«Όταν ήμουν στην έρημο», έλεγε ο Ναστραντίν Χότζας, «έκανα μια ολόκληρη φυλή φρικτών και αιμοσταγών Βεδουίνων να τρέχει».

Πώς το έκανες αυτό τον ρώτησαν και αυτός τους απάντησε : «Απλό! Το έβαλα στα πόδια και όλοι έτρεχαν πίσω μου».

Σύμφωνα λοιπόν με το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικών Υποθέσεων πραγματοποιήθηκαν 377 έλεγχοι σε επιβατηγά και επιβατηγά – οχηματαγωγά Ε/Γ πλοία της ακτοπλοΐας και βεβαιώθηκαν επτά παραβάσεις.

Οι παραβάσεις που βεβαιώθηκαν αφορούσαν σε παραλείψεις ενημέρωσης της αρμόδιας Αρχής, σχετικά με μεταβολές των τιμών των εισιτηρίων.

Αν δηλαδή είσαι ακτοπλόος και αύριο το πρωί αποφασίσεις να αυξήσεις το ναύλο στη γραμμή Πέραμα – Παλούκια (τυχαία η επιλογή) και να τον φτάσεις 1.000 ευρώ αν το δηλώσεις στην αρμόδια αρχή είσαι εντάξει.

Οι διαμαρτυρίες όμως για την ακρίβεια των εισιτηρίων της ακτοπλοΐας δεν αφορούν αυτό. Αφορούν στις τιμές των εισιτηρίων για τις οποίες αφενός το υπουργείο δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε αφού διαμορφώνονται ελεύθερα, αφετέρου όσα μπορεί να κάνει, δεν τα κάνει.

Το πρόβλημα της ακρίβειας των εισιτηρίων της ακτοπλοΐας θα λυθεί όταν κάποια κυβέρνηση αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα και προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές στη διαμόρφωση των τιμών εισιτηρίων.

Και το πρώτο που οφείλει να κάνει είναι να ικανοποιήσει ένα πάγιο πολυετές αίτημα των ακτοπλόων για την κατάργηση των κρατήσεων υπέρ τρίτων που επιβάλλονται στα εισιτήρια της ακτοπλοΐας και δεν αναφέρομαι στον ΦΠΑ.

Σήμερα μέρος της αξίας του εισιτηρίου που πληρώνει ο επιβάτης αφορά σε κρατήσεις π.χ. για λεμβουχικά και αχθοφορικά δικαιώματα, επίσης για λιμενικά τέλη, πέραν των τελών που οι ίδιες οι ακτοπλοϊκές εταιρίες πληρώνουν στα λιμάνια για την χρήση των υποδομών τους.

Ακόμη επιβάλλεται ένας επίναυλος μέσο του οποίου – υποτίθεται – ότι  χρηματοδοτούνται οι άγονες γραμμές, αλλά και ένα έξτρα ασφάλιστρο που εισπράττει το ΝΑΤ για την ασφάλιση των επιβατών και των οχημάτων, πέραν των όποιων ασφαλίστρων πληρώνουν οι εταιρίες.

Κατά άλλους όλα αυτά τα παραπάνω τέλη αντιστοιχούν στο 40% της τελικής τιμής του εισιτηρίου. Κατά άλλους οι επιβαρύνσεις αυτές δεν ξεπερνούν το 30% με 35% της τελικής αξίας.

Και στις δύο περιπτώσεις η επιβάρυνση αυτή είναι σημαντική και αν συνυπολογίσει κανείς και τον ΦΠΑ τότε το καθαρό ποσό που απομένει για την ακτοπλοϊκή εταιρία θα ξαφνιάσει όποιον κάνει τον κόπο την επόμενη φορά να διαβάσει το εισιτήριο που θα κρατά στα χέρια του.

Από αυτόν τον καθαρό ναύλο τώρα που πάει απευθείας στο ταμείο της ακτοπλοϊκής εταιρίας , σχεδόν το 40% αφορά στο εργατικό κόστος και ένα ακόμη 30% αφορά στο κόστος των καυσίμων που χρησιμοποιούν τα πλοία για κινηθούν.

Ιδιαίτερα το κόστος των καυσίμων το οποίο διαμορφώνεται με βάσει την τιμή brend του βαρελιού πετρελαίου που ισχύει κάθε φορά διεθνώς είναι ένα κόστος που δεν μπορεί να ελέγξει καμιά ακτοπλοϊκή εταιρία.

Κάπως έτσι εξηγείται το γιατί ο κλάδος εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία παρουσιάζει μια μαύρη τρύπα της τάξης του ενός δις. Ευρώ με συνέπεια να μην μ πορεί να ανανεώσει τον στόλο των πλοίων.

Για αυτό άλλωστε οι τιμές των εισιτηρίων των πλοίων που εκτελούν διεθνή ταξίδια, π.χ. Πάτρα – Ιταλία, είναι πολύ φθηνότερες από το Αιγαίο. Γιατί στις γραμμές αυτές δεν υπάρχουν οι έξτρα επιβαρύνσεις που ισχύουν στις εσωτερικές γραμμές. 

Αν θέλει λοιπόν κάποιος να ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημα της τιμής των εισιτηρίων της ακτοπλοΐας θα πρέπει να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον του και όχι στο αν η Χ εταιρία ενημέρωσε ή δεν ενημέρωσε το υπουργείο για την αλλαγή του ναύλου. 

Δυστυχώς ως σήμερα καμιά κυβέρνηση δεν τόλμησε να προχωρήσει σε αλλαγές που θα βελτίωναν σημαντικά το κόστος του ακτοπλοϊκού ταξιδιού, γιατί ήταν πάντα πιο εύκολο να τυλίξεις σε μια κόλλα χαρτί έναν καπετάνιο από το να τα βάλεις με τους…..λεμβούχους και τους αχθοφόρους…

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr