Αυτήν την εβδομάδα που αρχίζουν οι διερευνητικές συναντήσεις του πολιτικού συνασπισμού της Μέρκελ με το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών, για μια πιθανή δημιουργία κυβέρνησης πλειοψηφίας, διαφαίνεται πιο καθαρά, και πιο ελπιδοφόρα από ποτέ, η πιθανότητα επικράτησης μιας σημαντικής αλλαγής στην ευρωπαϊκή πολιτική που έως τώρα έχουν επιβάλει οι προηγούμενες τρεις κυβερνήσεις της κας Μέρκελ.

Όσο απίστευτο και να φαίνεται εκ πρώτης όψης ότι η ενοποίηση της Ευρώπης μέσω των δύο καθεστώτων της, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, μπορεί να έχει κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία με την πλήρως αποτυχημένη και απαξιωμένη Σοβιετική Ένωση, τα συγγενικά σημάδια άμεσα στο ανατέλλον άστρο του Δυτικού Κόσμου και το προ πολλού εξαφανισμένο άστρο του Κομμουνισμού, ολοένα και πληθαίνουν. Το τελευταίο χαρακτηριστικό σημάδι συγγενικότητας ανάμεσα σε αυτά τα δύο, τόσο “αντίθετα”, καθεστώτα και ιδεολογικά συστήματα είναι η επερχόμενη τραγωδία στην Καταλονία. 

«Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση, όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα», δηλωσε απο την ΔΕΘ στην ομιλία του, ο πρόεδρος την Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.

Μετά τις απανωτές επιθέσεις της κυβέρνησης Τσίπρα εναντίον των θέσεων του ΔΝΤ, πολιτικές επιλογές μικροκομματικού κινήτρου και καταστροφικές για την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας, έρχεται τώρα και ο αρχιτραπεζίτης της Ελλάδας, ο κ. Στουρνάρας, ποιος ξέρει για ποιους ακριβώς άμεσους ή μεσοπρόθεσμους τραπεζιτικούς, η ίσως και μικροτραπεζιτικούς, λόγους, να παροτρύνει άμελα, όσο και απίστευτα, σε κυριακάτικη συνέντευξη στο ΒΗΜΑ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να πάει από εκεί που ήρθε και να εγκαταλείψει την Ελλάδα στην αδηφάγα δαγκάνα του κ. Σόιμπλε, της εθνικιστικής γερμανικής πολιτικής και της απληστίας των άλλων κρατών του Ευρώ.

Μία ακόμη φορά η μικρή, άκρως καταστροφική, και κατά την γνώμη του γράφοντoς, καθαρά εγκληματική οργάνωση των αντιεξουσιαστών κουκουλοφόρων, έσπειρε το μίσος της εναντίον της περιουσίας καταστημάτων που μάχονται τον αγώνα επιβίωσης στην ατέρμονο οικονομική κρίση.

Μία από τις κοινωνικά ωφέλιμες επιδράσεις της Τέχνης είναι ότι όχι μόνο αντικαθρεπτίζει την κοινωνία και τα προβλήματα της, αλλά και ότι διεισδύει κάτω από την επιφάνεια των κοινωνικών προβλημάτων και τα φανερώνει, τα ξεμπροστιάζει θα έλεγε κανείς, στην βαθύτερη ουσία τους.

Το Eurogroup της Πέμπτης και η συνεδρίαση των ηγετών της Ευρωζώνης σε λίγες μέρες θα είναι τα πεδία της πρώτης αψιμαχίας ανάμεσα στον νεόφυτο και νεοεκλεγμένο πρόεδρο της Γαλλίας και της (πολιτικά) αιωνόβιας Γερμανίδας ηγεμόνος, γύρο από το ελληνικό χρέος.