Η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και συζητήθηκε στη Βουλή το περασμένο τριήμερο, περιλαμβάνεται στην κοινοβουλευτική πρακτική, προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής και επομένως περί αυτού ουδείς ψόγος. Έτσι αποφάσισε και έτσι έπραξε το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Στη χώρα των θαυμάτων, του άφθονου γέλιου, της μόνιμης παπαρολογίας, αλλά και της συνεχούς μιζέριας, συμβαίνουν περίεργα πράγματα αυτή την εποχή και ταυτόχρονα τηρούνται οι ανίκητες παραδόσεις.

Κάποτε λέγαμε ότι ο Πάγκαλος είχε όλα τα προσόντα να διακριθεί σαν πολιτικός, να γίνει ακόμη και ηγέτης, αλλά δυστυχώς έπασχε από το σύνδρομο του αναποδογυρίσματος της καρδάρας με το γάλα κάποια δεδομένη στιγμή. 

Τα μηνύματα πάνε και έρχονται τελευταία μεταξύ Αθήνας, Βρυξελλών, Βερολίνου και Ουάσινγκτον. Δεν εννούμε γράμματα, ραβασάκια και SMS, που μπορεί να υπάρχουν και μερικά από τα τελευταία, αλλά τις δηλώσεις που γίνονται από την ελληνική πλευρά και τις αντιδηλώσεις από τις άλλες πρωτεύουσες. Με τους δικούς μας να στολίζουν την Τρόϊκα με φρασεολογία και διατυπώσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων και να απαιτούν διευθέτηση του χρέους και στήριξη χωρίς άλλα μέτρα και τους απέναντι, κυρίως αξιωματούχους κοινοτικών οργάνων, αλλά και του ΔΝΤ να επιμένουν στα δικά τους, χωρίς όμως να καταφεύγουν σε υψηλούς τόνους. 

Η κυρίαρχη ιδεολογία σε αυτή τη χώρα είναι ο εθνολαϊκισμός.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι το διεθνές οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, κλυδωνίζεται. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη Δύση και ακόμη πιο ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Ευρώπη. 

Μερικοί φοβούνται ότι όλο αυτό το "σόου" που καθημερινά βλέπουμε, ακούμε και διαβάζουμε σχετικά με τη "Χρυσή Αυγή", τα στελέχη και τις δράσεις της, λειτουργεί υπονομευτικά γιατί αφαιρεί κομμάτια από τη σοβαρότητα της υπόθεσης.