Ας υποθέσουμε ότι όλα όσα δημοσιεύονται για την κυβέρνηση στον αντιπολιτευόμενο Τύπο είναι ακριβή. Ότι δηλαδή όποιος είναι κάποιος σε αυτή τη χώρα παρακολουθείτο από ένα σύστημα που λειτουργούσε με την ανοχή, αν όχι και υπό την καθοδήγηση του Μεγάρου Μαξίμου. Χάριν συντομίας, ας υποθέσουμε επίσης ότι υποθέσεις τύπου Πάτση δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά ενδεικτικές εκτεταμένης διαφθοράς στην κυβερνητική παράταξη.

Συνθήκες έντονης ρευστότητας και ανάπτυξης φυγόκεντρων δυνάμεων στον ενδιάμεσο κεντροαριστερό χώρο τροφοδοτεί ο ιδιότυπος διπολικός ανταγωνισμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.