Εντάξει, το παιχνίδι είναι ντέρμπυ, το λένε οι δημοσκοπήσεις, το λέει η λογική και δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη ανάλυση. Αν για άλλη μία φορά διαψευστούν οι δημοσκοπήσεις και η λογική … κακό του κεφαλιού τους. Το χειρότερο όμως είναι ότι ο Τσίπρας  και οι δικοί του με τα αλλοπρόσαλλα που ξεστομίζουν βάζουν πάλι σε δίλλημα τον κόσμο. Όχι τόσο εκείνους που επιμένουν να τον ξαναψηφίσουν για διάφορους λόγους και κυρίως γιατί δεν κατάλαβαν τι έγινε το τελευταίο 7μηνο, αλλά και τους άλλους που αντιλήφθηκαν ότι της χώρας της ήλθε ο ουρανός σφοντύλι εξαιτίας της διακυβέρνησης  ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Αν.Ελ. Γιατί περί αυτού πρόκειται, κακά τα ψέματα και ας ζητάει ο Τσίπρας ξανά την ψήφο του κόσμου ως δήθεν εκπρόσωπος του «νέου», τρομάρα του. Ο άσχετος που δεν ξέρει τι του γίνεται…

Εσκασαν μύτη οι πρώτες δημοσκοπήσεις,  έδειξαν ότι οι εκλογές θα είναι δύο ταχυτήτων, όπως ακριβώς το πρωτάθλημα στην Ελλάδα, ειδικά αυτό του μπάσκετ. Δύο, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και η Ν.Δ. κτυπιούνται για την πρωτιά που δεν θα δώσει αυτοδυναμία, αλλά δίνει 50 έδρες μπόνους και αυτό έχει σημασία.

Δύο εκλογές και ένα δημοψήφισμα μέσα σε επτά μήνες για να φτάσει και να μείνει στην εξουσία προκάλεσε ο Τσίπρας, ζωή νάχει. Ωστόσο το τοπίο από τις 25 Ιανουαρίου μέχρι σήμερα έχει αλλάξει δραματικά. Τα έκανε μαντάρα στις διαπραγματεύσεις, πήραμε μπόλικη γεύση από Μπαρουφάκη,  επιβλήθηκαν capital controls στις τράπεζες, η οικονομία χειροτέρευσε, υπογράφηκε νέο μνημόνιο, διασπάστηκε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. , είδαμε τι εστί Ζωή, έφυγε ο Σαμαράς από την ηγεσία της Ν.Δ. και στη θέση του μπήκε ο Μεϊμαράκης, η Γεννηματά διαδέχθηκε τον Βενιζέλο στο ΠΑΣΟΚ και το μεταναστευτικό κύμα από τη Συρία, ο Ιράκ και το Αφγανιστάν μετατράπηκε σε τσουνάμι και είναι τεράστιο πρόβλημα πια. Αν θέλετε, σε αυτούς τους επτά μήνες, η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Αν Ελ απέδειξε κυρίως με κάθε δυνατό τρόπο πόσο άσχετη και ανίκανη ήταν.

Η τελευταία παράσταση του τσίρκου «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.» στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα, δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι εκεί μέσα οι σύντροφοι έχουν γίνει από δυο χωριά (ίσως και παραπάνω) χωριάτες.

Από το βράδυ του δημοψηφίσματος που το «όχι» έγινε «ναι» σε χρόνο ρεκόρ, η βελόνα της κυβέρνησης κόλλησε. Όλο «ναι» λέει από τότε και τα μεγάλα λόγια μαζί με τις ηρωϊκές στάσεις και τις σκληρές διαπραγματεύσεις ξεχάστηκαν. Άλλωστε μία φούσκα ήταν και τώρα ο Τσίπρας με τους δικούς του παλεύουν να τελειώνουν μέσα στην εβδομάδα και πριν από τον Δεκαπενταύγουστο, μπας και πάρουν κανένα φράγκο να εκπληρώσουν υποχρεώσεις και τα νέα τους σχέδια. Σε αυτό το σημείο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις με την Τρόϊκα που τώρα πια αποτελείται από ... τέσσερεις.

Όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες κατέδειξαν σε όλο της το μεγαλείο την ασυναρτησία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της κυβέρνησης του (μαζί με τους Αν.Ελ). Από την ξαφνική αποχώρηση από τις διαπραγματεύσεις  και την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, μέχρι την μεγαλειώδη κωλοτούμπα (μία από τις θεαματικότερες διαχρονικά και σε παγκόσμιο επίπεδο) του Τσίπρα και από τις συνεντεύξεις του ως τις συμπεριφορές και τις δηλώσεις των στελεχών του μετά την υπογραφή της συμφωνίας. Χωρίς να λογαριάζουμε τις διάφορες αποκαλύψεις για τη στάση τις ενέργειες και τις επιδιώξεις του Βαρουφάκη, του Λαφαζάνη, της Κωνσταντοπούλου και άλλων στο διάστημα των προηγούμενων έξη μηνών.

Την πλήρη απαισιοδοξία διαδέχτηκε άλλη μία φορά η συγκρατημένη αισιοδοξία ότι συμφωνία θα υπάρξει και η ολοκληρωτική καταστροφή θα αποφευχθεί. Γάλλοι, λέει, βοηθούν τους δικούς μας να συντάξουν μία πρόταση που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή και όλοι οι άλλοι περιμένουν να την δουν. Κάποιοι με κομμένη την ανάσα, κάποιοι ελπίζοντας ότι θα είναι μία από τα ίδια και μερικοί κάνουν τους ψύχραιμους.