Σε ελεύθερη ερμηνεία, το βασικό εκλογικό μήνυμα του πρωθυπουργού από το Λονδίνο ήταν ότι χρειάζεται άλλη μία θητεία για να ολοκληρώσει τις αλλαγές που ο ίδιος οραματίζεται και η έχει ανάγκη για να εκσυγχρονιστεί στοιχειωδώς. Καμία αντίρρηση, αναγνωρίζοντας ότι η Ελλάδα είναι από δυσκολοκυβέρνητη έως μη κυβερνήσιμη, για τον πολύ απλό λόγο ότι στήθηκε ως κράτος από αναρχοάτακτους (κομψή η διατύπωση αυτή) και τοπάρχες (αλλιώς, κοτζαμπάσηδες) και η κοινωνία της δικαιώνει συνεχώς τον χαρακτηρισμό «τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας». Όποιος έχει επαρκή βαθμό νοημοσύνης και θέλει να είναι τίμιος με τον εαυτό του, το βλέπει καθημερινά…

Ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ξανά ότι οι εκλογές θα γίνουν την άνοιξη του 2023, παραδεχόμενος όμως ταυτόχρονα ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμα την ημερομηνία. Οι «κακόπιστοι» θα μπορούσαν να επισημάνουν ότι στη διατύπωσή του υπάρχει το στοιχείο της αντίφασης, αλλά ο υπογράφων δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Δέχεται την εξήγηση ότι είναι νωρίς για να οριστεί ακριβώς η ημέρα (Κυριακή βέβαια) που θα στηθούν οι κάλπες, εφόσον μεσολαβούν 4 – 5 μήνες μέχρι την επόμενη άνοιξη. Αν και θα αποδειχθεί στην πράξη πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές…

Πυκνές οι εξελίξεις μέσα και έξω από την Ελλάδα τα τελευταία 24ωρα. Βομβιστική/ τρομοκρατική ενέργεια στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης που προκάλεσε 6 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, συνάντηση Μπάιντεν – Ερντογάν που δεν είχε προαναγγελθεί στο περιθώριο της συνόδου των G – 20, συνάντηση Σι με Μπάϊντεν στο ίδιο μέρος, ανακοίνωση συνάντησης των μυστικών υπηρεσιών ΗΠΑ – Ρωσίας πάλι στην Κωνσταντινούπολη, πύραυλος που έπεσε στην Πολωνία και σκότωσε 2 Πολωνούς αγρότες δημιουργώντας παγκόσμια ανησυχία, ανακοίνωση Τραμπ ότι θα διεκδικήσει πάλι την προεδρεία των ΗΠΑ το 2024, εκφυλισμός της υπόθεσης των υποκλοπών στην Ελλάδα και δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να συμβεί μέχρι αύριο. Η χαρά του δημοσιογράφου δηλαδή…

Κάποιοι το γνώριζαν αλλά απέφευγαν να το βροντοφωνάξουν, όμως οι αποδείξεις που προσφέρει η ιστορίες και αυτές που προσθέτει η σημερινή συγκυρία, είναι αδιάσειστες: η Ελλάδα δεν είναι απλά χώρα μη κυβερνήσιμη, είναι και χώρα που το φυσικό της περιβάλλον είναι ο βούρκος, αφού αδυνατεί να ξεφύγει από αυτόν. Και αν μερικές φορές καταφέρνει πρόσκαιρα να ξεφύγει, γρήγορα επανέρχεται στον βούρκο, καθώς εκεί αισθάνεται πιο άνετα.

Ο Άκης Σκέρτσος, ο υπουργός Επικρατείας που συντονίζει το κυβερνητικό έργο ισχυρίζεται ότι η παρουσίαση τις προάλλες από τον πρωθυπουργό στη Βουλή εθνικού σχεδίου για την προστασία των παιδιών δεν ήταν ευκαιριακή. Δεν ήταν δηλαδή ένα «σόου» επίδειξης ευαισθησίας με αφορμή την άθλια υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό, που μεταξύ άλλων, δείχνει ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι αγία. Δεν ήταν άλλωστε ποτέ, όσο και αν εκπλήσσονται ή δήθεν εκπλήσσονται κάποιοι. Και με συγχωρείτε που τα λέω, αλλά πιστεύω ότι πάρα πολλοί από αυτούς που παρακολουθούν στενά την περιπέτεια του άμοιρου παιδιού, είναι βασικά θιασώτες της… κλειδαρότρυπας. Το ίδιο ισχύει σε υπερθετικό μάλιστα βαθμό για πολλούς των μήντια που βγάζουν το παντεσπάνι τους παρουσιάζοντας δράματα της ανθρώπινης κτηνωδίας και κατάντιας στο φιλοθεάμον κοινό τους. Άρτος και θεάματα…

Άγνωστο αν η υπόθεση Πάτση στοιχίσει δημοσκοπικά και εν τέλει εκλογικά στην κυβέρνηση, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρωμάει. Αναδίδει μία μπόχα που εξοργίζει, απολύτως φυσιολογικά, πολλούς πολίτες που ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία, οι οποίοι αντιλαμβάνονται πλήρως τις ευθύνες του κόμματος και της ηγεσίας του για την επιλογή του συγκεκριμένου ανθρώπου στις εκλογικές του λίστες. Αλλά και για την καθυστέρηση με τη οποία αντέδρασαν όταν άρχισαν να επισημαίνονται οι δραστηριότητες και οι επιδόσεις αυτού του «μπουμπουκιού».

Είναι πραγματικά μεγάλο το ερώτημα κατά πόσο η Άγκυρα «χαμπαρίζει», λαμβάνει δηλαδή υπόψιν τις τοποθετήσεις και τις αντιδράσεις των μεγάλων κυβερνήσεων της Δύσης απέναντι στην πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά ρητορική (και όχι μόνο) επιθετικότητα που επιδεικνύει σε καθημερινή βάση εναντίον της Ελλάδας. Κατά τη γνώμη του γράφοντος τις λογαριάζει μόνον αν και όταν συνοδεύονται από αποφάσεις και ενέργειες που… «τσούζουν» ή «πονάνε». Τις νουθεσίες, τα «δεν είναι σωστό» και τα «πρέπει», όπως και τα άλλα περί «διεθνούς δικαίου», τα γράφει εμφανώς εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν ενδείξεις ότι η συνεχής τροφοδότηση του ισλαμοεθνικισμού αποδίδει καρπούς πια για τον Ερντογάν στο εσωτερικό μέτωπο, οπότε γιατί να σταματήσει…