Η αναζωπύρωση της συζήτησης για αλλαγή του εκλογικού νόμου έχει λογική. Λογική που πηγάζει από τις εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή το τελευταίο δίμηνο, τις διεργασίες στο εσωτερικό της Ν.Δ. που ήλθαν στην επιφάνεια με αφορμή την παρουσία (και όσα είπε) του Κ. Καραμανλή στα Ανώγεια της Κρήτης με αφορμή το πολιτικό μνημόσυνο του Γιάννη Κεφαλογιάννη και την αβεβαιότητα που δημιουργούν οι σκοτεινές προβλέψεις για τον χειμώνα που έρχεται σε όλη την Ευρώπη, σίγουρα και στην Ελλάδα. Δίχως να ξεχνούμε την μόνιμη απειλή από την Τουρκία, η οποία βρίσκεται σε παραληρηματικό επιθετικό παροξυσμό εναντίον μας.

Την πιο σοφή κουβέντα τις προηγούμενες μέρες σχετικά με την υπόθεση της τρίμηνης παρακολούθησης του τηλεφώνου του Ν. Ανδρουλάκη –πριν εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ – από την ΕΥΠ, την είπε η Άννα Διαμαντοπούλου. Αποδεικνύοντας ότι ακόμη και με ένα tweet μπορεί να ειπωθεί κάτι σωστό, πράγμα σπάνιο βέβαιο κρίνοντας από το τεράστιο πλήθος και εκτόπισμα των ανοησιών που κατακλύζουν το διαδίκτυο σε καθημερινή βάση. Είπε με ελάχιστες λέξεις ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που προέκυψε από όλη αυτή την αναμπουμπούλα είναι η μεγιστοποίηση της πιθανότητας να περιπέσει η χώρα σε ακυβερνησία και έχει απόλυτο δίκιο.

«Κύριε σήκωνε ψηλότερα τις μύτες μας». Η σαρκαστική προσευχή του Γιάννη Αγγελάκα συνοψίζει την ουσία της υπόθεσης των υποκλοπών. Εξηγούμαι:

Το Χρηματιστήριο Αθηνών ξεκίνησε ανοδικά τη συνεδρίαση της Τετάρτης (10/8) και τελικά... απογειώθηκε στο φινάλε, χάρη στα στοιχεία για τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ.

Είναι αρκετοί εκείνοι που αναρωτιούνται πως και γιατί ο Αλ. Τσίπρας και μαζί του ο Σύριζα, δεν αλλάζουν γραμμή πλεύσης και κυρίως συμπεριφορά, αφού τρία χρόνια τώρα βλέπουν ότι «δεν τους βγαίνει», όπως δείχνουν ΟΛΕΣ οι δημοσκοπήσεις. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα, ό,τι μπούρδες και να λένε δημόσια οι ίδιοι περί δημοσκοπήσεων. Ότι δηλαδή είναι «πειραγμένες» επειδή οι δημοσκόποι συμπλέουν  με την κυβέρνηση – με την έννοια ότι «τα πιάνουν» -,  ότι υπάρχουν κρυφές δημοσκοπήσεις που δίνουν διαφορετική εικόνα και άλλα τέτοια. Με αποτέλεσμα όλη η πολιτική Τσίπρα και Σύριζα να βασίζεται στην ελπίδα / προσδοκία ότι το διεθνές περιβάλλον και η ελληνική καθημερινότητα θα χειροτερέψουν τόσο πολύ, ώστε να αναβιώσουν οι συνθήκες του 2011 – 2015 που τους έφεραν στην εξουσία. Ήδη τρίβουν τα χέρια τους εν όψει του πολύ δύσκολου χειμώνα που έρχεται… Δεν ξεχνούν άλλωστε τα ποσοστά του δημοψηφίσματος του 2015, όμως ούτε ο Κυρ. Μητσοτάκης και οι κυβερνητικοί πρέπει να τα λησμονήσουν.