχηγία του κόμματος και της κυβερνητικής εξουσίας. Η δεύτερη αναρρίχηση πραγματοποιήθηκε, πάλι, την στιγμή που ο αρχηγός έπεσε από την ηγεσία, όταν ο Γιωργάκης αναγκάστηκε να παραιτηθεί, για να εξασφαλίσει ο Βενιζέλος την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, λίγο αργότερα.
Και οι τρείς αυτές ιστορικές στιγμές της ελληνικής πολιτικής, αναδεικνύουν τον γατήσιο χαρακτήρα του Βαγγέλη, να καιροφυλακτεί, να προετοιμάζεται, να βάζει τον εαυτό του, κάπως κρυφά, σε ιδανική θέση για να ορμήσει την κατάλληλη στιγμή και να κερδίσει το λάφυρο που θέλει εις βάρος άλλου. Θα θυμάστε την ιστορική στιγμή, όταν επέστρεφαν ο Γιωργάκης και ο Βαγγέλης από την σφαγή στο Μόντε Κάρλο, και ο Βαγγέλης, βγαίνοντας κιόλας από το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του συνονόματος του, να ανακοινώνει ότι δεν τίθεται θέμα για δημοψήφισμα, την στιγμή ακριβώς που ο Γιωργάκης, είχε βασικά εξαφανιστεί από το ευρωζωνικό πολιτικό σκηνικό μετά την άγρια κατσάδα που είχε πάρει από το δίδυμο Μερκοζί, και όχι μόνο, διότι ήθελε να προτείνει δημοψήφισμα για τον ελληνικό λαό.
Η Τρίτη παράθεση του σκύλου και της γάτας, στο δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου, είναι ότι ενώ ο σκύλος είναι πιο δυνατός, μυϊκά, η γάτα είναι κατά πολύ το πιο άγριο ζώο, και το οποίο θα σκοτώσει πιο άνετα, και χωρίς κανένα δισταγμό. Οι οικογένεια των σκύλων έχει γίνει ονομαστεί για το ότι συχνά το γάβγισμά τους είναι χειρότερο και πιο εκφοβιστικό από το δάγκωμά τους. Από την άλλη μεριά, η γάτα θα σου επιτεθεί με αίθριο καιρό, πολλές φορές την στιγμή που την χαϊδεύεις, και χωρίς εσύ να έχεις καμία ιδέα τι έκανες για να την εκνευρίσεις. Σαν ένδειξη αυτής της κατά πολύ πιο επικίνδυνης, για τον ελληνικό λαό, καριέρας του κ. Βενιζέλου, παραθέτω μόνο την εμπλοκή του, σαν ανεπίσημος συνταγματολόγος του ελληνικού πολιτικού σκηνικού, στις διάφορες νομοθεσίες που κυριολεκτικά έχουν υποδουλώσει τον ελληνικό λαό, πιο πολύ και από την Τρόικα. Αυτές οι νομοθεσίες είναι 1) ο μακιαβελικός και οργουελλικός νόμος περί «ευθύνης» υπουργών, 2) ο νόμος περί ασυλίας διαχρονικά (από το 1997;), όλων των υπουργών οικονομικών για λεφτά που έδωσε το κράτος σε τράπεζες που ήταν συστημικά επικίνδυνες, και τον πρόσφατο νόμο ασυλίας των τραπεζιτών, για τα αστήριχτα δάνεια που έδωσαν στα κόμματα, και κυρίως στο ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ.
Η τελευταία αντιπαράθεση είναι και η πιο βασική κατά την γνώμη μου, και η πιο υπαρξιακά επικίνδυνη για τον ελληνικό λαό. Ο σκύλος είναι κατά πολύ πιο αφοσιωμένος στον άνθρωπο από ότι η γάτα, η οποία παραμένει πολύ περισσότερο ένα άγριο ζώο, από ότι κατοικίδιο. Εάν αντικαταστήσει κανείς τον άνθρωπο των κατοικίδιων ζώων, με τον ελληνικό λαό των κυβερνητικών ηγετών, πιστεύω προσωπικά, ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι πολύ πιο στενά συνδεδεμένος και αφοσιωμένος με τις ανάγκες του ελληνικού λαού και την ιστορία του έθνους, και εάν καταστρέψει την Ελλάδα, που πιστεύω δεν αποκλείεται, θα το κάνει είτε από βλακεία, είτε από πολιτική και ιστορική ανεπάρκεια. Όσον αφορά τον Ευάγγελο Βενιζέλο, δεν του έχω καμία, μα καμία εμπιστοσύνη. Είμαι βέβαιος ότι όπως η γάτα βασικά είναι άγρια και εγωιστικά υπερασπίζεται μόνο τα συμφέροντα της και τίποτα άλλο, πιστεύω ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος δουλεύει αποκλειστικά για την προσωπική του δόξα, και ο ελληνικός λαός αποτελεί μόνο το πρόσφορο έδαφος και το αναγκαίο εργαλείο για τους προσωπικούς του σκοπούς.
Ο Αντώνης πρέπει να ενισχύσει την προσωπική του φρουρά. Εγώ αυτό μόνο ξέρω...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr