Οσο η καταστροφολογία για τις επιπτώσεις της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζεται (για τους λάθος λόγους) και η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον απερχόμενο πρόεδρο Ομπάμα σε συνθήκες προβληματικές, οι ενδείξεις για τις επιπτώσεις της αναμενόμενης πολιτικής στροφής της Ουάσιγκτον δεν είναι ενθαρρυντικές για την χώρα μας.

Οι εκδηλώσεις απογοήτευσης και μοιρολατρίας έπειτα από την νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ είναι περισσότερο προβληματικό φαινόμενο από το ίδιο το γεγονός.

Ενας ανασχηματισμός που έχει προαναγγελθεί τόσες φορές, εχει ανακληθεί επανειλημμένως και καταλήγει να ανακοινώνεται έπειτα από πολύωρες διαπραγματεύσεις του Πρωθυπουργού με υπουργούς (πρώην και επίδοξους), κομματικούς παράγοντες, την εκκλησία (η οποία έπαυσε τον υπουργό Παιδείας) και ποιος ξέρει ποιον άλλον, δείχνει κάτι: ότι ο Πρωθυπουργός δεν είναι σε θέση να λάβει και να επιβάλλει αποφάσεις, να σχεδιάσει την πορεία που αυτός επιθυμεί ή εκτιμά ότι είναι η ορθή και εν τέλει να κυβερνήσει. 

Το φιάσκο της κυβέρνησης στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών είναι το μικρότερο κακό που συμβαίνει στην χώρα. Θα μπορούσε να είναι και διασκεδαστικό - όσοι είναι εφοδιασμένοι με επαρκή αίσθηση του χιούμορ μπορεί και να διασκέδασαν τα μεσάνυχτα της προηγούμενης Τετάρτης παρακολουθώντας την κάθιδρη Ολγα Γεροβασίλη να απαγγέλλει εκείνο το πρωτοφανές παραλήρημα κατά της δικαιοσύνης…

Μία από τις επισημάνσεις που φαίνεται ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν έλαβε υπόψη του στις αλλεπάλληλες πρόσφατες κομματικές συνεδριάσεις ήταν πως «ο χρόνος όταν είσαι στην κυβέρνηση δεν τρέχει με τους ίδιους ρυθμούς, όπως όταν ήσουν στην αντιπολίτευση». 

Οι επόμενοι μήνες προδιαγράφονται καθοριστικοί για το μέλλον της Ευρώπης, όπως την ξέρουμε σήμερα.

Η συζήτηση είναι γνωστή και ανακυκλώνεται ήδη επί έξι-επτά χρόνια. «Το πρόγραμμα δεν βγαίνει», «δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς κούρεμα του χρέους», «πόσο ακόμη να περικοπούν οι συντάξεις;» και άλλα τέτοια που περιγράφουν πτυχές του ελληνικου προβλήματος,το οποίο σε συνδυασμό με την πολιτική ανεπάρκεια και την κοντόφθαλμη σκοπιμότητα διαμορφώνει το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η χώρα.