Όταν σε ένα χρηματιστηριο με συνολική κεφαλαιοποίηση 38 δισ ευρώ, τα μεγαλύτερα και πιο επιθετικά Hedge funds του κόσμου έχουν τοποθετήσει περίπου 10 δισ ευρώ, το Χρηματιστήριο αυτό τους ανήκει. Και όταν λέω τους ανήκει εννοώ ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν με τις τιμές των μετοχών, να ανεβάζουν ή να ρίχνουν τις τιμές των μεγαλύτερων εταιριών και του Γενικού Δείκτη κατά βούληση και να καθορίζουν απολύτως την βραχυπρόθεσμη αλλά και τη μακροπρόθεσμη τάση. 

Όλη η περί τα οικονομικά ενδιαφερόμενη Αθήνα, σχολείται μέ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, σχετικά με κάποιον μυστηριώδη κ. Νίκο Μακρή και 180 εκατομμύρια.

Μάλλον χωρίς λόγο...

Οι ελληνικές τράπεζες σύμφωνα με τα τεστ της ΕΚΤ είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες. Κατά πάσα πιθανότητα από σήμερα θα δούμε άνοδο των τιμών των μετοχών τους καθώς όλοι οι επενδυτές μέχρι σήμερα ήταν επιφυλακτικοί εν αναμονή των χθεσινών αποτελεσμάτων. Ανεξαρτήτως όμως της πορείας των τραπεζικών μετοχών, αυτό που έχει σημασία από εδώ και πέρα είναι αν οι ελληνικές τράπεζες είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις ή όχι. 

Πολλοί θεωρούν επειδή βλέπουν την αγορά να αρχίζει κάπως να κινείται στο κέντρο της Αθήνας και στις άλλες περιοχές που έχουν εμπορικά κέντρα, ότι η οικονομία ξαναζεσταίνεται. Αλήθεια είναι αυτό αλλά δεν ζεσταίνεται σωστά και θα καεί ξανά. Τι συμβαίνει λοιπόν στην αγορά τώρα που δημιουργεί αυτή την ψευδαίσθηση αισιοδοξίας;

Ο Σαμαράς νοιώθει έτοιμος να βγεί από το Μνημόνιο, ο Τσίπρας νοιώθει έτοιμος να κυβερνήσει, οι αγορές όμως δεν πιστεύουν τίποτα από τα δυο.

Τα εκλογικά σενάρια, όχι μόνο δεν υποχωρούν μετά την απόφαση του πρωθυπουργού να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, αλλά αντίθετα επανέρχονται δριμύτερα.

Οι κρισιμότερες ημέρες από το 2010 και την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου με τους πιστωτές μας, είναι αυτές που διανύουμε σήμερα και μέχρι το τέλος του έτους. Και αυτό διότι η κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα νέο πλαίσιο συμφωνίας με τους ευρωπαίους το οποίο θα αποτελέσει τη διάδοχο κατάσταση του Μνημονίου.