Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε ένα υπολογισμένο μεν, μεγάλο δε, ρίσκο αποφασίζοντας οριστικά (όσο οριστικά επιτρέπουν οι  διεθνείς τρικυμιώδεις καιροί στη συγκυρία που ζούμε) να ολοκληρώσει η κυβέρνηση τη θητεία της. Να διεξαχθούν δηλαδή οι εκλογές στο τέλος της άνοιξης του 2023, όπως ήταν το αρχικό σχέδιό του. Είναι νωπές ακόμη οι μνήμες του 2015, όταν ο σοφός, υποτίθεται, λαός -καθόλου σοφός, σύμφωνα με την άποψη του υπογράφοντος στη βάση της νεότερης ιστορίας του- ψήφισε «όχι» σε ποσοστό 62% σχεδόν διακινδυνεύοντας την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να την… τιμωρήσει για τα δεινά που ο ίδιος είχε προκαλέσει στον εαυτό του. Τα επτά χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τότε είναι πολύ λίγα για να πιστέψει κανείς ότι ο ίδιος αυτός λαός έχει αλλάξει νοοτροπία ή χούγια καθώς τίποτα δεν οδηγεί σε αντίθετο συμπέρασμα. Ούτε καν οι θαυμάσιες επιδόσεις του Πιερρακάκη…

Είναι τέτοια η ταχύτητα της ροής των γεγονότων διεθνώς κυρίως, αλλά και στην Ελλάδα, που δεν επιτρέπουν τον παρατηρητή να πάρει ανάσα. Μόνο την τελευταία εβδομάδα -που η στήλη ήταν απούσα λόγω μικρού ατυχήματος- έγιναν πράματα και θάματα, ξεκινώντας ανάποδα.

Ο Ερντογάν έχει δίκιο και δικαίωμα να πανηγυρίζει. Η Τουρκία υπό την ηγεσία του κατήγαγε θρίαμβο σε βάρος της Δύσης στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Αν μάλιστα θελήσουμε να το τραβήξουμε παρά πέρα, γίνεται φανερό ότι «οι μάσκες έπεσαν» αφού όλη η φιλολογία περί δημοκρατικών αρχών, προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας έγινε συντρίμμια μπροστά στις απαιτήσεις και «τα θέλω» του τουρκικού ισλαμοεθνικιστικού και αναθεωρητικού καθεστώτος.

Τώρα που η διάρκεια της ημέρας βρίσκεται στο απόγειό της - η 21^η Ιουνίου, που σηματοδοτεί και την έναρξη του θέρους, είναι η  μεγαλύτερη μέρα του έτους (για όσους δεν το ξέρουν) -, ευκαιρία να διατυπωθούν κάποιες ξεκάθαρες απόψεις του υπογράφοντος τη στήλη. Πρόκειται για ένα «ποτ πουρί» πάνω σε διάφορα θέματα κατά κάποιο τρόπο, ώστε να τις γνωρίζουν όσοι ενδιαφέρονται. Αν πάλι δεν είναι του γούστου τους οι συγκεκριμένες απόψεις, έχουμε και άλλες, όπως έλεγε ο Γκράουτσο Μαρξ…

Όποιος δεν έχει καταλάβει ή και αγνοεί, πόσο οριακά και επικίνδυνα είναι τα πράγματα με την Τουρκία, είναι επιεικώς αφελής, αν όχι εξαιρετικά ανόητος. Το ίδιο ισχύει και για όσους επιλέγουν να πιστεύουν ακράδαντα ότι οι προκλήσεις, οι απειλές και η επιθετικότητα σύσσωμης της πολιτικής τάξης της Τουρκίας και ακόμη περισσότερο των αξιωματούχων που βρίσκονται στην κυβέρνησή της, δεν θα προχωρήσουν πέρα από λόγια. Δεν είναι καθόλου βέβαιο κάτι τέτοιο.

Δεν ξεκίνησε καλά το καλοκαίρι για την κυβέρνηση και τη χώρα βεβαίως. Η πρώτη μεγάλη πυρκαγιά της «σεζόν» ξέσπασε σε κατοικημένη -νόμιμη ή αυθαίρετη;- περιοχή της Αττικής, στα «ορεινά» της Βούλας και έδωσε τροφή σε νέα σχόλια και κριτική.

Ο Σολτς αποκάλυψε ότι Μητσοτάκης συμφώνησε να στείλει ελληνικά τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού στην Ουκρανία, υπό τον όρο ότι θα αντικατασταθούν από νεότερα γερμανικά. Είναι προφανές ότι υπήρξε τέτοια συμφωνία, αλλιώς ο Γερμανός καγκελάριος δεν θα τολμούσε να κάνει τέτοια δήλωση με κίνδυνο να διαψευσθεί άμεσα και πανηγυρικά. Και είναι περιττό επίσης να επισημανθεί ότι με μία τέτοια ενέργεια η Ελλάδα εμπλέκεται ακόμη περισσότερο στον πόλεμο της Ουκρανίας. Είχαμε ήδη εμπλακεί μέχρι τα μπούνια και ο Μητσοτάκης όχι μόνο δεν έκρυψε που τοποθέτησε τη χώρα, αλλά και το διαλάλησε (και το διαλαλεί) όσο πιο πολύ μπορεί, προκειμένου να αποδείξει ότι η Ελλάδα είναι πιστός σύμμαχος και δεν κάνει τα «τσαλίμια» της Τουρκίας.