Με αφορμή της συζήτηση που έχει ξεκινήσει και θα συνεχίσει να γίνεται, με φόντο την οικονομική διάσταση της κρίσης και τις ανάγκες χρηματοδότησης των οικονομιών, με ό,τι αυτό θα σημάνει για την διόγκωση του χρέους, μία ακόμη ελληνική ιδιαιτερότητα πρέπει να γίνει αντιληπτή.

Επειδή η Ιστορία έχει περίεργα γυρίσματα, η κρίση της πανδημίας δίνει αφορμή για σκέψη σε πολλά πεδία. Όσο στην Ευρώπη γίνεται μία συζήτηση περί αλληλεγγύης, ευρωομολόγου κλπ., η οποία είτε θα την οδηγήσει στην επόμενη ημέρα, είτε θα την στρέψει σε άλλα μονοπάτια, θεωρείται δεδομένο κάτι άλλο:

Η αντιπολίτευση στην Ελλάδα ισχυρίζεται ότι τηρεί υπεύθυνη και εποικοδομητική στάση στην παρούσα κρίση, αλλά αυτό που φαίνεται περισσότερο είναι ότι πελαγοδρομεί, αδυνατώντας να εμπεδώσει την πολιτική συνθήκη που διαμορφώνεται. 

Το πρόβλημα και το στοίχημα του τουρισμού θα παραμένει μία μεγάλη εκκρεμότητα για την χώρα μας, και αυτό δεν θα διαρκέσει μόνο μερικές εβδομάδες ή μερικούς μήνες ακόμη. Το πιθανότερο είναι ότι θα τραβήξει έως και την επόμενη τουριστική σεζόν και πάντως ο κλάδος είναι ένας από εκείνους που συνδέουν την ύπαρξή τους με την ύπαρξη αποτελεσματικής θεραπείας και εμβολίου κατά του covid19.

Το θέμα της καταπολέμησης της σεξουαλικής βίας και των επιθέσεων κατά γυναικών έχει ως γνωστόν προσλάβει στην Αμερική τεράστιες διαστάσεις. 

Όσο παρατηρούνται τα περιστατικά όπως η… speakeasy θεία κοινωνία στο Κουκάκι, ή τα πάρτι και τα γλέντια στους καταυλισμούς των Ρομά, στο κυβερνητικό επιτελείο έχει ενταθεί η επαγρύπνηση. 

Μπορεί η κυβέρνηση να μην βρίσκεται στις πρώτες γραμμές της ευρωπαϊκής αντιπαράθεσης μεταξύ βορρά και νότου, όμως οι θέσεις της δεν είναι κρυφές. Η ελληνική κυβέρνηση ήταν μεταξύ των πρώτων εννέα που ζήτησαν με κάθε επισημότητα την έκδοση ευρωομολόγου, ωστόσο τα όσα επακολούθησαν με την σύγκρουση Ολλανδίας-Ιταλίας, αναγκαστικά οδήγησαν σε μία αποστασιοποίηση από το μέτωπο.