Αλλά να συμφωνήσουμε επίσης ότι το συντριπτικό ποσοστό των ελλήνων δεν θέλει να φύγει η χώρα από το ευρώ και επομένως αντιλαμβάνεται ότι η επιστροφή στη δραχμή θα είναι οικονομική και πολιτική καταστροφή. Τέλος, να συμφωνήσουμε ότι εφόσον θέλουμε να μείνουμε στην Ευρωζώνη θα ακολουθείται η ίδια πολιτική, όποια και να είναι η κυβέρνηση, γιατί άλλοι αποφασίζουν και δεν βρίσκουμε δανεικά στις αγορές. Που σημαίνει ότι οι εκλογές τώρα εγκυμονούν μόνο κινδύνους, ειδικά αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία.
Αν λοιπόν υπάρχει συμφωνία στο παραπάνω σκεπτικό, αναρωτιέται κανείς ποιον τιμωρούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που χθες κατέλαβαν τα υπουργεία για να μην πραγματοποιηθούν οι συναντήσεις του Βενιζέλου (πότε θα μάθει άραγε να μη μιλάει συνεχώς). Και ποιον τιμωρούν οι απερίγραπτοι της Στατιστικής Υπηρεσίας που αρνούνται να επεξεργαστούν τα δεδομένα και τα οικονομικά στοιχεία με το φοβερό επιχείρημα να μη δώσουν αφορμή για τη λήψη άλλων μέτρων. Μήπως διακατέχονται από αυτοκτονικές τάσεις;
Γιατί πως θα πληρωθούν όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι υπάλληλοι και συναξιούχοι, αν η Τρόϊκα τα βροντήξει και συντάξει μία αρνητική έκθεση, ώστε να μην πάρουμε την έκτη δόση; Έχουν καταλάβει ότι οι ευρωπαίοι δεν παίζουν και η Μέρκελ είδε τον χάρο με τα μάτια της στη γερμανική Βουλή, αφού από το κόμμα της και τους φιλελεύθερους συνεταίρους της δεν ψήφισαν την ενίσχυση του μηχανισμού στήριξης 15 βουλευτές; Αν δηλαδή δεν ψήφιζαν οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι, μόλις με 4 ψήφους θα περνούσε το νομοσχέδιο…
Που σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα βρουν την αφορμή για να μας εξωπετάξουν και τότε η επιστροφή στη δραχμή θα γίνει πραγματικότητα με όλες τις συνέπειες. Μήπως είναι παράλογη και αυτή η επισήμανση του κινδύνου; Εκτός και αν υπάρχει κάποια άλλη συνταγή για να συνεχιστεί η ροή δανεικών από τους εταίρους δανειστές και το ΔΝΤ…
Άγγελος Στάγκος
Αυτοκτονικές τάσεις
Μερικά πράγματα ξεπερνούν τα όρια του παραλόγου ακόμη και στη χώρα που φημίζεται για τον παραλογισμό της, δηλαδή την Ελλάδα. Ακούγονται στα καφενεία, διατυπώνονται στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, γράφονται σαν σχόλια στα «σάϊτς» και τα «μπλογκς» και παίρνουν τη μορφή διαμαρτυριών με βρισιές, καταλήψεις, απεργίες, αποκλεισμούς και διάφορες άλλες μεθόδους.
Να συμφωνήσουμε ότι δυστυχώς η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ανεπαρκής σε πολύ μεγάλο βαθμό και τώρα που σφίγγει η θηλιά την έχει καταλάβει μεγάλος πανικός, με αποτέλεσμα να αναγγέλλει μέτρα, να τα αποσύρει, να τα διορθώνει, να τα αναβάλλει, να τα επανεξετάζει και να τα αλλάζει προκαλώντας απερίγραπτο κομφούζιο. Να συμφωνήσουμε ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού επιβαρύνεται συνεχώς, φτωχαίνει ραγδαία και βρίσκεται σε απόγνωση.
Αλλά να συμφωνήσουμε επίσης ότι το συντριπτικό ποσοστό των ελλήνων δεν θέλει να φύγει η χώρα από το ευρώ και επομένως αντιλαμβάνεται ότι η επιστροφή στη δραχμή θα είναι οικονομική και πολιτική καταστροφή. Τέλος, να συμφωνήσουμε ότι εφόσον θέλουμε να μείνουμε στην Ευρωζώνη θα ακολουθείται η ίδια πολιτική, όποια και να είναι η κυβέρνηση, γιατί άλλοι αποφασίζουν και δεν βρίσκουμε δανεικά στις αγορές. Που σημαίνει ότι οι εκλογές τώρα εγκυμονούν μόνο κινδύνους, ειδικά αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία.
Αν λοιπόν υπάρχει συμφωνία στο παραπάνω σκεπτικό, αναρωτιέται κανείς ποιον τιμωρούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που χθες κατέλαβαν τα υπουργεία για να μην πραγματοποιηθούν οι συναντήσεις του Βενιζέλου (πότε θα μάθει άραγε να μη μιλάει συνεχώς). Και ποιον τιμωρούν οι απερίγραπτοι της Στατιστικής Υπηρεσίας που αρνούνται να επεξεργαστούν τα δεδομένα και τα οικονομικά στοιχεία με το φοβερό επιχείρημα να μη δώσουν αφορμή για τη λήψη άλλων μέτρων. Μήπως διακατέχονται από αυτοκτονικές τάσεις;
Γιατί πως θα πληρωθούν όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι υπάλληλοι και συναξιούχοι, αν η Τρόϊκα τα βροντήξει και συντάξει μία αρνητική έκθεση, ώστε να μην πάρουμε την έκτη δόση; Έχουν καταλάβει ότι οι ευρωπαίοι δεν παίζουν και η Μέρκελ είδε τον χάρο με τα μάτια της στη γερμανική Βουλή, αφού από το κόμμα της και τους φιλελεύθερους συνεταίρους της δεν ψήφισαν την ενίσχυση του μηχανισμού στήριξης 15 βουλευτές; Αν δηλαδή δεν ψήφιζαν οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι, μόλις με 4 ψήφους θα περνούσε το νομοσχέδιο…
Που σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα βρουν την αφορμή για να μας εξωπετάξουν και τότε η επιστροφή στη δραχμή θα γίνει πραγματικότητα με όλες τις συνέπειες. Μήπως είναι παράλογη και αυτή η επισήμανση του κινδύνου; Εκτός και αν υπάρχει κάποια άλλη συνταγή για να συνεχιστεί η ροή δανεικών από τους εταίρους δανειστές και το ΔΝΤ…
Άγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr