Οι ανασχηματισμοί γίνονται συνήθως για δύο λόγους. Είτε για να αλλάξει πολιτική μία κυβέρνηση, είτε για να χειριστεί επικοινωνιακά κάποιες αδυναμίες της. Στην δική μας περίπτωση μπορεί να έγινε και για τα δύο.

Νέα «ομάδα» διακυβέρνησης αναρριχήθηκε στην κυβέρνηση με τον ανασχηματισμό. Ο Πρωθυπουργός έστειλε σπίτι τους όλους όσοι έπαιρναν τις βασικές αποφάσεις, δηλαδή Αλογοσκούφη, Βουλγαράκη και Φώλια ξεκαθάρισε όσους εμπλέκονται με το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου και με τη Siemens - πχ Μιχάλης Λιάπης, δεν έδωσε τίποτα στη λαική δεξιά, δοκιμάζει νέους υπουργούς και υφυπουργούς, όπως τον ’ρη Σπηλιωτόπουλο, τον Νίκο Δένδιακαι τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Ο ανασχηματισμός είναι πράγματι ουσιαστικός και οι νέοι υπουργοί και υφυπουργοί θα κριθούν εκ τους αποτελέσματος. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει σήμερα τον πρωθυπουργό ότι δεν προσπάθησε να αλλάξει ουσιαστικά την σύνθεση της κυβέρνησης και ότι έκανε έναν ανασχηματισμό για τα μάτια του κόσμου. Το θέμα τώρα είναι να δούμε αν θα αλλάξει και η πολιτική της κυβέρνησης.

Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Αθήνα. Όταν αρχίζουν να μιλάνε τα Καλάσνικοφ κάθε άλλη συζήτηση περιττεύει. Δεν βρισκόμαστε πλέον μπροστά σε μια αγανακτισμένη νεολαία, μια νεολαία που δεν βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον, ούτε μια νεολαία που την έχει κατακυριεύσει ο μηδενισμός. Βρισκόμαστε απέναντι σε στυγνούς εγκληματίες, οι οποίοι υποκινούνται από άγνωστα κέντρα. Από κέντρα που πρώτο στόχο έχουν την πλήρη αποσταθεροποίηση της χώρας με άγνωστο απώτερο σκοπό. Στο σημείο αυτό μας έφτασε η ανικανότητα και η αδράνεια της σημερινής κυβέρνησης. Το πράγμα ξέφυγε από κάθε έλεγχο και όταν το πράγμα ξεφεύγει, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που θα καταλήξει. Ακόμη λοιπόν και αν δεν γνωρίζουμε ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά, το ζήτημα τώρα είναι πώς θα ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση.

Την τελευταία στιγμή και με τα χίλια μύρια κόλπα προσπαθεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να βρει δανεικά για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες τον Ιανουάριο. Τον πρώτο μήνα του νέου έτους η Ελλάδα πρέπει να δανειστεί 10 δισ. από τα 41 δισ. που θα χρειαστεί να δανειστεί ολόκληρο το 2009. Είναι δεδομένο ότι το επιτόκιο με το οποίο θα δανειστούμε θα είναι πολύ υψηλό. Περί αυτού δεν χωράει αμφιβολία. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι αν θα βρεθούν θεσμικοί επενδυτές να μας δανείσουν ή αν θα χρειαστεί να καταφύγουμε σε άλλα δάνεια από κρατικά κεφάλαια της Κίνας ή της Ρωσίας ή αν θα επέμβει τελικά η Ευρωπαϊκή Ενωση για να αποφύγουμε την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η κατάσταση που αντιμετωπίζει η χώρα αυτή τη στιγμή είναι κυριολεκτικά τραγική, αφού τα δημόσια ταμεία είναι εντελώς άδεια. Καμία εκταμίευση δεν γίνεται από το Δημόσιο ούτε για εγκεκριμένα κονδύλια όπως οι επιδοτήσεις και οι υπηρεσίες στέλνουν καθημερινά αιτήματα για χρήματα στο υπουργείο Οικονομικών αλλά δεν υπάρχει ανταπόκριση.

Ημασταν σίγουροι ότι αυτή η κρίση φέρνει τα πάνω κάτω, αλλά αυτό δεν το περιμέναμε. Μιλάμε για τα ευρήματα της Public Issue, όσον αφορά το Δέικτη Εμπιστοσύνης των Ελλήνων στους θεσμούς, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην Καθημερινή. Για να είμαστε δίκαιοι, περιμέναμε πως κόμματα, κυβερνήσεις και Δημόσια Διοίκηση θα είχαν πιάσει πάτο, μετά τα όσα συμβαίνουν στην πολύπαθη τούτη χώρα, αλλά ότι η Πυροσβεστική και η ΕΜΥ θα βρεθούν στις δύο πρώτες θέσεις, ακριβώς πάνω και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν μία έκπληξη.