Αυτό που όλοι ελπίζουμε, είναι ότι κανείς δεν θέλει έναν τέτοιο πόλεμο και πως όλοι θέλουν να τελειώσει ο πόλεμος Ρωσίας - Ουκρανίας. Κανείς, σημαίνει οι εμπλεκόμενες χώρες, δηλαδή Ρωσία και Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ, ίσως στο παιχνίδι των διαπραγματεύσεων να μπεί και η Κίνα.
Ο Τραμπ είναι ο μόνος που έχει με ένταση δηλώσει ότι θα σταματήσει τον πόλεμο. Μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο ότι θα προσπαθήσει να τηρήσει την υπόσχεση του; Ναι, αλλά όχι με οποιοδήποτε κόστος. Πρέπει και ο ίδιος να θεωρηθεί νικητής, όπως και όλοι οι άλλοι.

Αν αυτή η υπόθεση αληθεύει, όλοι θα αναζητήσουν μια διπλωματική λύση ώστε να κλείσει το θέμα. Για να βρεθεί διπλωματική λύση που θα είναι αποδεκτή από όλους, θα πρέπει να μην υπάρχει κανείς ηττημένος, δηλαδή θα πρέπει όλοι με κάποιο τρόπο να μπορούν να πουν ότι είναι νικητές, ή έστω ότι έχασαν κάτι, αλλά κέρδισαν κάτι άλλο.

Πώς μπορεί αυτό να γίνει;
Αν η Δύση επιμείνει να επιστρέψουν στα παλιά σύνορα, η Ρωσία δύσκολα θα το δεχτεί. Αν η Ρωσία επιμείνει να κρατήσει όλα τα εδάφη της Ουκρανίας που ελέγχει τώρα, η Δύση και η Ουκρανία δύσκολα θα το δεχτούν.
Το ζήτημα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ είναι στο τραπέζι, η επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων των Ρώσων που έχουν κατασχεθεί είναι στο τραπέζι, οι εμπορικές συναλλαγές κυρίως σε ενέργεια, αλλά και ο έλεγχος των κοιτασμάτων λιθίου που διαθέτει η Ουκρανία, είναι στο τραπέζι, πολλά είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και όταν υπάρχουν πολλά αντικείμενα σε μια διαπραγμάτευση, ίσως να βρίσκεται πιο εύκολα λύση. Δίνεις κάτι, παίρνεις κάτι, όλοι μπορούν να πουν ότι κάτι πέτυχαν. Αυτό που δεν αλλάζει είναι φυσικά οι απώλειες χιλιάδων ανθρώπινων ζωών από αυτόν τον πόλεμο. Όμως αυτό δεν μπαίνει ποτέ στις διαπραγματεύσεις για ειρήνη, το ζητούμενο είναι να μη σκοτωθούν ακόμη περισσότεροι.
Αν λοιπόν πράγματι όλοι θέλουν να αποφευχθεί ο γενικευμένος πόλεμος και αν όλοι γνωρίζουν ότι για να γίνει αυτό θα πάνε σε διαπραγμάτευση, είναι λογικό πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων να διεκδικούν ότι περισσότερο μπορούν, για να έχουν διαπραγματευτικά χαρτιά. Στο πλαίσιο αυτό η Ουκρανία προσπαθεί να κρατήσει το Κουρσκ και χτυπάει τη Ρωσία με μακράς εμβέλειας πυραύλους, η Ρωσία απαντάει απειλώντας όλες τις χώρες που έχουν προμηθεύσει την Ουκρανία με όπλα και με εκτόξευση διηπειρωτικού πυραύλου για να δείξει τη δύναμη της και όλοι οι ηγέτες βγάζουν πύρινους λόγους προκειμένου να φανούν πανίσχυροι αλλά και να κλιμακώσουν την κατάσταση, διότι χωρίς κλιμάκωση και μεγάλο παγκόσμιο κίνδυνο, διαπραγματεύσεις δεν θα ξεκινήσουν.

Αν τα πράγματα είναι έτσι, μπορούμε να θεωρήσουμε αυτό το σενάριο αισιόδοξο. Το κακό στο αισιόδοξο σενάριο είναι πως όταν παίζεις με διηπειρωτικούς πυραύλους μπορεί να συμβεί κάποια “στραβή” και να ξεφύγει η κατάσταση. Σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα θα δυσκολέψουν για όλους και μπορεί αυτόματα, από το αισιόδοξο σενάριο να βρεθούμε στο απαισιόδοξο, που είναι και καταστροφικό για όλους ανεξαιρέτως, δηλαδή ένας παγκόσμιος πόλεμος.
Μοιάζει απίθανο, διότι είναι παρανοϊκό, αλλά ίσως το βλέπουμε έτσι επειδή οι τελευταίες γενιές δεν πίστευαν ποτέ ότι αυτό μπορεί να συμβεί. Όλα τα σενάρια συνεπώς είναι ακόμη πιθανά, η ελπίδα βαραίνει υπέρ του αισιόδοξου.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr