Εντάξει, δεν πληρώνουμε τα "χαράτσια" γιατί έτσι λέει το ΚΚΕ, ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., ο Σαμαράς (αυτός το καλύπτει με το ότι "δεν μπορούμε να πληρώσουμε), εντάξει, δεν πληρώνουμε γιατί η κυβέρνηση δεν ξέρει τι της γίνεται και όλα τα μπορδουκλώνει, εντάξει, δεν πληρώνουμε, γιατί ο Πάγκαλος κάνει ακόμη τον έξυπνο και προβοκάρει τον Βενιζέλο, ζητώντας του να τον συλλάβει αν δεν μπορεί να πληρώσει, εντάξει, όλα αυτά με τις περικοπές μισθών και τις συνεχείς φορολογήσεις είναι βαρειά και ασήκωτα, αλλά να δούμε τι λέει και η Μέρκελ.

Γιατί είναι πάλι διάχυτη η αίσθηση μίας ρευστότητας που δεν ξέρουμε ούτε πότε θα σταματ’ησει, ούτε και που θα μας βγάλει; Η πιο απλή και αφοπλιστική απάντηση είναι γιατί όντως υπάρχει ρευστότητα. Δεν ξέρουμε τι θέλει να κάνει η Ευρώπη με την Ελλάδα και που θα μας οδηγήσει, δεν ξέρουμε αν τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια θα δεχθούν τη νέα στήριξη της Ελλάδας, δεν ξέρουμε που πάει η ίδια η Ευρώπη, δεν ξέρουμε αν και πότε θα περάσει η κρίση στην οικονομία διεθνώς, δεν ξέρουμε αν τα νέα σκληρά μέτρα που γίνονται γνωστά είναι τα οριστικά σε αυτή τη φάση, αφού ακόμη εκκρεμεί το “οκέϊ” της Τρόϊκας, δεν ξέρουμε αν θα είναι αρκετά και αποτελεσματικά ή θα ακολουθήσουν και άλλα, τώρα ή στο άμεσο μέλλον, δεν ξερουμε αν η κυβέρνηση μπορεί να τα περάσει από τη Βουλή ή αν θα πέσει από τους δικούς της, δεν ξέρουμε αν μπορεί να τα εφαρμόσει, δεν ξέρουμε αν οι εκλογές είναι προ των πυλών και τι θα προκύψει, ή ακόμη και αν προκύψει κάτι άλλο πριν από εκλογές και φυσικά δεν ξέρουμε που θα το πάει ο Σαμαράς, αν κερδίσει τις εκλογές με αυτοδυναμία.

Η κατάσταση είναι αφόρητη. Γιατί να το κρύψουμε άλλωστε;  Η πίεση που ασκείται στην  κυβέρνηση από τους τροϊκανούς, δηλαδή από τους εταίρους και το ΔΝΤ,  δεν αφήνει κανένα περιθώριο για ελιγμούς και υπεκφυγές. Η Αθήνα καλείται τώρα να πάρει μέτρα, που σχεδόν όλα περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, μόνο που αυτή τη φορά είναι υποχρεωμένη να τα φέρει πιο μπροστά για να καταφέρει να πιάσει τους στόχους του 2011 και να καταρτίσει τον προϋπολογισμό του 2012, ο οποίος ουσιαστικά πρέπει να εγκριθεί από την Τρόϊκα και τις Βρυξέλλες.

Μπορεί ο Γ. Παπανδρέου να υποσχέθηκε στο δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζί ότι θα εκπληρώσει η Ελλάδα όλες τις δεσμεύσεις, ώστε και οι άλλοι να προχωρήσουν στο νέο πακέτο στήριξης, αλλά μήπως θα πρέπει να αναρωτηθεί πως θα το καταφέρει αυτό; Γιατί αρχίζοντας από τον εαυτό του, εξακολουθεί να τα έχει χαμένα και να αδυνατεί να συντονίσει στοιχειωδώς την κυβέρνησή του, η οποία με τη σειρά της εξακολουθεί να επιδεικνύει ανικανότητα και να σπαράσσεται από φαγωμάρες, ενώ είναι γνωστό ότι ούτε στην ουσιαστικά ανύπαρκτη κρατική μηχανή μπορεί να βασιστεί.