Αναμφίβολα, χρειαζόταν η αναδόμηση. Αρκετές από τις αλλαγές αρμοδιοτήτων και τις συνενώσεις υπουργείων που χαρακτήριζαν την πρώτη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου αποδείχθηκε ότι δεν ήταν λειτουργικές, ενώ παράλληλα σημειώθηκαν καθυστερήσεις, ολιγωρίες, παραλείψεις και κυρίως κακές επιδόσεις στον συντονισμό. Και όταν έχεις έναν ιδιαίτερα ελαττωματικό έως και άχρηστο κρατικό μηχανισμό σε μία κρίσιμη για την επιβίωση της χώρας εποχή, τα προβλήματα της κυβέρνησης φαίνονται ακόμη περισσότερο και δεν συγχωρούνται. Με αυτή την έννοια η κυβέρνηση είχε στομώσει.
Από την αναδόμηση, το πρόσωπο που βγήκε περισσότερο ενισχυμένο σε βαθμό που να λέμε ότι έχει «το πάνω χέρι» είναι ο υπουργός του νεοσύστατου υπουργείου Προεδρίας, ο Γιάννης Ραγκούσης. Το υπουργείο του επανασυστάθηκε κα σωστά μετά από αρκετά χρόνια για να αποκτήσει η κυβέρνηση ένα συντονιστικό όργανο, αλλά οι ερμηνείες για την αποστολή του διαφέρουν. Ο Γ. Ραγκούσης και προφανώς και ο πρωθυπουργός το θέλουν για να συντονίζει τις δραστηριότητες και το έργο των υπουργών, μαζί με την επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό δείχνουν ήδη οι προθέσεις του υπουργού.
Από την άλλη πλευρά όμως υπάρχουν υπουργοί και όχι λίγοι που επιμένουν ότι ο ρόλος του υπουργείου Προεδρίας και του υπουργού του είναι ο συντονισμός της δημοσιοϋπαλληλίας που βρίσκεται στα διάφορα υπουργεία και στις υπηρεσίες, η έκδοση εγκυκλίων που θα ισχύουν για τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, η οργάνωση της γραφειοκρατίας (με τη θεσμική έννοια του όρου) και όχι ο συντονισμός των υπουργών.
Με λίγα λόγια, αρκετοί συνάδελφοι του Γ. Ραγκούση δεν βλέπουν με καλό μάτι τις αρμοδιότητες που θεωρούν ότι επιχειρεί να έχει χωρίς να προβλέπεται. Με λίγα λόγια, δεν τους αρέσει η ιδέα του «πρώτου τη τάξει» που κατά τη γνώμη τους προσπαθεί να επιβάλει για τον εαυτό του ο υπουργός Προεδρίας και αν ο Γ. Παπανδρέου δεν σπεύσει να ρυθμίσει τα πράγματα, θα δημιουργηθούν συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις μέσα στην κυβέρνηση με κακά αποτελέσματα.
Κατά πάσα πιθανότητα, ο πρωθυπουργός δεν θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Δεν είναι στις συνήθειές του. Το πιθανότερο είναι να αφήσει τον Γ. Ραγκούση να συντονίζει, σύμφωνα με την δική άποψη περί συντονισμού και να επιδεικνύει ανοχή, χωρίς όμως να δίνει και ρητές εντολές. Αλλά αν αυτό το νεφέλωμα μπορεί για κάποιο διάστημα να διατηρηθεί, εκείνο που σίγουρα επείγει είναι ο καθορισμός, με σαφήνεια και δίχως αλληλοεπικαλύψεις, των αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργών και υπουργείων, μεταξύ υπουργών και αναπληρωτών υπουργών , με παράλληλη άσκηση μεγάλης πίεσης στους πρώτους να διανείμουν αρμοδιότητες στους υφυπουργούς τους (για όσους δεν γνωρίζουν, τις αρμοδιότητες των υπουργών και των αναπληρωτών υπουργών τις καθορίζει ο πρωθυπουργός, τις αρμοδιότητες των υφυπουργών οι υπουργοί τους).
Για να ξέρει δηλαδή ο καθένας τι κάνει και ποιος είναι ο ρόλος του, για να περιορισθεί το ενδεχόμενο ενδοκυβερνητικών διαγκωνισμών και συγκρούσεων, για να μιλάμε για κυβέρνηση και όχι για παιδική χαρά, για να υπάρξουν κάποια αποτελέσματα, που όλοι τα περιμένουμε πως και πως.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr