• ΓΔ: 00
  • FTSE/ΧΑ LARGE CAP0
  • FTSE ΧΑ MID CAP0
  • Τζίρος0
  • €/$ 0 €/£ 0
    BTC 0 ETH 0 XRP 0
Image on Reporter.gr
0
0
  • Nasdaq00%
  • S&P 50000%
  • CAC 4000%
  • DAX00%
  • FTSE 10000%
  • Nikkei 22500%

Γρηγόρης Νικολόπουλος

Επιτροπή Ανταγωνισμού - Σκλαβενίτης: Λύνοντας ένα πρόβλημα, δημιουργούνται πολλά νέα

Του Γρηγόρη Νικολόπουλου

 

Μια “Ανεξάρτητη Αρχή”, η Επιτροπή Ανταγωνισμού έλαβε προχθές μια “καθόλου ανεξάρτητη απόφαση” υπέρ του Σκλαβενίτη. Έλαβε μια πολιτική απόφαση που δημιουργεί μονοπώλιο σε αρκετές περιοχές για να διευκολύνει την εταιρία και την κυβέρνηση.

Η ιστορία έχει ώς εξής:

Στ. Σεκλιζιώτης*: Η περίπτωση της Λεωφόρου Μαραθώνος

Ένας κορυφαίος γεωπόνος διεθνούς αναγνώρισης, ο κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης, δημοσίευσε στο facebook μια ανάλυση του πώς και γιατί πέρασε η φωτιά τη Λεωφόρο Μαραθώνος που υποτίθεται οτι είχε κατασκευαστεί ώς αντιπυρική ζώνη. Γελοία λάθη ανοήτων που αποδείχθηκαν όμως τραγικά για τους πολίτες και συνέβαλαν στο θάνατο των εγκλωβισμένων στην περιοχή. 

Διαβάστε το κείμενο του κ. Σεκλιζιώτη.

Η δήλωση του Πρωθυπουργού "δεν έχουμε σκοπό να αποδράσουμε" αρκεί για να προκαλέσει ένα ειρωνικό χαμόγελο τουλάχιστον, αν όχι σπαρταριστά γέλια.

 

Μα από που να αποδράσετε κύριε Τσίπρα;

 

Από τον Παράδεισο της εξουσίας σας, από την ηγεσία, από τα πάρτι και τις δεξιώσεις; από τις συναντήσεις με τους διεθνείς ηγέτες; από τις συζητήσεις και τις συνεργασίες με τους επιχιρηματικούς παράγοντες; από τα ταξιδάκια και την πολυτέλεια;

 

Προφανώς ο πρωθυπουργός εκφράζει με περίσσιο επικοινωνιακό ταλέντο την πρόθεση του να παραμείνει καρφωμένος στην καρέκλα της εξουσίας όσο περισσότερο μπορεί. Απλώς αντί για τη λέξη παραίτηση, χρησιμοποιεί ώς επικοινωνιακό τρίκ τη λέξη απόδραση.

 

Εσείς φυσικά και δεν έχετε σκοπό να αποδράσετε κύριε Τσίπρα από τον Παράδεισο, εμείς να δούμε πώς θα αποδράσουμε από την Κόλαση της εξουσίας σας.

Ενώ η χώρα κάηκε και οι νεκροί ξεπερνούν τους 50 και ενδεχομένως να πολλαπλασιαστούν, ο Πρωθυπουργός αντέδρασε με τον μόνο τρόπο που ξέρει. Με συνωμοσιολογίες και επικοινωνιακά σόου. Θέλησε να ρίξει τις ευθύνες σε κάποιον άλλο – σε ποιόν άραγε; - λέγοντας οτι τον προβληματίζουν οι ταυτόχρονες εστίες ανατολικά και δυτικά. Υπονοεί δηλαδή σχέδιο εμπρησμού, το οποίο θα προσπαθήσει να εκμεταλευτεί πολιτικά μιλώντας και για σχέδιο αποσταθεροποίησης. Ταυτόχρονα, κάλεσε τις τηλεοπτικές κάμερες να τον δείχνουν καθώς συντονίζει τους αρμοδίους, θέτοντας τους ερωτήματα.

