Οι Wolfgang Lehmacher, Richard Watson, Mikael Lind, Jillian Carson-Jackson και Sukhjit Singh δημοσίευσαν μία νέα μελέτη για τον τομέα της ναυτιλίας.

Πρέπει να ομολογήσω ότι αισθάνομαι πολύ άσχημα που τα κείμενά μου αποπνέουν σχεδόν μόνιμα μία αίσθηση απαισιοδοξίας. Νοιώθω και ταυτόχρονα φοβάμαι ότι οι παρατηρήσεις / αναλύσεις κουράζουν και αποδιώχνουν τους όποιους αναγνώστες μου, κάτι που φυσικά δεν επιθυμώ. Από την άλλη πλευρά όμως η πραγματικότητα αυτής της χώρας δεν σ’ αφήνει ν’ αγιάσεις, αν θέλεις να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να μην εθελοτυφλείς. Ακόμη περισσότερο, αν δεν θέλεις να ρίχνεις νερό στο μύλο των μύθων με τους οποίους έχουν μάθει να ζουν πολιτική τάξη – κοινωνία – μήντια / δημοσιογράφοι.

Μέσα στον ορυμαγδό των δηλώσεων και των συμπεριφορών – γελοίων στη συντριπτική πλειοψηφία τους -  που αφορούν τον γάμο και το δικαίωμα υιοθεσίας / τεκνοθεσίας ομόφυλων ζευγαριών πέρασε για μέρες απαρατήρητη η ιστορία όσων εξοργιστικών  και εξόχως ανησυχητικών φαίνεται ότι συμβαίνουν στις τάξεις του πολεμικού ναυτικού. Γιατί αν όντως συμβαίνουν σημαίνει ότι η ασυδοσία έχει προχωρήσει παντού, ότι τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο, ότι η σαπίλα είναι αγιάτρευτη, όπως επανειλημμένα έχω εκφράσει τους φόβους μου και για το στράτευμα.

Δεν ξέρω τι θα του ξημερώσει του Μητσοτάκη με το θέμα του γάμου των ομοφύλων και κυρίως με το δικαίωμα υιοθεσίας και τεκνοθεσίας από τα αντίστοιχα ζευγάρια, αλλά είναι φανερό ότι έχει μπλέξει. Γιατί όντως το ζήτημα είναι ιδιαίτερα λεπτό, ευαίσθητο και περίπλοκο. Μπλέκονται δικαιώματα, νομική επιστήμη και νόμοι, κοινωνία, εκκλησία, πολιτική, κόμματα, Ευρώπη και ένας μέγιστος, αλλά άγνωστος Χ που φορά την ψυχοσύνθεση, την κοινωνική αποδοχή, ένταξη και ανάπτυξη των παιδιών με ομόφυλους γονείς, που είναι και το σημαντικότερο.

Είναι φανερό ότι η προτροπή μου να μπούμε ως λαός και ηγεσία γερά και με τσαμπουκά στο 2024, εισακούεται. Δεν έχουν περάσει ούτε πέντε μέρες του νέου έτους και έχουμε μερικές εξελίξεις που δείχνουν ότι η φυλή βαδίζει με αποφασιστικά βήματα κι σύμφωνα με τις παραδόσεις της προς το πεπρωμένο της. Στα καλά καθούμενα ο καθηγητής Συρίγος αναφέρθηκε σε παρωχημένα άρθρα της Συνθήκης της Λωζάννης, αυτό ερέθισε τα πατριωτικά αντανακλαστικά του Κασσελάκη, που όχι μόνο κατάγεται από τη λεβεντογέννα, αλλά έχει δηλώσει ρητά ότι ο ίδιος εκπροσωπεί πια την πατριωτική Αριστερά, όχι δηλαδή την άλλη την … προδοτική και πάνω σε όλα αυτά βρήκε την ευκαιρία ο Μητσοτάκης να κάνει έναν ανασχηματισμούλη με την ελκυστική ονομασία «Διορθωτική Κίνηση». Ωραία πράγματα δηλαδή για να μη βαρεθούμε…  

Οι χώρες κατέληξαν σήμερα σε μια ιστορική συμφωνία στη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα COP28 στο Ντουμπάι για τη μετάβαση προς την απομάκρυνση της παγκόσμιας οικονομίας από τα ορυκτά καύσιμα έπειτα από δύο εβδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων.

Αυτό το… ανέκδοτο των στελεχών της κυβέρνησης που αντιμετωπίζουν την πολιτική (μόνο) με όρους αγοράς είναι κακόγουστο. Η δήλωση Γεωργιάδη πως τα Τέμπη δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο δεν είναι ούτε πρωτόγνωρη, ούτε απόλυτα αναληθής. Είναι, όμως, λάθος.