Την Δευτέρα το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στο κλειστό γήπεδο «Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση. Οργανώθηκε από πανεπιστημιακούς και εκπαιδευτικούς και το κεντρικό σύνθημα ήταν «Όχι Μπαλτά στην Παιδεία».
Οπως εύκολα καταλαβαίνει κάποιος, αντικείμενο της εκδήλωσης ήταν να εκφραστεί η αντίθεση μίας μεγάλης μάζας ακαδημαϊκών και πολιτών κατά των όσων έχουν ήδη δρομολογηθεί στην Παιδεία. Τα οποία στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να χαρακτηριστούν οπισθοδρομικά, αναχρονιστικά, αντιδραστικά...

Οι βρετανικές εκλογές ήταν ίσως η σημαντικότερη εξέλιξη των ημερών και το αποτέλεσμά τους θα είναι αποφασιστικό - με θετικό τρόπο - για την Ευρώπη και το μέλλον της.

Ηταν η πρώτη πράξη αντίστασης. Πρωτομαγιά του 2015, στην Ελλάδα της τσιπρικής αμηχανίας και μιζέριας, της «ανθρωπιστικής κρίσης» και της κακόγουστης «αντίστασης» στην Ευρώπη της λιτότητας, η διαφορά αναδείχθηκε. Πολίτες της Αθήνας συνέρρευσαν κατά χιλιάδες στο Μέγαρο Μουσικής, πολλοί πληρώνοντας εισιτήριο και περισσότεροι δωρεάν, στους κήπους του Μεγάρου, για να παρακολουθήσουν το Κοντσέρτο για την Ευρώπη, από την Φιλαρμοική του Βερολίνου υπό την διεύθυνση του σερ Σάιμον Ρατλ. Κάποιοι άλλοι, πολύ λιγότεροι, διαδήλωναν κατά της Μέρκελ.

«Ανεύθυνος», «τζογαδόρος» και «ερασιτέχνης». Αυτούς του χαρακτηρισμούς επιφύλασσαν υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης μετά την συνάντηση του eurogroup της Ρίγα της Παρασκευής.

Ο καταιγισμός μηνυμάτων και προειδοποιήσεων των τελευταίων ημερών θα έπρεπε να έχει ενεργοποιήσει κάποια θετικά αντανακλαστικά στην κοιμισμένη μάζα των πολιτών. Κάποια αντίδραση, κάποια κινητοποίηση.