Όλα δείχνουν οτι τελικά η Ευρώπη κινείται επιτέλους στην κατεύθυνση της «πολιτικής λύσης» για την Ελλάδα.

Ο Πρωθυπουργός Αντώσης Σαμαράς έδωσε προχθές μια συνέντευξη στους New York Times. Μεταξύ άλλων είπε οτι κάνει την πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο και οτι κανείς δεν θα ήθελε να είναι τώρα Πρωθυπουργός στην Ελλάδα.

Εδώ στο Reporter, ούτε γνωρίζουμε ούτε συμπαθούμε τον κ. Μειμαράκη. Κάθε άλλο μάλιστα. Θεωρούμε οτι ποτέ δεν είχε το ύφος που αρμόζει σε βουλευτή και υπουργό, ακόμη δε χειρότερα σε Πρόεδρο της Βουλής. Και το απέδειξε με τον τρόπο που μιλάει τις τελευταίες μέρες. Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μας.

Το πρόβλημα μας είναι οι διάφορες ανοησίες που γράφονται περί ξεπλύματος 10 δισ ευρώ, φοροδιαφυγής 1 δισ ευρώ κλπ. Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Μειμαράκης διέπραξε κάποιες παρανομίες, αλλά μπορούμε να θέσουμε μερικά εύλογα ερωτήματα:

Υποχρεωτική μετατροπή σε μετοχές των ομολογιακών δανείων μετατρέψιμων σε μετοχές που έχουν εκδώσει οι Κυπριακές Τράπεζες ζητεί η τρόικα στις προτάσεις που έχει καταθέσει στην Κυπριακή Κυβέρνηση μετά την προσφυγή της μεγαλονήσου στο Μηχανισμό.

"Καθόλου σίγουρη" δεν θεωρούν την πώληση της Εμπορικής τράπεζας απο την Credit Agricole στελέχη του υπουργείου Οικονομικών. 

Οι εντάσεις μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα κορυφωθούν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες μέχρις ότου φτάσουμε στην ψήφιση των μέτρων απο τη Βουλή, δεν θα φτάσουν όμως σε σημείο διάσπασης της τρικομματικής κυβέρνησης.

Η χθεσινή ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, ανέδειξε τις μεγάλες αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς και το λέω ειλικρινά. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι μια ελπίδα της κεντροαριστεράς αν κατάφερνε να βρεί μια ρεαλιστική πρόταση εξουσίας. Μια εναλλακτική λύση που όλοι θα καλοδεχονταν σε αυτή την εποχή της πολιτικής διάλυσης. Δυστυχώς όμως, αυτός ο συνασπισμός αριστερών συνιστωσών και τάσεων, που έφτασε να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση επενδύοντας στην οργή κατά του μνημονίου και ενσωματώνοντας ψηφοφόρους απο όλο το πολιτικό φάσμα αλλά κυρίως απο τους υπέρμαχους του μεγάλου δημόσιου τομέα- δημοσίους υπαλλήλους και πρώην κομματικούς συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ- δεν έχει καταφέρει ακόμη να διαμορφώσει ενιαία άποψη. 

Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο επειδή είναι ένα κατεξοχήν πολυσυλεκτικό πολιτικό μόρφωμα, αλλά κυρίως επειδή ο στόχος του δεν είναι ξεκάθαρος.