Ίσως, η Νo1 σε πωλήσεις μπύρα στην Ελλάδα που οφείλει την επιτυχία της στο χρώμα του μπουκαλιού της, και όχι στο label.

Κάθε φορά που μπαίνω στο κατάστημα της τράπεζας Κύπρου που βρίσκεται στην οδό Μέρλιν, ανοίγει η καρδιά μου. Κανονικά δεν θα έπρεπε, διότι μόνο πληρωμές καρτών και χρεών πραγματοποιώ, αφού δεν είμαι απο τους τυχερούς καταθέτες που απολαμβάνουν τα ανυξανόμενα επιτόκια. Χαίρομαι όμως το φιλικό στυλ εξυπηρέτησης, την ευγένεια και το χαμόγελο όλων των υπαλλήλων που εργάζονται σε αυτό το κατάστημα. Και σκέφτομαι πόσο μεγάλη σημασία έχει η συμπεριφορά του εργαζόμενου για την θετική διαμόρφωση της εικόνας της εταιρίας.

Πρέπει να ομολογήσω ότι τελευταία, η δημιουργικότητα του τμήματος μάρκετινγκ και των συνεργατών της Εμπορικής Τραπέζης, με έχουν εντυπωσιάσει.

Κάθε φορά που βρίσκομαι σε δημόσιους χώρους συμβαίνει το ίδιο. Ακούω το κινητό μου να χτυπάει, το ανοίγω και διαπιστώνω ότι δεν είναι το δικό μου ΝΟΚΙΑ που χτυπάει, αλλά κάποιο άλλο. Σκεφτόμουνα λοιπόν ότι τελικά το ίδιο το ηχητικό σήμα του κινητού καθίσταται τελικάδιαφημιστικό μέσον για το προιόν. Η κατασκευάστρια εταιρία δηλαδή στηρίζει το branding του προιόντος της στον ήχο του τηλεφώνου, καθώς και στην «ταπετσαρία» της οθόνης της. Αυτό σημαίνει ότι όποιος βλέπει ή ακούει ένα κινητό ΝΟΚΙΑ αμέσως αναγνωρίζει ότι πρόκειται για ΝΟΚΙΑ και όχι για μια άλλη μάρκα. Το ίδιο φυσικά κάνουν και οι περισσότερες εταιρίες κινητών.

Ποιους ωφελούν τελικά; Πάντα αναρωτιόμουν σε τι ωφελούν όλα αυτά τα συνέδρια με προσκεκλημένους μεγάλες προσωπικότητες 'γκουρού' από το διεθνή χώρο του μάρκετινγκ.

Παρακολουθώντας τα παιχνίδια του Champions League, η διασκέδαση που προσωπικά αντλώ, είναι πριν, κατά την διάρκεια του ημιχρόνου και στο τέλος των ματς, όταν βλέπω τα διαφημιστικά σποτ των χορηγών και άλλων προϊόντων εταιριών.

Η προώθηση του νέου ΙΒΙΖΑ θα γίνει με μουσικά evenst στα clubs επτά μεγάλων ελληνικών πόλεων. Πρόκειται για μια πρωτότυπη προσέγγιση διότι συνήθως τα marketing events γίνονται σε χώρους σχετικούς με το προιόν. Kαι η οδήγηση με τα clubs δεν είναι απολύτως συμβατά. Ενδεχομένως να είναι και εκτός της "κοινής ηθικής" που πρεσβεύει το σύνθημα "dont drink and drive". Με αφορμή αυτά, θέτω τρία ερωτήματα και θα προσπαθήσω να απαντήσω: