Μία βαθύτερη τραγωδία του ελληνικού έθνους, διαφαίνεται από το γεγονός ότι βλέπει κανείς την Τρόικα να προστατεύει τον ελληνικό λαό από μία απόπειρα πλουτοκρατικής διαφθοράς της ελληνικής κυβέρνησης.

Όσο και να θέλω να υποστηρίξω την τρικομματική κυβέρνηση, διότι αυτή εξέλεξαν οι έλληνες ψηφοφόροι στις τελευταίες εκλογές, δεν μπορώ να συνεχίζω να το κάνω με ήσυχη συνείδηση.

Το σημερινό άρθρο προτείνει την δημιουργία και εκτενή χρησιμοποίηση μίας νέας λέξης, του «Τραπεζικισμού», σε ξεκάθαρη και άμεση αντιπαράθεση με την πολυχρησιμοποιημένη λέξη «Λαϊκισμός». 

Η Ιταλία ψήφισε, και με σημαντική πλειοψηφία απέρριψε την νεοφιλελεύθερη μερκελική πολιτική «διάσωσης» του κοινού νομίσματος. Οι Ιταλοί ξεκάθαρα είπαν όχι στην Μέρκελ, ενώ στις δημοσκοπήσεις, συνεχίζουν, όπως και οι Έλληνες να λένε ΝΑΙ στο ευρώ. Το ιταλικό όχι μοιράστηκε σχεδόν μισά μισά, στο κόμμα του Γκρίλλο, που κατέκρινε ολοκληρωτικά το διεφθαρμένο και ξεφτιλισμένο πολιτικό καθεστώς της τελευταίας ιταλικής γενεάς, εάν όχι γενεών, και στο κόμμα του Μπερλουσκόνι, που πάνω από κάθε άλλο κόμμα, αντιπροσωπεύει επάξια αυτό ακριβώς το άκρως διεφθαρμένο πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας.

Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα … Τον παλιό εκείνο τον καιρό, που τώρα φαντάζει σχεδόν σαν μυθικός, πριν τρία μόλις χρόνια, πριν από το πρώτο μνημόνιο, αλλά αφού η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε διαλαλήσει τα χρεωκοπημένα δημοσιονομικά της Ελλάδας στην υφήλιο τόσο αποτελεσματικά, που και ο τελευταίος επενδυτής στην παγκοσμιοποιημένη αγορά το είχε κάνει προσωπικό βίωμα, οι πρώτοι έγκυροι διεθνείς αναλυτές συμβούλευσαν, επανειλημμένα, την Ελλάδα να γυρίσει πάραυτα στην δραχμή.