Δεν είναι συναρπαστικός ομιλητής ο Γ. Παπανδρέου και δεν αναμενόταν να αποκτήσει το χάρισμα στη Θεσσαλονίκη. Χρειάζεται κανείς μεγάλη υπομονή για να τον παρακολουθήσει από την αρχή ως το τέλος, είτε όταν κάνει ομιλίες, είτε όταν δίνει συνεντεύξεις τύπου. Ιδιαίτερα αυτές τις ετήσιες της ΔΕΘ, που καταντούν βαρετές σαν τις αμαρτίες, ακόμη και όταν οι πρωθυπουργοί είναι προικισμένοι και χαρισματικοί στον προφορικό λόγο.

Δεν έχει νόημα να ασχολείται κάποιος με όσα συμβαίνουν στο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. γενικά και ιδιαίτερα τώρα, εν όψει περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Από τη στιγμή που έφυγαν οι Φώτης Κουβέλης και κάποιοι άλλοι,  έπαψε να αποτελεί ακόμη και απόφυση του παλαιού ΚΚΕ Εσωτερικού, που κάποια εποχή εξέφραζε την άλλη άποψη της Κομμουνιστικής Αριστεράς, εκείνης με το δημοκρατικό και ανθρώπινο πρόσωπο και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Αν υπήρχε λογική και παράδοση πραγματικής αυτοδιοίκησης σε αυτή τη χώρα, το ενδιαφέρον των πολιτών θα το συγκέντρωναν πολύ περισσότερο οι επιδόσεις των δημάρχων και τα πρόσωπα που θα διεκδικήσουν τους δήμους και τις περιφέρειες στις εκλογές της 7^ης και της 1^ης Νοεμβρίου, παρά ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης. Βεβαίως, για να συμβαίνει κάτι τέτοιο θα έπρεπε ανάλογη να είναι η συμπεριφορά των μήντια και των δημοσιογράφων, που συστηματικά αποφεύγουν την ουσία και καταφεύγουν στην παραπολιτική, παρατηρώντας ταυτόχρονα με θλίψη την καθοδική πορεία των εφημερίδων, την ανιαρή πολυλογία του πλήθους των ραδιοφωνικών, δήθεν ειδησεογραφικών εκπομπών και τα μη δελτία των τηλεοπτικών σταθμών με τους θιάσους τους.

Στην αδυναμία της να αυξήσει τα έσοδα χωρίς να προσθέσει νέα βάρη στον γενικό πληθυσμό, αλλά και στην απροθυμία, ή και αδυναμία αρκετών από αυτούς, των μικρομεσαίων να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, έχει εγκλωβιστεί η κυβέρνηση. Είναι πολλοί εκείνοι που καταριούνται την Τρόϊκα γιατί πιέζει για περισσότερα έσοδα, αλλά η πραγματικότητα λέει ότι και χωρίς την Τρόϊκα θα είχε ανάγκη από περισσότερα λεφτά το κράτος. Ας έχουμε συνεχώς κατά νουν ότι ουσιαστικά του κράτος Ελλάς έχει χρεοκοπήσει και συντηρείται στη ζωή με τεχνητές αναπνοές, δηλαδή μέσω της Συμφωνίας Στήριξης και των διευκολύνσεων που κάνει στις τράπεζες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η εικόνα  της οικονομίας αυτή τη στιγμή αποτυπώνεται ως εξής: στο συν οι φόροι, στο μείον τα έσοδα, στο συν οι τιμές, στο μείον η ανάπτυξη (ύφεση), στο συν η ανεργία, στο μείον τα εισοδήματα. Όχι δηλαδή ενθαρρυντική, ή μάλλον, πολύ άσχημη, κάτι που όλοι γνωρίζουν και παραδέχονται. Οπότε το μεγάλο ερώτημα παραμένει. Μπορεί να αλλάξει αυτή η εικόνα, πότε και πως, με το δεδομένο μνημόνιο που όμως αποτελεί μονόδρομο.

Μέσα στην ανασφάλεια που ζούμε, στις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και με δεδομένες αρκετές αστοχίες, παραλείψεις και ελλείψεις συντονισμού της κυβέρνησης, ο Γιώργος Παπανδρέου θα επιχειρήσει να συντηρήσει την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο λαός στις περασμένες εκλογές, καταφεύγοντας σε γνωστές και δοκιμασμένες συνταγές. Θα ανοίξει τη νέα «σεζόν» με Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, μετά το τέλος του θα ανακοινώσει τα ονόματα των υποψηφίων που θα υποστηρίξει το κόμμα στις περιφερειακές και δημαρχιακές εκλογές, θα προχωρήσει κατά πάσα πιθανότητα στον πολυπόθητο ανασχηματισμό, μάλλον ευρύ και πιθανότατα και δομικό, την επόμενη εβδομάδα και θα καταλήξει στα εγκαίνια της έκθεσης Θεσσαλονίκης στις 11 Σεπτεμβρίου με νέο «λουκ» και κάποιες παρηγορητικές εξαγγελίες περί ανάπτυξης.

Δεν έχουν βαρεθεί αυτοί οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ με το ίδιο τροπάρι κάθε χρόνο; Δεν έχουν βαρεθεί να ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τις θέσεις εργασίας και καθόλου με την ποιότητα της Μέσης Παιδείας; Είναι δυνατόν να αρχίζουν από τον Αύγουστο κάθε χρόνο με τις πραγματικές και κυρίως με τις υποθετικές και δήθεν ελλείψεις διδασκόντων στα σχολεία που φέτος τις ανεβάζουν στις 23.000. Δεν φτάνουν δηλαδή οι 170.000 και βάλε υπάλληλοι του υπουργείου Παιδείας με τα πενιχρότατα αποτελέσματα;