Ενα κούρεμα του ελληνικού χρέους έχει ήδη πάρει την θέση του στην παγκόσμια οικονομική ιστορία, όπως και μία διαπραγμάτευση που κόντεψε να τα τινάξει την χώρα στον αέρα. 

Επειτα από αυτό το διάστημα, διαπιστώνει κανείς και πάλι ότι στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει τίποτε απολύτως. Εχουν μόνο αυξηθεί οι φόροι, οι εισφορές, η ανεργία… Ομως ως εκ θαύματος, ο τελευταίος από τους εκλεγμένους πρωθυπουργούς πέτυχε να αυξήσει και κάποιες συντάξεις… 

Επειτα από επτά χρόνια, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μία χώρα, στην οποία οι νησιωτικές περιοχές παραλύουν και αποκόπτονται, επειδή οι ναυτεργάτες απεργούσαν επί 10 ημέρες - και δεν έχει σημασία γιατί, όλοι για κάτι βρίσκουν λόγο να απεργήσουν. 

Κάποτε ήταν οι αγρότες, έπειτα οι ταξιτζήδες και οι φορτηγατζήδες ή όποιος άλλος θεωρούσε ότι τον πνίγει το δίκιο του - που είναι φυσικά μόνο δικό του. 

Στο σημείο που έχει φτάσει η χώρα, ελάχιστοι μοιάζουν ακόμη να έχουν συνείδηση του τι συμβαίνει. 

Χωρίς να έχει γίνει ούτε μία διαρθρωτική μεταρρύθμιση που θα συνέβαλε στην δημιουργία πλούτου, όλοι ακόμη κρύβονται πίσω από το σχήμα: «ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ ζητούν μέτρα και πνίγουν την οικονομία». 

Αυτό συμβαίνει επειδή οι κυβερνήσεις - και ειδικά η σημερινή - όταν ακούει «μέτρα», το μεταφράζει σε «φόρους». Δεν περνά κάτι άλλο από το μυαλό της. Δεν μπορει να φανταστεί τι σημαίνει «μεταρρύθμιση». Και εμποτίζει τους πολίτες με την αντίληψη: «αν οι μεταρρυθμίσεις είναι αυτό που λέει ο Σόιμπλε, τότε να μου λείπουν. Και αν αυτό σημαίνει η παραμονή στην ευρωζώνη, τότε ας φύγουμε».

Οι πρόσφατες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για την επιστροφή της 13ης σύνταξης είναι η επιτομή αυτής της νοοτροπίας. Με χρήματα που προήλθαν από φόρους και επιβαρύνσεις του ιδωτικού τομέα κατά το πλείστον, κάνει δήθεν κοινωνική πολιτική και προσφέρει χρήματα στους αναξιοπαθούντες συνταξιούχους. Την εκλογική του πελατεία, δηλαδή, αν λάβει κανείς υπόψη την γενικευμένη αντίληψη «προσπαθεί το παλικάρι», η οποία είναι κυρίαρχη στην συγκεκριμένη κατηγορία, που ο Τσίπρας χάιδεψε προεκλογικά όσο καμία άλλη, έστω κι αν στην συνέχεια την κορόιδεψε όσο και τους υπολοίπους. 

Δεν πέρασε από το μυαλό κανενός στην συγκυρία αυτή, μία άλλη αξιοποίηση του πλεονάσματος. Οπως π.χ. στην χρηματοδότηση προγραμμάτων επανακατάρτισης, ή κάποιας παραγωγικής υποδομής του ιδιωτκού τομέα, που θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποιες έστω θέσεις εργασίας. 

Υπό αυτές τις συνθήκες ο προϋπολογισμός του 2017  ήδη δεν ισχύει, καθώς μόλις δύο ημέρες πριν την ψήφισή του ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τον ανέτρεψε με τις εξαγγελίες του. 

Από αυτήν την βάση αξιοπιστίας ξεκινά και πάλι μία διαπραγμάτευση με τους θεσμούς. Η λέξη grexit είναι πάλι στο τραπέζι και μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι όσο ηδονίζονται στο ακουσμά της κάποιοι γενναίοι συμπλίτες μας, άλλο τόσο και περισσότερο θα ανακούφιζε πολλούς στην Ευρώπη μία τέτοια εξέλιξη.  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr