Με αυτή την έννοια, αν ο επόμενος χειμώνας φέρει μαζί του εκείνες τις δυσκολίες που το σύνολο των απανταχού ειδικών προβλέπει, αν η καθημερινότητα του μέσου πολίτη γεμίσει με προβλήματα και απειληθεί ο τρόπος ζωής του, δεν ξέρουμε ποιες κοινωνικές αναταραχές μπορεί να προκληθούν. Με δεδομένο μάλιστα ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας είναι κακομαθημένο, εθισμένο στην απειθαρχία και την ασυδοσία και με μεγάλη ροπή προς την επαιτεία και τη λεηλασία στο βαθμό που μπορεί να επωφεληθεί. Αποκλείεται λοιπόν ο πρωθυπουργός, και κάθε πολιτικός με στοιχειώδες μυαλό, να μη τα γνωρίζει αυτά. Ούτε να νομίζει ότι αν δημιουργηθεί μία τέτοια κατάσταση η κυβέρνηση έχει πιθανότητα να περάσει αλώβητη τον χειμώνα. Αντίθετα, θα υποστεί όλη τη φθορά, φταίει, δεν φταίει.

Συμπληρώνοντας τα προηγούμενα, είναι αλήθεια ότι ως τώρα η κυβέρνηση έχει πορευτεί επιδεικνύοντας τεράστια κοινωνική ευαισθησία, παρά τα όσα της καταμαρτυρά η αντιπολίτευση και ειδικά ο Σύριζα. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το παράκανε σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση των κοινωνικών αναγκών που προκάλεσε η πανδημία. Αλλά και τώρα, η συμπεριφορά της είναι άκρως προεκλογική, όχι μόνο στην επιδοματική πολιτική που ασκεί, αλλά και σε πολλές άλλες αποφάσεις της που αφορούν σε ρυθμίσεις, ή ανοχή παραβιάσεων κανόνων και νόμων (εστίαση, αυθαίρετα, αρνήσεις εμβολιασμών, ακόμη και φοροδιαφυγή). Δεν θα είναι εύκολο να συνεχιστεί η ίδια τακτική για εννιά μήνες ακόμη, αν μάλιστα το Γιούρογκρουπ βάλει φρένο στις οριζόντιες επιδοτήσεις και επιτρέψει μόνο τις απολύτως στοχευμένες (για τους απολύτως ευάλωτους), όπως αναμένεται. 

Τα «ατού» του Μητσοτάκη

Τούτων λεχθέντων, είναι εύλογο το ερώτημα που στηρίζεται ο Κυρ. Μητσοτάκης θεωρώντας ότι οι πιθανότητές του για εκλογική νίκη δεν θα μειωθούν την επόμενη άνοιξη σε σύγκριση με διεξαγωγή εκλογών φέτος το φθινόπωρο. Αφήνοντας έξω τις περικοκλάδες με τις οποίες διάνθισε το «στοπ» στη φιλολογία περί πρόωρων εκλογών, η απάντηση έχει τα εξής σκέλη:

Πρώτον, στην αναγόρευση του εαυτού του σε «εθνικό ηγέτη», του μοναδικού που διαθέτει σήμερα η χώρα, πέρα και πάνω από κόμματα. Προβάλλει και εδραιώνει την εικόνα της υπεύθυνης στάσης, εκμεταλλευόμενος το γεγονός της υπεροχής του απέναντι στους αντιπάλους του, όπως άλλωστε αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, στη Βουλή και στην κοινή λογική. Γι’ αυτό άλλωστε έχει σπεύσει ο Γ. Γεραπετρίτης να τονίσει ότι στις επόμενες εκλογές οι πολίτες θα εκλέξουν πρωθυπουργό (όχι κόμμα προφανώς). Σε αυτή τη γραμμή θα πορευτεί η κυβέρνηση ως τις εκλογές, όμως πρέπει να πειστούν και τα στελέχη της ότι αυτές θα διεξαχθούν την άνοιξη, όχι σε δύο μήνες.

Δεύτερον, ο πρωθυπουργός υπολογίζει σε δύο δεκανίκια, αποφασίζοντας να ρισκάρει για να εδραιώσει την εικόνα του υπεύθυνου «εθνικού ηγέτη». Στον Ερντογάν (και την Τουρκία συνολικά) και φυσικά στον Τσίπρα (και τον Σύριζα συνολικά). Όπως ο ίδιος είπε, θεωρεί ότι ο Ερντογάν και οι Τούρκοι αξιωματούχοι, όπως και όλη η πολιτική τάξη της Άγκυρας, θα πλειοδοτούν σε επιθετική ρητορική και απειλές κατά της Ελλάδας και του ιδίου, εν όψει των δικών τους εκλογών που θα συμπέσουν περίπου με τις δικές μας, δίχως όμως να προχωρήσουν σε ενέργειες επί του πεδίου, οπότε αυτό θα του προσφέρει πόντους (και όχι άδικα) στο δικό μας εσωτερικό μέτωπο. Κατ’ αναλογία, είναι προφανές ότι πιστεύει πως ο Τσίπρας και ο Σύριζα δεν αποτελούν απειλή για την κυβέρνηση, όποτε γίνουν εκλογές, γιατί είναι εγκλωβισμένοι σε μία ασυνάρτητη πολιτική που απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο μειοψηφικό κοινό. Παράλληλα, είναι εμφανές ότι το πρωθυπουργικό περιβάλλον έχει την πεποίθηση ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν κάνει πια «γκελ» στο κοινό, ούτε μπορεί να αλλάξει στυλ, ή πολιτική για να διεκδικήσει χώρο του κέντρου.

Τρίτον, είναι πιθανό ο Κυρ. Μητσοτάκης να έχει ενδείξεις ότι τα πράγματα θα καλυτερεύσουν διεθνώς και οι δυσκολίες που αναμένονται δεν θα συμβούν, τουλάχιστον σε βαθμό που θα προκαλέσουν κοινωνικές αναταραχές. Κάτι τέτοιο δεν διακρίνεται από τους κοινούς θνητούς προς το παρόν. Δεν αποκλείεται όμως να ελπίζει ότι τελικά θα μπει ευρωπαϊκό πλαφόν στις τιμές της ενέργειας, με σχετικά ευεργετικές επιπτώσεις και στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να πιστωθεί το πολιτικό όφελος, αφού πρωτοστατεί για να ληφθεί  τέτοια απόφαση. Αν πάλι ελπίζει ότι οι συγκρούσεις στην Ουκρανία θα σταματήσουν για να δώσουν τη θέση τους στις διαπραγματεύσεις, η αισιοδοξία του περισσεύει…

Είπαμε, υπολογισμένο μεν, μεγάλο δε, το ρίσκο. Αυτή τη στιγμή τίποτα δεν κλονίζει την κυριαρχία του Μητσοτάκη, αλλά σε εννιά μήνες κανείς δεν ξέρει που θα κάτσει η μπίλια. Τα ποσοστά του δημοψηφίσματος δεν λησμονούνται…

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr