Διάβασα κάπου πως η παρούσα ύφεση μπορεί μεν να αντιστραφεί περί τα μέσα του 2010, αλλά θα επανέλθει δριμύτερη το 2011. Διάβαζα το άρθρο προσεκτικά και ήμουνα έτοιμος να σας το παρουσιάσω εκτενώς σήμερα, ωστόσο μου απέσπασε την προσοχή η κόντρα Πόλσον- Μπερ. Ο πρώτος είναι ο πολύ γνωστός υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, που μάχεται στο Κογκρέσσο για να περάσει το σχέδιο του. Η δεύτερη, λιγότερο γνωστή αλλά εξ' ίσου νευραλγική, αφού προϊσταται του οργανισμού που συνήθως πληρώνει τα σπασμένα, δηλαδή της FIDC. (Federal Deposit Insurance Corp).

Προς το παρόν η κυβέρνηση δείχνει να επιτυγχάνει τον στόχο της, που δεν είναι άλλος από το να θολώσει τόσο πολύ τα νερά στην υπόθεση (σκάνδαλο) της Μονής Βατοπεδίου, ώστε να μη μπορεί να βρεθεί άκρη και να χαθούν οι ευθύνες της. Αδραξε την ευκαιρία που της προσφέρθηκε με την κατάθεση της κας Σωτηροπούλου και τα καμώματα του συζύγου της κ. Κουκοβίνου και επιχειρεί, με αρκετή επιτυχία ως τώρα πρέπει να ομολογήσω, να αποπροσανατολίσει την υπόθεση (σκάνδαλο) από την ουσία της.

Η υπόθεση (σκάνδαλο) της Μονής Βατοπεδίου εξελίσσεται στην Εξεταστική Επιτροπή ακριβώς όπως είχε προβλεφθεί και όπως την είχε μεθοδεύσει κυρίως η κυβέρνηση. Οι μάρτυρες διαχωρίζονται σε δικούς μα και δικούς τους και καλούνται να καταθέσουν αναλόγως. Οι βουλευτές των κομμάτων, ιδιαίτερα οι κυβερνητικοί γιατί η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη, τοποθετούνται απολύτως κομματικά και με κομματική γραμμή πληροφορούν τους δημοσιογράφους. Τα αποτέλεσμα επομένως είναι προδιαγεγραμμένο και σίγουρο. Δεν πρόκειται να βγει ένα πόρισμα, αλλά περισσότερα και το πιθανότερο είναι ότι κάθε κόμμα θα βάλει το δικό του.

Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα τα πάμε καθόλου καλά με την οικονομική κρίση. Όχι ότι περιμένει κανείς να τα πάμε πρίμα, όταν είναι φανερό ότι όλοι, απανταχού της γης, δεν έχουν ακόμη καταλάβει καλά-καλά τι τους έχει κτυπήσει και κυρίως δενγνωρίζουν πώς να βγουν από την κρίση. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με θαύμα και θαύματα δεν γίνονται πια, ειδικά για να βάλουν «αμαρτωλούς», όπως του λόγου μας,από την δύσκολη θέση.

Θεωρώ ότι η είδηση της χθεσινής ημέρας ήταν ότι η Γερμανία μπήκε επίσημα σε περίοδο ύφεσης. Παρουσίασε αρνητική ανάπτυξη για δεύτερο κατά σειρά τρίμηνο και όπως είναι διεθνώς παραδεκτό, αυτό σημαίνει ύφεση. Σημαίνει ταυτόχρονα ότι όταν η «ατμομηχανή της Ευρώπης» αντιμετωπίζει τέτοια και τόσα οικονομικά προβλήματα, η υπόλοιπη ήπειρος δεν αισθάνεται καθόλου καλά. Και σημαίνει επίσης ότι η βαθιά οικονομική κρίση που έχει κτυπήσει από άκρου εις άκρον τον πλανήτη έχει ακόμη δρόμο μπροστά της.

Οι κυβερνήσεις θεωρούν πως αν τα τοξικά ομόλογα δώσουν τη θέση τους σε κρατικά αμέσως θα αρχίσουν και πάλι οι συναλλαγές μεταξύ των εμπορικών και επενδυτικών τραπεζών, καθώς τα «χρήματα» που είναι αποθηκευμένα στους σκληρούς δίσκους των υπολογιστών θα αποκτήσουν και πάλι οντότητα

Αν οι δεκαετίες απο το ΄50 μέχρι το ΄80 ήταν οι δεκαετίες των βιομηχάνων και απο το ΄80 μέχρι σήμερα οι δεκαετίες των τραπεζιτών, τώρα αρχίζει η δεκαετία των εποπτών. Οι άνθρωποι που μέχρι σήμερα ήταν στο περιθώριο του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, αυτοί των οποίων η παρουσία και μόνο ήταν κακός οιωνός, οι αντιπαθείς εσωτερικοί ελεγκτές, τα στελέχη με το αντιαναπτυξιακό ρόλο, αυτοί που «φρέναραν» την ανάπτυξη και την δημιουργική λογιστική, αυτοί σήμερα έρχονται στο επίκεντρο κάθε οικονομικής δραστηριότητας και κρίνουν το αν θα γίνει, πώς θα γίνει και γιατί θα γίνει κάθε συναλλαγή.