Δευτέρα, 23 Ιούλιος 2018 07:02 | Γρηγόρης Νικολόπουλος

Το κρίσιμο ερώτημα

Οι μετακινήσεις πολιτικών, οι συσχετισμοί και οι ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης αλλά και όλων των κομμάτων, οι διαγραφές στελεχών που εκφράζουν διαφορετικές θέσεις, η εκλογολογία, η μικροπολιτική, τα σενάρια, προσφέρουν πλούσια ύλη στα μήντια. Πλούσια και άχρηστη. Διότι καμία σημασία δεν έχουν όλα αυτά. Φτάσαμε να γράφουμε εμείς και να διαβάζετε εσείς τις κόντρες Ψαριανού – Θεοδωράκη για το αν το Ποτάμι θα παραμείνει ανεξάρτητο ή αν θα στηρίξει τη Νέα Δημοκρατία. Αφού «στήριξε» το ΚΙΝΑΛ. Μα ποιόν ενδιαφέρει τι θα κάνει το Ποτάμι; Σήμερα είναι ένα κόμμα χωρίς ψηφοφόρους τα στελέχη του οποίου προσπαθούν να δούν πού θα χωθούν και πώς θα επιβιώσουν πολιτικά. «Το πείραμα απέτυχε» που έλεγε και ο καθηγητής μας της Χημείας στο σχολείο κάθε φορά που κάναμε πείραμα. 

Το Ποτάμι έγινε ένα ρυάκι που αλλάζει κοίτη με το παραμικρό.

 

Για μια ακόμη συνεχόμενη χρονιά φέτος έχουμε αύξηση του αριθμού των τουριστών που έρχονται στην Ελλάδα και το χρήμα που φέρνουν είναι «καθαρό» έσοδο, δηλαδή χρήμα που δίνει μεγάλη ανάσα στην οικονομία. Δεν είναι δανεικά λεφτά, όπως αυτά με τα οποία συνηθίσαμε να ζούμε τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν υπερήφανα κραυγάζαμε οτι δεν θα γίνουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης». Το σύνθημα αυτό του ΚΚΕ το οποίο υιοθέτησε – κακώς, κάκιστα – το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στο πλαίσιο της προσπάθειας «κλεψίματος» αριστερών θέσεων που ήταν της μόδας, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την πολύ κακή πορεία της ελληνικής οικονομίας, αλλά και για τη διαμόρφωση της στρεβλής νοοτροπίας που μας οδήγησε στα δανεικά και στην κρίση. 

 

Ανεξαρτήτως του πότε θα γίνουν οι εκλογές – ας αφήσουμε τους πολιτικούς συντάκτες να σπεκουλάρουν για αυτό – το βέβαιον είναι οτι μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο. Η διάρκεια της είναι αβέβαιη, αλλά η ένταση της είναι προβλέψιμη. Θα είναι μια προεκλογική περίοδος ιδιαίτερα χυδαία, με την κυβέρνηση να εγκαταλείπει τις προσποιητές ευγένειες και τους «καλούς τρόπους» που δια της βίας και της απειλής ψιλο-έμαθε συναναστρεφόμενη (διαπραγματευόμενη λέει η ίδια, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται περί απλής συναναστροφής) τους διεθνείς ηγέτες και τους διεθνείς οργανισμούς και θα επιστρέψει στο μόνο πράγμα που ξέρει καλά, το βρίσιμο των πολιτικών της αντιπάλων, τη λασπολογία έναντι όλων, το ψέμμα, την κοροιδία και τον χλευασμό. 

Καθώς οδεύουμε προς την έξοδο από τα μνημόνια -καθαρή ή βρώμικη δεν έχει σημασία- και περνάμε σε ένα νέο είδος εποπτείας, αυστηρότατης και διαρκείας, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τη σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους δανειστές συνολικά για να καταλάβουμε από ποιους κανόνες διέπεται και ποια όρια έχει.

