Με πρωτοβουλία του Υφυπουργού Οικονομίας & Ανάπτυξης, κ. Στάθη Γιαννακίδη, και της Υπουργού Τουρισμού, κας Έλενας Κουντουρά, επιτεύχθηκε η ενίσχυση του προϋπολογισμού της δράσης του ΕΠΑνΕΚ «Ενίσχυση της Ίδρυσης και Λειτουργίας Νέων Τουριστικών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» με επιπλέον 200 εκατ. ευρώ, προκειμένου να ικανοποιηθεί το υψηλό επενδυτικό ενδιαφέρον και η ανάγκη υποστήριξης βιώσιμων επενδύσεων στον τουριστικό τομέα.

Ραγδαία εμφανίζεται η αύξηση των καθαρών κερδών των 610  μεγαλύτερων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων της χώρας, την ίδια στιγμή που ανοίγει η ψαλίδα ανάμεσα στις κερδοφόρες και τις ζημιογόνες επιχειρήσεις του κλάδου επιτείνοντας την ανάγκη λήψης ριζικών αποφάσεων για τις δεύτερες.

Τα τελευταία δημοσιεύματα του ξένου Τύπου που αναφέρονται με εγκωμιαστικά σχόλια  στην Ελλάδα, μάλιστα ορισμένα από αυτά την συγκαταλέγουν στη λίστα με τους 3 κορυφαίους και πιο δημοφιλείς προορισμούς στον κόσμο, πρέπει να κάνει τους ξενοδόχους,  να αισθανθούν το βάρος της ευθύνης που η διάκριση αυτή τους προσθέτει. Πρέπει  να κεφαλαιοποιήσουν  αυτήν τη δημοσιότητα και να επενδύσουν σε εξειδικευμένο προσωπικό με υψηλό επίπεδο εξυπηρέτησης κάτι, που θα κάνει τους ξένους επισκέπτες πιστούς πελάτες τους. Καλές είναι οι προσφορές και οι μειωμένες τιμές, αλλά τη χώρα μας, δεν την επισκέπτονται μόνο τουρίστες με χαμηλό προϋπολογισμό, την επισκέπτονται και τουρίστες υψηλού κοινωνικοοικονομικού προφίλ.

Η υποβαθμισμένη (δικαίως ή αδίκως) εικόνα της χώρας, που οφείλεται στην συνολική έλλειψη υποδομών, την λανθασμένη επιχειρηματική νοοτροπία, την έλλειψη σχεδιασμού προϊόντων/υπηρεσιών υψηλών προδιαγραφών, δημιουργικής και ολοκληρωμένης προώθησης, ποιότητας και προφίλ (premium brands and services) αλλά και η έλλειψη απασχόλησης ικανών ανθρώπων της γνώσης σε καίριους τομείς, ζημιώνει –μεταξύ άλλων– την ανταγωνιστικότητά μας.

Κάποτε, τη δεκαετία του ’80 βρισκόμουν σ ένα ταξίδι οδικώς από τη Νέα Υόρκη στη Φλόριντα των ΗΠΑ. Σταμάτησα σ ένα dinner έξω από μια πόλη της Τζιώρτζια ονόματι Athens, για να πιω ένα καφέ. Η σερβιτόρα με ρώτησε από πού ήμουν (φαίνεται, ότι η προφορά μου με πρόδιδε). Της απάντησα από την Ελλάδα, και με απορία μου είπε «σε ποιο μέρος της γης είναι αυτή;» ή στα αγγλικά “where the heck is this place”.  Γελώντας της είπα ότι είναι η χώρα από την οποία οι πρόγονοι της πήραν το όνομα της πρωτεύουσας της, της Αθήνας, και ονόμασαν την πόλη που ζούσε. Ζήτησε συγγνώμη για την άγνοια της και πιάσαμε κουβέντα για την Ελλάδα.