Εχουμε ξαναπεί ότι τα πράγματα δεν είναι καλά στην οικονομία και το νοιώθουν ήδη πολλοίπολίτες στο πετσί τους.Η ανάπτυξη επιβραδύνεται αφού η οικοδομή βρίσκεται σε ύφεση, η ανεργία χτυπάει συνεχώς καμπανάκια, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κ. Κοντοπυράκη που αγωνίζεται να αποδείξει ότι το ύψος της δεν έχει καμία σχέση με την επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης, η ακρίβεια καλπάζει ειδικά στα τρόφιμα και το πετρέλαιο και…εγώ (ο πολίτης) δεν αισθάνομαι πολύ καλά. Και σαν να μη φτάνουν αυτά, ήλθε και η Γιούροστατ ναχαλάσει το αμείωτο κέφι του κ. Αλογοσκούφη, πάνω που έκανε μία χαψιά τον κ. Κλαδά και είχε αρχίσει να τον χωνεύει κιόλας.

Το θέμα το είχαν χθες «ΤΑ ΝΕΑ» και αναπαράχθηκε αργότερα από ραδιοφωνική εκπομπή του «ΑΛΦΑ».Στο βαθμό δε που έχει σχέση με την πραγματικότητα είναι απολύτως ενδεικτικό της σήψης στην οποία είναι βουτηγμένη η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της. Και φαίνεται ότι έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα, κρίνοντας από όσα καταγγέλλει ανοιχτά ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ) κ.Κουρουτός. Αλλωστε, το υπουργείο Παιδείας διεξάγει έρευνα και όπου νάναι θα δοθεί στη δημοσιότητα το πόρισμα , ενώ στην υπόθεση έχει ανακατευθεί και εισαγγελέας. Αν μάλιστα τα μήντια ξέρουν τι τους γίνεται, θα πρέπει να ασχοληθούν με το θέμα για να του δώσουν τις διαστάσεις που έχει...

H ιταλική έκδοση Ψωμιάδη είναι ο κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Περί αυτού δεν υπάρχει αμφιβολία και η συγκεκριμένη άποψη δεν έχει να κάνει τίποτα με το γεγονός ότι πρόκειται για έναν πολιτικό που κινείται στα όρια της δεξιάς και της ακροδεξιάς. Αλλωστε, ανάλογη είναι και η γνώμη που έχουν εκφράσει κατά καιρούς κάστρα της διεθνούς συντηρητικής παράταξης, όπως ο «Εκόνομιστ» και η «Γουόλ Στρητ Τζόρναλ». Αρα η αμφισβήτηση περί του προσώπου του δεν αφορά την ιδεολογία που υποτίθεται ότι πρεσβεύει, αλλά το ήθος του, τη συμπεριφορά του και γενικά τη διαγωγή του στην πολιτική του διαδρομή.

Πάει, σαλτάραμε γενικά και ομαδικά. Οχι ότι δεν το ξέραμε ή δεν το βλέπαμε, αλλά οι αποδείξεις πλέον υπάρχουν καθημερινά, αρκεί να ρίχνει κανείς μία ματιά στις εφημερίδες. Από όλα έχει ο μπαξές, αρκεί να υπάρχει όρεξη και ενδιαφέρον. Και όλα συντείνουν σε ένα συμπέρασμα. Οτισαν λαός και σαν έθνος έχουμε ξεπεράσει προ πολλού τα όρια και τώρα πλέον κάνουμε πλάκα γράφοντας και πάλι ιστορία. Την ιστορία της ορδής των νεοελλήνων που επελλαύνουν ατρόμητοι εναντίον κάθε έννοιας λογικής και φυσικά την διαλύουν. Τύφλα νάχουν οι ορδές του Ταμερλάνου και του Τσέγκις Χαν.

Υπάρχει ανησυχία σε όσους γνωρίζουν και καταλαβαίνουν για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας , αλλά κανονικά θα έπρεπε να επικρατεί τρόμος και πανικός, αν διαβάζουμε καλά τα στοιχεία, έστω και αν παρουσιάζονται κατακερματισμένα.