 

Η συμφωνία της κυβέρνησης με το Eurogroupγια το χρέος είναι ασφαλώς μια θετική εξέλιξη. Δεν είναι φυσικά θρίαμβος όπως θέλει να την παρουσιάσει η κυβέρνηση, δεν είναι καν επιτυχία αν σκεφτεί κανείς οτι ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ θεωρούσνα την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του χρέους ώς απαράδεκτο συμβιβασμό και έλεγαν οτι θα πετύχουν μεγάλο κούρεμα του χρέους ή και ολική διαγραφή του. Αυτά βέβαια αποτελούν παρελθόν και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ θριαμβολογεί διότι πέτυχε μια ρύθμιση του χρέους πολύ χειρότερη από αυτή που κάποτε είχαμε σζχεδόν ώς δεδομένη. Η ευθύνη για αυτή την πολύ χειρότερη συμφωνία βαραίνει εξ ολοκλήρου την κυβέρνηση η οποία αφού τα έχασε όλα «διαπραγματευόμενη» στην αρχή, τώρα πήρε κάτι πίσω και το γιορτάζει.

Για μια ακόμη φορά ο Πρωθυπουργός εγκλώβισε τη χώρα σε μια διαπραγμάτευση με de facto κακό για τη χώρα αποτέλεσμα. Ολοκλήρωσε μια διαπραγμάτευση και έκελισε προφορικά και μόνο μια συμφωνία την οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να πάρει πίσω αν η άλλη πλευρά, η Βόρεια Μακεδονία δεν τηρήσει τα συμφωνημένα. Αν τα τηρήσει, έχουμε απλώς μια συμφωνία που δεν ικανοποιεί το εθνικό αίσθημα της πλειοψηφίας.

Βοήθεια του κοινού

Ας υποθέσουμε πως η συμφωνία "Βόρεια Μακεδονία" εκτελείται κανονικά. Εμείς σπονσοράρουμε τους γείτονες για ΝΑΤΟ και ΕΕ, οι γείτονες κάνουν το δημοψήφισμα και τις συνταγματικές αλλαγές, όπως προβλέπονται. 

 

Δεν είναι συχνό φαινόμενο, αντίθετα είναι πάρα πολύ σπάνιο να επισκεφτεί κάποιος δημόσια υπηρεσία και να φύγει ευχαριστημένος και … ψύχραιμος. Συνήθως η δουλειά για την οποία πήγε δεν τελειώνει σε μια ημέρα, η εξυπηρέτηση είναι χαμηλού επιπέδου, η γραφειοκρατία ατελείωτη και ο εκνευρισμός σπάει το “κοντέρ”. 

 

Μια από τις σπάνιες εξαιρέσεις εντοπίσαμε στο Λιμεναρχείο του Πόρτο Ράφτη. Ενώ σε άλλα Λιμεναρχεία, όπως πχ της Ραφήνας οι πολίτες ακούνε με φρίκη και απογοήτευση στη Μία το μεσημέρι οτι η παροχή υπηρεσιών σταματά και όσοι δεν πρόλαβαν πρέπει να ξαναπάνε την επομένη για να εξυπηρετηθούν, στο Πόρτο Ράφτη ο σκληρός κανόνας του ωραρίου, δεν τηρείται. 

 

Με μεγάλη ανακούφιση άκουσε συνεργάτης μας - ο οποίος είχε ταλαιπωρηθεί επί τρείς ημέρες στο λιμεναρχείο της Ραφήνας - από τον Λιμενικό Μαυρωτά που υπηρετεί στο Πόρτο Ράφτη, ότι “όσοι βρίσκονται εδώ και περιμένουν, θα εξυπηρετηθούν όση ώρα και αν χρειαστεί”. 

 

 

 

Σε κάτι που έχει δίκιο ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, είναι οτι πράγματι αν η Τουρκία ήταν μια δημοκρατική ευρωπαική χώρα, εμείς θα είχαμε τις δυνατότητες να είμαστε αν όχι το πιο ευτυχισμένο έθνος, σε κάθε περίπτωση πιο ευτυχισμένοι και πιο άνετοι οικονομικά από όσο είμαστε σήμερα. 

Δυστυχώς όμως η Τουρκία δεν είναι μια δημοκρατική ευρωπαική χώρα και είναι πολύ αμφίβολο αν θα γίνει ποτέ, συνεπώς καλό θα είναι και για εμάς να αναζητήσουμε αλλού την εθνική ευτυχία. 

Image on Reporter.gr Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman