Για όποιον του έλειψα, άδεια από τη σημαία πήρα το τελευταίο δεκαήμερο –ως συνταξιούχος τη δικαιούμαι -, αλλά δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο αυτό το διάστημα στην πολιτική ζωή του τόπου. Με τους σημερινούς πρωταγωνιστές, με τα σημερινά μήντια  και με την κουλτούρα που έχει επικρατήσει στη σημερινή κοινωνία, τα πράγματα εξελίσσονται όπως αναμενόταν, δηλαδή ανιαρά και με δημόσιο διάλογο που πολύ συχνά είναι μέσα στα όρια της γελοιότητας. Η προεκλογική περίοδος μάλιστα προσφέρει άφθονες ευκαιρίες ώστε η γελοιότητα και η δηθενιά να παίρνουν τη μορφή μόνιμων χαρακτηριστικών.

Όλα κι όλα πέντε σινεμά έχουν απομείνει στο κέντρο της πρωτεύουσας. Το Άστυ, η Έλλη, το Odeon, το ΑΣΤΟΡ και το Ιντεάλ. Τα δύο τελευταία, όμως, απειλούνται με κλείσιμο.

Συγγενείς, φίλοι, πολιτικοί, επιχειρηματίες και κυρίως δημοσιογράφοι παραβρέθηκαν το μεσημέρι της Παρασκευής (24/3) στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών για να πουν το "τελευταίο αντίο" στον Βασίλη Νικολόπουλο.

Εξω οι εξελίξεις τρέχουν μέσα ένα περιβάλλον από το οποίο λείπει η βαρύτητα και είναι πολλά αυτά που αιωρούνται, με τις σταθερές να λιγοστεύουν σε βαθμό ανυπαρξίας και με την ανασφάλεια να κυριαρχεί, τουλάχιστον ανάμεσα στους σχετικά λίγους που αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει.

Όσο κι αν από το Μέγαρο Μαξίμου διαρρέουν πως δεν ασχολούνται καθόλου με το θέμα εκλογές, καθώς η τραγωδία στα Τέμπη έχει επισκιάσει τα πάντα, η αλήθεια είναι πως η τοποθέτηση του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης (9/3) είχε προεκλογικά μηνύματα.

Άβυσσος η ψυχή του Πολάκη και επομένως πολύ δύσκολο να εξηγηθεί τι ακριβώς νόμιζε και τι ακριβώς ήθελε επιδιώκοντας τη σύγκρουση με τον Τσίπρα. Διότι περί αυτού πρόκειται και γι αυτό έχασε το κεφάλι, τουλάχιστον προς το παρόν, ενδεχομένως και για πάντα, στο οικοδόμημα του Σύριζα. Και λέω «προς το παρόν», γιατί ποτέ δεν ξέρεις  ποια θα είναι η εξέλιξη αν η ηγεσία του κόμματος συμπεράνει ότι ο αποκεφαλισμός του Πολάκη σημαίνει χαμένη έδρα στα Χανιά, ή διαρροή ψήφων προς αποχή ή προς εξωκοινοβουλευτική Αριστερά διαφόρων μορφών και σφραγίδων…

Αν το μαθαίνετε από εμένα, λυπάμαι, αλλά οφείλω να σας ενημερώσω πως βρισκόμαστε μπροστά σε ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις, που αναμένεται να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της ανθρωπότητας. Δεν μιλάμε για πολέμους ή... εξωγήινα μπαλόνια, αλλά για την τεχνολογική επανάσταση που βρίσκεται προ των πυλών και θα αλλάξει (θέλουμε δεν θέλουμε) την καθημερινότητά μας.