Ο τελευταίος που βγήκε να απειλήσει τα ελληνικά νησιά με ύφος χαροκόπου μπεχλιβάνη είναι ο υπουργός Εξωτερικών, ο Τσαβούσογλου και δεν είναι η πρώτη φορά. Το έκανε μάλιστα από τη Ρουμανία, όχι από την Τουρκία. Και αν θέλετε τη γνώμη μου, δεν είναι καθόλου καθησυχαστική η υπόθεση ότι ο Ερντογάν και τα «καρντάσια» του παίζουν το χαρτί του επεκτατικού ισλαμοεθνικισμού και του αναθεωρητισμού για λόγους εσωτερικούς. Για να κερδίσουν δηλαδή ψήφους εν όψει εκλογών, επειδή οι δημοσκοπήσεις αμφισβητούν έντονα τη νίκη τους. Στη βάση αυτής της υπόθεσης επομένως, πρώτον, θα μείνουν στα λόγια και στην επιθετική ρητορική, δεύτερον, θα ηρεμήσουν μετά τις εκλογές εφόσον τις κερδίσουν.
Κατά την ταπεινή γνώμη μου, η παραπάνω υπόθεση «μπάζει». Και «μπάζει» διότι:
Α) Οι θέσεις που εκφράζει τόσο απειλητικά η Άγκυρα σήμερα είναι πάγιες, έγιναν φανερές μετά την εισβολή στην Κύπρο, το 1974, δεν σχετίζονται με τον εκλογικό κύκλο στη γειτονική χώρα, δεν εκφράζουν μόνο το λεγόμενο «βαθύ κράτος», αλλά έχουν υιοθετηθεί από ολόκληρη την πολιτική τάξη της Τουρκίας. Για όποιον αμφιβάλλει, τον παραπέμπω ενδεικτικά στα απομνημονεύματα του Έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα κατά το διάστημα 1974 – 1976, Δημήτρη Κοσμαδόπουλου με τίτλο «Οδοιπορικό ενός πρέσβη στην Άγκυρα» (Ελληνική Ευρωεκδοτική, 1988), στην έκδοση του τουρκικού γενικού επιτελείου το 1975 (που επανεκδόθηκε το 1985) με τίτλο «Οι τουρκοελληνικές σχέσεις και η Μεγάλη Ιδέα», την μελέτη του τότε συμβούλου του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Χουσεΐν Παζαρτζί, με τίτλο «Το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου», που στην Ελλάδα εμφανίστηκαν σε έκδοση «Γνώση», το 1989.
Β) Η αμφισβήτηση από την πλευρά της Τουρκίας της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με πρόφαση τη «στρατιωτικοποίησή» τους συνδυάζεται με τις απόψεις της περί υφαλοκρηπίδας, για να εξυπηρετηθούν οι στρατηγικοί στόχοι της, οι οποίοι σήμερα εκφράζονται από το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας». Ήτοι, τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, αυτή ορίζεται από τις ηπειρωτικές ακτές της Μικράς Ασίας και της Ελλάδας στο μέσο του πελάγους, άρα υπάρχουν ως … και μάλιστα αποστρατιωτικοποιημένα και δίχως δυνατότητες αντίστασης. Άρα θα βρίσκονται στο έλεος της Τουρκίας, έτοιμα για κατάληψη όποτε το κρίνει η Άγκυρα. Όπως έγινε με την Κύπρο μετά την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας το 1967 και την προβοκάτσια των ηλιθίων της χούντας, το 1974.
Γ) Όλα αυτά, η τουρκική προπαγάνδα τα καλύπτει με το σόφισμα, που επίσης δεν είναι τωρινό, αντίθετα μετράει πολλές δεκαετίες, ότι η Ελλάδα συνεχίζει να διακατέχεται από τη Μεγάλη Ιδέα και έχει σχέδια επεκτατισμού κατά της Τουρκίας. Αυτό το σόφισμα διανθίζεται με τον ισχυρισμό ότι η Ελλάδα είναι πάντα όργανο και χρησιμοποιείται από τους Δυτικούς – παλιότερα τους Άγγλους και τους Γάλλους, σήμερα από τους Αμερικανού ή και από όλου μαζί – οι οποίοι ιστορικά επιβουλεύονται την Τουρκία.
Δ) Όσοι ασχολούνται με τα ελληνοτουρκικά θα θυμούνται ασφαλώς ότι όταν ο Ερντογάν ξεκίνησε την προσπάθεια προσέγγισης με διάφορες χώρες της περιοχής με τις οποίες τα είχε «σπάσει» καθώς επιχειρούσε να εδραιώσει την Τουρκία ως περιφερειακή δύναμη, εξαίρεσε ρητά την Ελλάδα και την Τουρκία. Που σημαίνει ότι θέλει να διατηρεί την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις προκειμένου να εξυπηρετεί την τουρκική στρατηγική και να την υλοποιήσει την κατάλληλη στιγμή.
Ε) Όπως τονίστηκε παραπάνω τους αναθεωρητικούς, μεγαλεπήβολους στόχους του ερντογανικού καθεστώτος ασπάζεται όλη η πολιτική τάξη της Τουρκίας, άρα και να «πέσει» ο Ερντογάν, η Άγκυρα θα συνεχίσει την ίδια πολιτική. Παρεμπιπτόντως, η πολιτική αυτή έχει διάφορα πλοκάμια και ένα από αυτά είναι να μην υπογράψει η Αλβανία συνυποσχετικό με την Ελλάδα για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο προκειμένου να καθοριστούν ζητήματα της υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο χωρών. Με την έννοια αυτή, θα είναι τεράστια έκπληξη (και πάντως καλοδεχούμενη) αν ο Ράμα, ο σημερινός πρωθυπουργός της Αλβανίας, πει το «ναι» στην υπογραφή τέτοιου συνυποσχετικού. Προς το παρόν, φρόντισε να χαλάσει τα κλίμα με τη δήλωση περί εξαπάτησης της Ευρώπης από την Ελλάδα και η δήθεν ανασκευή αυτής της δήλωσης μόνο τέτοια δεν είναι.
Συμπέρασμα: μακάρι να πέφτω έξω, αλλά δε νομίζω ότι οι ωμές απειλές για νυχτοπερπατήματα του Ερντογάν και των ερντογανόπουλων στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου εξυπηρετούν μόνο τις εκλογικές τους ανάγκες. Πρόκειται κυρίως για στρατηγικούς στόχους που απλά χρησιμοποιούνται και εκλογικά!
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr