Οσο όμως και αν κάποιος θελήσει να γιορτάσει, το διάστημα που έχει διανύσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα μοιάζει περισσότερο με μία συνθήκη που δεν θα μπορεί να υπερβεί: τα βήματα προς τον πολιτικό θάνατο είναι πλέον λίγα.
Ας θυμηθεί κάποιος την διάρκεια ζωής των μνημονιακών κυβερνήσεων έως σήμερα: το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου άντεξε δύο και χρόνια και λίγες ημέρες, προτού ο Πρωθυπουργός του 44% αναγκαστεί να αποχωρήσει και να παραδώσει την διακυβέρνηση στον Λ. Παπαδήμο, τον Νοέμβριο του 2011.
Η κυβέρνηση αυτή - ίσως μία από τις πλέον καταλυτικές παραμέτρους που ευνόησαν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ - άντεξε μόλις πέντε μήνες και κατέρρευσε υπό τις ασφυκτικές πιέσεις του Αντ. Σαμαρά, με την προκήρυξη των εκλογών του Μαίου - Ιουνίου 2012.
Ακολούθησε το σχήμα ΝΔ-ΠαΣοΚ-ΔΗΜΑΡ και εν συνεχεία ΝΔ - ΠαΣοΚ, το οποίο έφθασε τα πράγματα έως ένα σημείο και κατέρρευσε και αυτό με την σειρά του στο τέλος 2014, σημειώνοντας ρεκόρ μακροβιότητας της μνημονιακής περιόδου και παραμένοντας στην εξουσία σχεδόν δυόμισι χρόνια.
Τώρα, ο χρόνος φαίνεται πως μετράει αντίστροφα και για τον Αλ. Τσίπρα. Πλησιάζει τα δύο χρόνια στην διακυβέρνηση και η κόπωση είναι φανερή παντού. Στο πρόσωπό του, στην διάθεσή του, στην ικανότητά του να μιλήσει ακόμη και στους βουλευτές του. Από μία άποψη, ήταν δύο χρόνια χαμένα. Από μία άλλη, χρήσιμα για την κατάρριψη μύθων και ιδεολογημάτων.
Το αδιέξοδο του κ. Τσίπρα είναι πλέον φανερό σε κάθε του δημόσια εμφάνιση και σε κάθε ομιλία του. Οπως αυτή το μεσημέρι της Τετάρτης στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
Μία ομιλία-αγγαρεία, η οποία ελάχιστα είχε να προσφέρει, πέραν της αφορμής ώστε να βγάλουν τα εσώψυχά τους οι βουλευτές και να δώσει ο κ. Τσίπρας για πρώτη φορά δημοσίως και επισήμως το στίγμα της πολιτικής του γραμμής για την περίοδο που διανύουμε: «μην με πιέζετε άλλο για μέτρα, αν δεν κλείσει η αξιολόγηση θα πάω σε εκλογές και τον μουντζούρη θα πάρει ο Μητσοτάκης».
Σε αυτά συνοψίζεται η κυβερνητική επιδίωξη της περιόδου, στην οποία όπως φαίνεται ο κ. Τσίπρας έχει παίξει όλα του τα χαρτιά, αρνούμενος να κάνει τα ουσιαστικά πολιτικά βήματα που κάποιοι ήλπιζαν ότι θα κάνει.
Οι τηλεοπτικές άδειες κατέληξαν σε φιάσκο και ναυάγιο και στην κυβέρνηση δεν θέλουν πλέον να ακούν ούτε την λέξη.
Ο ανασχηματισμός έγινε και η μόνη διαφορά μοιάζει να είναι πως ο Σταθάκης ξεμπλόκαρε κάποια από τα θέματα που ο Σκουρλέτης κρατούσε στα συρτάρια.
Ο Ομπάμα ήλθε κι έφυγε και μάλλον άφησε πίσω του πολιτικά συντρίμια - σίγουρα πάντως και όμορφα τουριστικά βίντεο.
Υπό αυτές τις συνθήκες και με βάση τα όσα διαμηνύουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχει πράξει ό,τι ήταν να πράξει, πως το δικό της έργο έχει ολοκληρωθεί και πως εκκρεμει η υλοποίηση των δεσμεύσεων των εταίρων.
Επειδή όμως οι εταίροι δεν το βλέπουν έτσι, μάλλον πλησιάζει η ώρα του αποχωρισμού.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr