Καθώς η χώρα μπαίνει πιο βαθειά στην προεκλογική περίοδο, γίνονται όλο και πιο ορατές δύο πραγματικότητες. Η πρώτη είναι ότι και αυτή τη φορά τα κόμματα και οι αρχηγοί τους θα χρησιμοποιήσουν όλα τα κτυπήματα, πάνω και κάτω από τη μέση, εναντίον των αντιπάλων τους, με τον Τσίπρα και τον Σύριζα να σέρνουν τον χορό, αλλά και τον Μητσοτάκη με τη Ν.Δ. να ακολουθούν από κοντά. Η δεύτερη πραγματικότητα  βέβαια είναι η γνωστή, που η στήλη έχει επισημάνει από καιρό και επαναλαμβανόμενα, ότι τα δύο βασικά δεκανίκια που βοηθούν τον Μητσοτάκη να πορεύεται, είναι ο Τσίπρας με όλο το επιτελείο των στελεχών και πολιτευτών του Σύριζα από τη μία πλευρά, ο Ερντογάν με τους μπεχλιβάνηδες αξιωματούχους του, από την άλλη.

Βαδίζοντας ακάθεκτοι (και σε μεγάλο βαθμό αρειμάνιοι και αμέριμνοι, όπως συνηθίζουμε) προς  τις εκλογές, μία παρουσίαση για το τι βρίσκεται μπροστά μας, δεν βλάπτει. Εξάλλου, τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης λειτουργούν και εκφράζονται στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου που ήδη ζούμε. Περιοδείες, επιδοτήσεις, ρυθμίσεις, απαλλαγές, παρατάσεις,  υποσχέσεις, πλειοδοσίες, σποτάκια και όλα τα «εργαλεία» που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά / παλαιοκομματικά σε ανάλογες περιστάσεις  είναι πια απλωμένα στο τραπέζι. Με βασικά συνθήματα «ό,τι θέλει ο πελάτης /ψηφοφόρος» και «ο πελάτης / ψηφοφόρος έχει πάντα δίκιο», για να διαιωνίζεται η περιλάλητη «ελληνική πραγματικότητα».  Έτσι είναι η Ελλάδα και παραμένει αναλλοίωτη, αφού πολιτική τάξη και κοινωνία δεν θέλουν κάτι διαφορετικό, άρα ετοιμαστείτε να ξαναδούμε υψηλής ποιότητας και αχαλίνωτης φαντασίας γελοιότητες από κόμματα, υποψήφιους και μήντια / δημοσιογράφους…

Με τον θάνατο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου κλείνει και «βιολογικά» εκείνη η ταραχώδης εποχή της δεκαετίας του 1960 και του 1970, που σημάδεψε βαθειά τις πολιτικές / κοινωνικές εξελίξεις και την ιστορία της χώρας. Ήταν ο τελευταίος από τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου που έφυγε από τη ζωή 50 χρόνια σχεδόν μετά την οριστική και αναμφισβήτητη λύση του πολιτειακού στην Ελλάδα.

Μαζί με το πόσο κοστίζει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, καθώς και το αντίστοιχο πασχαλινό, αφού έχουν προηγηθεί τα κόστη της γαλοπούλας στη μία περίπτωση και του αρνιού στη δεύτερη, ο απολογισμός του έτους που πέρασε και ο «καζαμίας» εκείνου που μπαίνει, αποτελούν  πατροπαράδοτες γελοιότητες των ελληνικών μήντια. Έτσι για να λένε ότι πληροφορούν τους καταναλωτές, στην πραγματικότητα όμως για να γεμίζουν σελίδες και χρόνο σε εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα. Χωρίς καμία ουσία, κάτι που αποτελεί αγαπημένη συνήθεια της ελληνικής δημοσιογραφίας άλλωστε…

Ο Κυρ. Μητσοτάκης και μαζί του αναγκαστικά όλοι οι κυβερνητικοί επιμένουν να λένε ότι οι εκλογές θα γίνουν τότε που τις είχε ορίσει εκείνος, δηλαδή περί τον Απρίλιο-Μάιο, πιο αόριστα κάπως την άνοιξη του 2023, και τελευταία λανσάρουν το «η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία». Από την πλευρά της η στήλη επιμένει να τονίζει ότι μετά την πρωτοχρονιά, ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκηρυχθούν εκλογές, με τους Φεβρουάριο ή Μάρτιο να έχουν τις περισσότερες πιθανότητες.

Εκείνο το «μπαμ ηκούσθη στον αέρα» ταιριάζει απόλυτα στην υπόθεση Καϊλή. Που όσο και κανείς να θέλει να είναι προσεκτικός πριν αποκαλυφθούν όλα τα επίσημα στοιχεία – ιδιαίτερα μέσα στην ελληνική  ζούγκλα των λαϊκών δικαστηρίων που στήνονται με περισσή ευκολία στο διαδίκτυο και τα μήντια – έχει έντονη οσμή σκανδάλου πολιτικής διαφθοράς. Διαφθοράς που είναι σαφές ότι έχει ευρωπαϊκές διαστάσεις και τραυματίζει βαριά το Ευρωκοινοβούλιο ως θεσμό. Γιατί δημιουργεί βάσιμες υπόνοιες ότι οι παράνομες συναλλαγές και το βρώμικο χρήμα πάνε κι έρχονται στην αρένα των Βρυξελλών.

Αμάν πια με την προτίμηση των Τούρκων αξιωματούχων στα νυχτοπερπατήματα. Δεν περνάει μέρα που να μην απειλεί κάποιος από αυτούς -με πρώτο και καλύτερο τον Ερντογάν που λάνσαρε τη μόδα των νυχτερινών εξόδων- ότι ένα βράδυ θα έλθουν να γλεντήσουν απρόσκλητοι στο σπίτι μας. Και να φανταστεί κανείς ότι πρόκειται για θεοσεβούμενους ανθρώπους, σύμφωνα με τις αρχές του κόμματός τους. Ο Προφήτης δεν ανέχεται την άσωτη ζωή, σύμφωνα με το Κοράνι.