Αφήσαμε πίσω μας το μεγάλο και θεαματικό σόου του πλειστηριασμού των τηλεοπτικών αδειών και μπαίνουμε ολοταχώς στην εβδομάδα του ετήσιου σόου της Θεσσαλονίκης, αυτό των εγκαινίων της ΔΕΘ, όπου πριν δύο ακριβώς χρόνια ο Τσίπρας μεγαλούργησε με το περίφημο Πρόγραμμά του και έφτασε στην εξουσία. Δεν έχει σχέση το γεγονός ότι τίποτα από όσα υποσχέθηκε τότε δεν υλοποιήθηκε, το αντίθετο μάλιστα. Η αλήθεια είναι ότι από εκεί ξεκίνησε η τελευταία φάση της διαδρομής, κάτι σαν την κάθοδο του Μουσολίνι και του φασιστικού κόμματος στη Ρώμη. Λέμε τώρα…

Αδύνατον αυτή η χώρα να ξεχάσει λίγο το παρελθόν και να κοιτάξει το μέλλον. Τελευταίο παράδειγμα η υπόθεση Ανδρέα Γεωργίου, του πρώην διοικητή της ΕΛΣΤΑΤ, που ανασύρθηκε από την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ακυρώνοντας το βούλευμα με το οποίο είχε κηρυχθεί αθώος για τις κατηγορίες ότι αλλοίωσε τα στοιχεία του ελλείμματος το 2010 για να πτωχεύσει ουσιαστικά η χώρα και να πάει στα μνημόνια.

Από σήμερα, 15^η Αυγούστου, το καλοκαίρι μετράει αντίστροφα.

Παρά τα χάλια του –και όλης της κυβέρνησης βέβαια – πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο Τσίπρας συνεχίζει να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το αποτέλεσμα των ισπανικών εκλογών αποτελεί μία απάντηση στο Brexit. Ότι οι Ισπανοί πολίτες ψήφισαν κατά 80% περίπου φιλοευρωπαϊκά κόμματα, παρ’ όλο που ένιωσαν στο πετσί τους για ένα διάστημα την πολιτική της λιτότητας, ενώ οι Βρετανοί που δεν τους άγγιξε ούτε η οικονομική κρίση ούτε οι επιλογές της Μέρκελ και του Σόϊμπλε, προτίμησαν την έξοδο, γιατί δεν θέλουν άλλους ευρωπαίους μετανάστες, γιατί ο Τζόνσον και ο Φάρατζ τους έπεισαν ότι πρέπει να απελευθερωθούν από τα δεσμά των Βρυξελλών, διανθισμένα με παραμύθια. Παραμύθια όπως ότι τα λεφτά που δίνει το Ηνωμένο Βασίλειο ως δότης της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ο Φάρατζ που το είπε το πήρε πίσω λέγοντας ότι λέμε και καμιά μ... για να κερδίσουμε), ή ότι το 2020 η Τουρκία θα γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περί τα 18 εκατομμύρια Τούρκων θα κατακλύσουν την Ευρώπη και πολλοί από αυτούς θα καταλήξουν στο νησί (ενν. Βρετανία).

Επί της ουσίας δεν σημαίνει και πολλά το αυριανό (σημερινό) αντικυβερνητικό συλλαλητήριο των “παραιτηθείτε” στην πλατεία  Συντάγματος.

Θα περίμενε κανείς ότι η κυβέρνηση Συρανέλ θα έπαιρνε το μάθημά της και θα αντιλαμβανόταν κάποια πράγματα τον τελευταίο χρόνο. Όπως ας πούμε, ότι οι αυταπάτες, οι μπούρδες, τα ψέματα και οι μ….ς πληρώνονται. Το μάθημα μάλιστα είναι επαναλαμβανόμενο, μέχρι να εμπεδωθεί, και άρχισε με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου το περασμένο καλοκαίρι. Συνεχίστηκε με την αξιολόγηση, που καθυστέρησε και επιβάρυνε τα μέτρα και εξακολουθεί με κάθε ευκαιρία με τον έλεγχο που έχει επιβληθεί. Δηλαδή, για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση θα γίνουν αυτά, για να πάρετε τα λεφτά, θα κάνετε εκείνα, για να προχωρήσετε στη δεύτερη αξιολόγηση τον επόμενο Σεπτέμβριο, θα προσθέσετε και τα άλλα.