Χρυσή ευκαιρία έδωσαν στον κ. Παπανδρέου με την ανόητη συμπεριφορά τους οι κ.κ. Τραγάκης και Σταύρου. Δεν αποκλείεται εν τη βλακεία τους να πρόσφεραν υπηρεσία και στην κυβέρνηση, αλλά αυτό μένει να το δούμε. Προς το παρόν, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκμεταλλεύτηκε το κλίμα που δημιούργησαν και πέρασε στην επίθεση, ενώ την ίδια στιγμή κατάφερε να απεγκλωβιστεί από δικά του προβλήματα.Παράλληλα πάντως, μπήκε σε μία πορεία έντασης η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος και φυσικά, η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, ό,τι και να λέει ο κ. Καραμανλής.

Μαντάρα τα έκανε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία χθες και σήμερα στη Βουλή, με αφορμή τις ψηφοφορίες επί αναθεωρητέων άρθρων του Συντάγματος. Οχι γιατί κάποιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας διαφοροποιήθηκαν από την θέση της κυβέρνησης σε συγκεκριμένα άρθραΑυτό είναι δικαίωμά τους, ειδικάόταν πρόκειται να τοποθετηθούν κατά συνείδηση σε σχέση με το Σύνταγμα, αλλά για δύο άλλους λόγους. Ο πρώτος είναι ότι κάποιοι ανεγκέφαλοι κοινοβουλευτικοί αξιωματούχοι της Νέας Δημοκρατίας ξευτέλισαν κάθε κοινοβουλευτική τάξη και έννοια. Ο δεύτερος, γιατί πολλοί βουλευτές του κυβερνώντος συμπεριφέρθηκαν απολύτως συντεχνιακά σε ψηφοφορίες επί άρθρων που τους αφορούσαν. Από την άλλη πλευρά, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ φρόντισαν να αποχωρήσουν από την Επιτροπή Αναθεώρησης και έτσι δεν εκτέθηκαν ως συντεχνία. Είναι όμως βέβαιο ότι ούτε αυτοί δέχονται τροποποιήσεις που απειλούν τα «συμφέροντά» τους.

Δεν πάνε καλά τα πράγματα. Και δεν μιλάμε για το φυσικό περιβάλλον που πάει χάλια, γεγονός το οποίο πιστοποιούν οι πάντες πλέον, ακόμα και στελέχη μεγάλων εταιριών. Μιλάμε για το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα, όπως τα παρουσιάζει η επικαιρότητα. Αρκεί να σκεφθούμε ότι το πολιτικό περιβάλλον το καθορίζει ο κ. Γιακουμάτος με τα θεατρικά του ξεσπάσματα στην έδρα των ΝεοΔημοκρατών «κουμπάρων» κατά της διαφθοράς των ΠΑΣΟΚων, ενώ το κοινωνικό περιβάλλον συνταράσσεται από τον πόλεμο των νονών του υποκόσμου στους δρόμους της Αθήνας.

Η χώρα έκανε χθες ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Οκ. Αλογοσκούφης, όχι μόνον ανακάλυψε ότι η φοροδιαφυγή είναι εκτεταμένη, αλλά και ποιες κατηγορίες επαγγελματιών βγάζουν αστέρια στο συγκεκριμένο σπορ. Ονομάτισε λοιπόν τους ταξιτζήδες, τους τραγουδιστές και άλλους καλλιτέχνες, τους μπάρμεν, τους ιδιοκτήτες νυκτερινών κέντρων, διάφορους μηχανικούς συνεργείων, τους υδραυλικούς και μερικούς ακόμη. Δεν ξέρω αν ονομάτισε τους γιατρούς, αλλά αν δεν το έκανε, παράλειψή του γιατί αυτοί είναι πολύ καλοί. Ωστόσο, το γεγονός ότι τόλμησε να πει αυτά που κατά καιρούς έχουν επαναλάβει διάφοροι συνάδελφοί του υπουργοί στο παρελθόν, δείχνει ότι και ο σημερινός υπουργός Εθνικής Οικονομίας βρίσκεται σε καλό δρόμο…Δεν πρέπει μάλιστα να μας ξεφεύγει ότι δεν ξέχασε ούτε τους «επίορκους»και κήρυξε πανστρατιά κατά της φοροδιαφυγής. Επομένως, φοροφυγάδες, τρέμετε!

Οσο και να βγαίνει στα ραδιόφωνα και στα κανάλια ο χειμαρρώδης, αλλά και απερίγραπτοςυφυπουργός Απασχόλησης κ. Γιακουμάτος για να διαβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, είναι φανερό και λογικό ότι η απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστήριουγια το πλαφόν στα εφάπαξ την ζεμάτισε.

Οποιος πιστεύει ότι ο κόσμος ασχολείται αυτές τις μέρες με την ρουκέτα κατά της πρεσβείας των ΗΠΑ, τις κάμερες, το άρθρο 16, το πανεπιστημιακό άσυλο, την ομιλία του κ. Καραμανλή στην ΚΕ της Ν.Δ., ή οτιδήποτε άλλο θέμα που σχετίζεται με τη δημόσια ζωή, κάνει λάθος. Ο λαός μας έχει άλλα προβλήματα και το μεγαλύτερο από αυτά είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του μεγάλου και τρανού Νίκου Χατζηνικολάου.

Είναι πραγματικά πέρα από τη λογική η συνεχιζόμενη δραστηριότητα των κουκουλοφόρων στο κέντρο της Αθήνας, με την αστυνομία να αιφνιδιάζεται συνεχώς και να αδυνατεί να κάνει συλλήψεις. Είναι επίσης αδιανόητο το γεγονός ότι οι κουκουλοφόροι βρίσκουν όποτε θέλουν καταφύγιο σε χώρουςανώτατων εκπαιδευτικών, τα οποία χρησιμοποιούν και για αποθήκευση «πυρομαχικών», με την ουσιαστική ανοχή των πρυτανικών αρχών, αφού επί τόσα χρόνια δεν δείχνουν σημάδια ταραχής ή ανησυχίας. Τέλος, είναι απίστευτο ότι τα κόμματα καιη κοινωνία, αυτή η «σιωπηλή πλειοψηφία», παρακολουθούν δίχως να συγκινούνται επί τόσα χρόνια το θέαμα από τους καναπέδες της, όπως το σερβίρουν τα φοβερά ελληνικά ΜΜΕ και δεν επιζητούν την αποσαφήνιση τουλάχιστον της έννοιας του «πανεπιστημιακού ασύλου».