Με αμήχανο τρόπο και πάντως χωρίς μέριμνα που να καταδεικνύει την ανησυχία της έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο, υποδέχθηκε η κυβέρνηση τις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών έπειτα από τις δολοφονικές επιθέσεις στην Αγκυρα και την Μόσχα, και το μακελειό του Βερολίνου.

Ας αναλογιστούμε ένα σενάριο… Η νέα διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τους πιστωτές της παρατείνεται για μερικούς μήνες. Δεν ολοκληρώνεται τον Ιανουάριο, οι εκκρεμότητες παραμένουν… Τραβάει, επειδή η κυβέρνηση  της αριστερας δεν μπορει να σηκώσει το βάρος της ψήφισης νέων μέτρων για μετά το 2018-19. 

Η τελευταία παρέμβαση του Πόουλ Τόμσεν, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, με αφορμή την εξέλιξη της ελληνικής υπόθεσης είναι ήδη γνωστή και σχολιασμένη.

Οι ημέρες που διανύουμε αρχίζουν για μία ακόμη φορά να μοιάζουν επικίνδυνα με το καλοκαίρι του 2015. Τότε που η κυβέρνηση με επικεφαλής της διαπραγμάτευσης τον Ι. Βαρουφάκη «έκλεινε» την συμφωνία από στιγμή σε στιγμή αλλά τελικά κατέληξε σε δημοψηφίσματα, ανατροπές, κωλοτούμπες και όσα ακολούθησαν.

Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, σε λίγες εβδομάδες ο Αλ. Τσίπρας, ο Ν. Παππάς, ο Π. Καμμένος και όσοι έχουν ακόμη διάθεση, θα γιορτάζουν την συμπλήρωση δύο ετών από την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. 

Δεν ήταν ούτε το «kalispera» ούτε η «spanakopita» και το «ouzo», ούτε καν το «filotimo»… Ούτε το «Zito i Hellas» που ο Μπαράκ Ομπάμα αναφώνησε αποχαιρετώντας την Αθήνα.