Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Αφενός διότι οι τράπεζες δεν έχουν την άνεση που όλοι νομίζουμε για χρηματοδοτήσεις και αφετέρου διότι πολλές επιχειρήσεις από αυτές που έχουν καταφέρει να επιβιώσουν μετά από την μακροχρόνια ύφεση, βρίσκονται στα όρια της πτώχευσης. Και μάλιστα πολλές από τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση. Επιχειρήσεις της χαλυβουργίας, της ακτοπλοίας, ξενοδοχεία, εκδοτικοί όμιλοι, τσιμεντοβιομηχανίες και πολλές άλλες. Κλάδοι ολόκληροι είναι στα όρια της πτώχευσης και με κανένα δάνειο δεν μπορούν να σωθούν. Οι τράπεζες πρέπει να πάρουν γενναίες αποφάσεις από εδώ και πέρα, πρέπει να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τα κόκκινα δάνεια και ποιές επιχειρήσεις θα διασώσουν.

Ένα ακόμη πρόβλημα είναι οτι η συνεχής αναχρηματοδότηση αυτών των μεγάλων, υπερχρεωμένων και σε καμμία περίπτωση βιώσιμων επιχειρήσεων, στερεί σχεδόν όλα τα διαθέσιμα κεφάλαια από άλλες μικρότερες, υγιείς και σύγχρονες εταιρίες, οι οποίες αν εύρισκαν έστω και μια μικρή χρηματοδότηση θα την αξιοποιούσαν για την ανάπτυξη τους και θα συνέβαλαν στην ανάπτυξη ολόκληρης της οικονομίας.

Για να διευκολυνθούν οι τράπεζες όμως και να χρηματοδοτήσουν την οικονομία, χρειάζονται δυο πράγματα: Πρώτον ένα νομικό πλαίσιο που θα τους επιτρέπει να πάρουν και να υλοποιήσουν τέτοιου είδους αποφάσεις και δεύτερον, σταθερή πορεία της χώρας προς τις μεταρρυθμίσεις. 

Το πρώτο ενδεχομένως να καταφέρει να το φτιάξει ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Δένδιας που ασχολείται με τα κόκκινα δάνεια και διαθέτει και τη γνώση λόγω νομικής ιδιότητας. 

Το δεύτερο όμως, μπορούν να το εξασφαλίσουν οι Σαμαράς και Βενιζέλος ή ακόμη περισσότερο μεθαύριο ο Τσίπρας; Αμφίβολο...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr