«Προδήλως», όπως πολύ όμορφα λέει διαρκώς η Ζωή Κ., βρισκόμαστε πολύ κοντά στο μπιγκ μπανγκ του ελληνικού πολιτικού συστήματος - ο Θεός να το κάνει. Η επί της ουσίας κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και της όποιας λογικής βάσης των όποιων επιχειρημάτων του, οδηγεί την χώρα σε μία πολιτική κρίση με άδηλη αυτή τη στιγμή έκβαση.

Είναι πασιφανές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμη τραγελαφικό παράδοξο της αριστεροδεξιάς κυβέρνησης - αλήθεια, τι απέγινε ο Καμμένος τις τελευταίες αυτές ημέρες;

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο ο Λαφαζάνης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βαριά αθενής και μάλλον πεθαίνει. Δίπλα του, η κυβέρνηση έπαθε ένα βαρύ εγκεφαλικό, αλλά οι φίλοι και γνωστοί - τα άλλα κόμματα δηλαδή - κάνουν ότι μπορούν για να κρατηθεί στη ζωή. Για οποιονδήποτε λόγο και κυρίως για έναν: ενδεχόμενες εκλογές υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι καταστρεπτικές, κάτι σαν την χαριστική βολή για τη χώρα που ήδη βρίσκεται στον προθάλαμο του Grexit και της απομόνωσης.

Αν κάτι κυριάρχησε όλο το προηγούμενο διάστημα και για πολλές δεκαετίες ήταν ο περίφημος μύθος του «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς».

Παρακαλώ διαβάστε την δήλωση του Πρωθυπουργιού Τσίπρα, το βράδυ της 7ης Ιουλίου στις Βρυξέλλες, λίγο αφότου δεν παρουσίασε προτάσεις για την επίτευξη συμφωνίας, δέχθηκε ένα οριστικό τελεσίγραφο για να σοβαρευτεί και να αποφασίσει αν θέλει να διατηρήσει την Ελλάδα στην Ευρώπη ή να την οδηγήσει στην Μέση Ανατολή και προειδοποιήθηκε για τις γεωπολιτικές επιπτώσεις των αποφάσεών του:

Η πτώση της χώρας στον γκρεμό έχει αρχίσει.