Ο σατράπης, για να μπορέσει να παραμείνει στον ρόλο του τα επόμενα τέσσερα χρόνια, θέλει να δείξει στους Γερμανούς ψηφοφόρους που κατέρχονται στις κάλπες σε δύο μήνες, ότι κάνει καλά την δουλειά του, που βασικά είναι να υπερασπίζεται τα οικονομικά συμφέροντα τους.
Και οι συναρχηγοί της ελληνικής σατραπείας, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, για να αποδείξουν μία ακόμα φορά το επίπεδο εθνικού εξευτελισμού και κυριαρχικής αδυναμίας στο οποίο έχει καταρρεύσει η Ελλάδα, και για το οποίο είναι ανάμεσα στους πολλούς συνενόχους, δεν αρκέστηκαν στο να συμφωνήσουν δουλοπρεπώς σε κάθε νι και σίγμα των γερμανικών εντολών, αλλά πρόσφεραν και ένα εθελοντικό δείγμα της αναξιοπρέπειας και της παντελούς έλλειψης αυτοσεβασμού που έχουν για την κυβέρνησή τους και την πατρίδα τους. Διόρισαν τον κ. Παπουτσή στον διεθνή οργανισμό της Παγκόσμιας Τράπεζας για να παριστάνει στην Ουάσινγκτον τον παλιάτσο, αφού άλλα προσωπικά και επαγγελματικά εφόδια για αυτή την θέση δεν κατηγορείται να κατέχει. Είναι ένας ακόμα παλιάτσος από το λεγόμενο «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, όπερ και σημαίνει βαθειά πελατειακό, και ακόμα βαθύτερα αναξιοκρατικό κόμμα και πολιτικό σύστημα.
Αυτά τα ολίγα και άκρως χαρακτηριστικά για την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, και πολύ καλά να πάθουμε εμείς οι Έλληνες για τους πολιτικούς που ψηφίζουμε και που ανεχόμαστε. Και εγώ ο ίδιος ψήφισα Σαμαρά την μία φορά που μπορούσα πέρσι, που να μου κοβότανε το χέρι...
Τουλάχιστον ο σατράπης Σόιμπλε ήρθε στην Ελλάδα κρατώντας και δουλεύοντας το μαστίγιο του, όπως πάνω από μία γερμανική εφημερίδα περιέγραψε πρόσφατα, για διπλό σκοπό. Ο πρώτος και κυριότερος σκοπός είναι να εκμεταλλευτεί την πανδημική διαφθορά του ελληνικού κράτους προς όφελος της πατρίδας του.
Ο δεύτερος, σε σημασία σκοπός του σατράπη Σόιμπλε, είναι πράγματι να βοηθήσει αυτήν την ανελέητα διεφθαρμένη και ανίκανη σατραπεία να σταθεί λίγο καλύτερα στα πόδια της, εάν όχι για τίποτε άλλο, παρά γιατί ένα τελείως σακατεμένο γαϊδούρι δεν προσφέρει κανένα όφελος στο αφεντικό του. Και η δουλειά του γερμανού υπουργού οικονομικών είναι να μεγιστοποιεί παντού και πάντοτε το οικονομικό όφελος για την Γερμανία από την κάθε σατραπεία της Ευρωζώνης, αρχής γενομένης με την Ελλάδα, το «ανφάν γκατέ» της γερμανικής αυτοκρατορίας, που λέγανε οι ευγενείς γαλλόφωνες και γαλλοπρεπείς κυρίες της παλιάς κολωνακιώτικης κουλτούρας. Μερικές τέτοιες υπάρχουν ακόμα...
Σε σύγκριση με τον σατράπη που έχουμε στο σβέρκο μας, ο κ. Παπουτσής, στο ρόλο του έλληνα παλιάτσου στον οργανισμό της Παγκόσμιας Τράπεζας, είναι κατά την γνώμη μου, η πολύ τραγικότερη κατάσταση. Το να έχεις ένα σατράπη, υποδηλώνει ότι κάποια άλλη εθνική δύναμη, η Γερμανία στην προκειμένη περίπτωση, είναι πολύ ισχυρότερη από εσένα, και σε καταδυναστεύει. Αλλά το να παίζεις εσύ σαν χώρα, εθελοντικά τον ρόλο ενός παλιάτσου, διότι ακριβώς και τραγικά, πιστεύεις ότι είσαι εσύ ένας παλιάτσος, και ότι μόνο το επίπεδο του παλιάτσου σου πρέπει και σου αξίζει, αυτό υποδεικνύει μία πολύ σοβαρότερη κατάπτωση του εθνικού αυτοσεβασμού και της εθνικής ταυτότητας. Όταν εσύ η ίδια, σαν χώρα, είσαι πεπεισμένη, διότι έτσι συμπεριφέρεται η κυβέρνηση που έχεις «εκλέξει», ότι είσαι ένας παλιάτσος ανάμεσα στα άλλα έθνη της υφηλίου, και ειδικότερα στην ήπειρο που οι πρόγονοί σου, αυτοί του Ολύμπου, χάρισαν την αρχική ονομασία και ταυτότητα, τότε τα πράγματα είναι πολύ, πολύ, πολύ άσχημα. Και φωτάκι στο τούνελ δεν διαφαίνεται, ούτε κατά διάνοια...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr