Αυτή η περιλάλητη «ελληνική πραγματικότητα» δεν μας αφήνει να πάρουμε ανάσα, ως παρατηρητές των κοινών. Κάθε μέρα τα περίφημα «γεγονότα» που καθορίζουν την εσωτερική καθημερινότητα έρχονται για να θυμίσουν ότι εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε – γέλασε. Με το δικό της περιβάλλον, ακατανόητο πολλές φορές και με πολύ μικρή σχέση με την λογική και την κανονικότητα συνήθως.

Σε γενικές γραμμές όλοι οι αναλυτές και παρατηρητές των πολιτικών εξελίξεων συμφώνησαν για τα αίτια που πυροδότησαν την πρόταση μομφής του Τσίπρα, με αφορμή την χιονοθύελλα της περασμένης εβδομάδας και τις μέτριες επιδόσεις της κυβέρνησης (σε ρεαλιστική βάση, όχι στη βάση της γκρίνιας και των απαιτήσεων που πρόβαλλαν δημοσιογράφοι, μήντια και πολίτες) στην αντιμετώπισή της. Με την επίμονη επισήμανση του υπογράφοντος ότι σχεδόν όλα θα ήταν διαφορετικά αν η καταιγίδα ερχόταν νύχτα ή αν η κυβέρνηση είχε κηρύξει αργία την προηγούμενη Δευτέρα, εν αναμονή της σφοδρής κακοκαιρίας.

Όπως συμβαίνει κάθε φορά, όταν δημιουργούνται έκτακτες καταστάσεις, είτε εξαιτίας φυσικών φαινομένων που ξεπερνούν τα συνηθισμένα, είτε σε περιπτώσεις μεγάλων πυρκαγιών (κυρίως το καλοκαίρι) αφενός βγαίνουν στην επιφάνεια οι ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού, αφετέρου περισσεύει η γκρίνια και η κριτική από πλευράς media και πολιτών. Στην πραγματικότητα εκείνα που ισχύουν είναι ότι βεβαίως ο κρατικός μηχανισμός (του κεντρικού κράτους, των περιφερειών, των δήμων και των οργανισμών κοινής ωφέλειας) είναι σάπιος, αλλά ταυτόχρονα η ανοησία, η ανικανότητα και η ανευθυνότητα αγκαλιάζει σύμπασα σχεδόν την ελληνική κοινωνία. Ουαί και αλίμονο αν μας τύχει κάτι χειρότερο και όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει…

Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να διαβεβαιώνει συνεχώς και με κάθε ευκαιρία ότι οι εκλογές θα γίνουν με την ολοκλήρωση της τετραετίας, δηλαδή άνοιξη με καλοκαίρι του 2023, αλλά είναι σαφές ότι σταδιακά εδραιώνεται κλίμα εκλογολογίας με ορίζοντα το 2022. Περί το φετινό φθινόπωρο τις τοποθετούν πολλοί και είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση δίνει τέτοια αίσθηση με δημοσιογράφους και Σύριζα να πλειοδοτούν με εκτιμήσεις και τοποθετήσεις.

Με αφορμή τα νέα γεγονότα βίας, τρομοκράτησης και καταλήψεων σε πανεπιστημιακούς χώρους, αλλά και τις μπαρούφες πολιτικών που προθυμοποιούνται να προσφέρουν άποψη με κομματικές θέσεις, οι πρόσφατες σχετικές εμπειρίες του υπογράφοντος από αγγλικά πανεπιστήμια (με την ιδιότητα του γονέα, για να μην παρεξηγούμαστε), είναι οι εξής:

Θόρυβο προκάλεσαν οι εκτιμήσεις του πολιτικού αναλυτή και συμβούλου κατά καιρούς πρωθυπουργών (Κ. Καραμανλή, Αλ. Τσίπρα κλπ.), Γιάννη Λούλη. Τις διατύπωσε αρχικά στην «Εφημερίδα των Συντακτών», στη συνέχεια στην εκπομπή του Άρη Πορτοσάλτε στον «Σκάι» και αφορούσαν την πορεία μαζί με τις επιδόσεις του αρχηγού του Σύριζα στην αντιπολίτευση, αλλά και τη σημερινή πολιτική κατάσταση γενικότερα.

Μακάρι να ήταν διαφορετικά, αλλά η αλήθεια είναι ότι ελάχιστη ποσότητα αισιοδοξίας έφερε μαζί της η νέα χρονιά. Αντίθετα κουβάλησε μία μόνο βεβαιότητα, αυτή της επέλασης της πανδημίας με κουστούμι «Όμικρον» και πλήθος ερωτηματικών που είτε σχετίζονται με αυτήν, είτε όχι. Με λίγα λόγια το νέο έτος μπήκε με ποικιλία αβεβαιοτήτων, που είτε σχετίζονται με την πανδημία, είτε όχι. Επομένως οι όποιες προβλέψεις για τη συνέχεια είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένες, ακόμη και οι πιο βραχυπρόθεσμες.