Οι πολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια είναι ανησυχητικές. Μαύρα σύννεφα πυκνώνουν τον ηλεκτρισμένο ουρανό των Σκοπίων, όπου Σλάβοι και Αλβανοί ξαναζεσταίνουν παληές έχθρες και η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.

Η αποχώρηση από τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό της τουρκοκυπριακής πλευράς- ήγουν της Τουρκίας για να ξέρουμε ποιος είναι ο πραγματικός συνομιλητής στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού- ήταν προσχεδιασμένη.

Ο Αλμπέρτ Καμύ πίστευε ότι δεν υπάρχει μοίρα που να μην νικιέται με την περιφρόνηση. Πρέπει κανείς να σνομπάρει τη μοίρα του; Ασφαλώς! Αρκεί να μπορεί ή τουλάχιστον να έχει καλού- κακού κάποιο σχέδιο…

Ένας από τους βασικούς κανόνες των συναλλαγών υπαγορεύει πως ένα μαγαζί το πουλάς εν κινήσει- όχι με τα φώτα σβυστά, αν θέλεις να πιάσεις κάπως τα λεφτά σου.

Η ανοχή των ανθρώπων έχει όρια. Μόνο που αυτά γίνονται συνήθως γνωστά όταν είναι ήδη πολύ αργά και με ηχηρό τρόπο και πάντοτε εκ των υστέρων.

Για κάποιον λόγο που δύσκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει το Μαξίμου κοινοποίησε την ικανοποίησή του από τις δηλώσεις Σόιμπλε σύμφωνα με τις οποίες η Ε.Ε είναι έτοιμη να αντικαταστήσει το ΔΝΤ με ένα αντίστοιχο ευρωπαϊκό Ταμείο, που θα αντλεί κονδύλια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

Από τότε που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης καθιέρωσε από το μπαλκόνι της Ρηγίλλης τον όρο «διαπλοκή», (τον οποίον ειρήσθω εν παρόδω, ο ίδιος δεν αγνοούσε…) η χώρα ξύνεται με τις ψείρες του.