Η οκταετία Ομπάμα χαρακτηρίστηκε από κάτι που λίγα χρόνια νωρίτερα φάνταζε αδιανόητο. Οι ΗΠΑ και ο Πρόεδρος τους έγιναν αγαπητοί, ο περιβόητος αντιαμερικανισμός έχασε το περιεχόμενό του. Υπήρξαν φυσικά σκοτεινά σημεία και καθοριστικές ευθύνες για πολλά, ειδικώς σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις της αραβικής δήθεν άνοιξης, την κατάσταση στην Συρία και τις ανθρωπιστικές καταστροφές που τις ακολούθησαν. 

Ο άτσαλος τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση προσεγγίζει τα ελληνοτουρκικά ζητήματα μπορεί να εξελιχθεί σε παράγοντα μεγάλης αβεβαιότητας και να φέρει την χώρα μπροστά σε απρόοπτα. 

Η επικαιρότητα της εβδομάδας που ξεκινά χαρακτηρίζεται από τη διαδικασία της Γενεύης για το Κυπριακό.

Την ερχόμενη Δευτέρα ο Αλ. Τσίπρας θα υποδεχθεί στο Μέγαρο Μαξίμου διαδοχικά, από τις 10.00 έως και τις 8.30 το βράδυ τους πολιτικούς αρχηγούς, σε διαδοχικές κατά μόνας συναντήσεις. Το θέμα της συζήτησης θα είναι το Κυπριακό. 

Με αμήχανο τρόπο και πάντως χωρίς μέριμνα που να καταδεικνύει την ανησυχία της έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο, υποδέχθηκε η κυβέρνηση τις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών έπειτα από τις δολοφονικές επιθέσεις στην Αγκυρα και την Μόσχα, και το μακελειό του Βερολίνου.

Η εμπειρία των τελευταίων 23 μηνών έχει δείξει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εχθρούς. Ο αγαπημένος της είναι ο Σόιμπλε, ο δεύτερος πιο αγαπημένος της ο Γιάννης Στουρνάρας. (Φυσικά και τα «ξένα κέντρα», η «διαπλοκή» και όλα τα άλλα παρεμφερή).

Βρισκόμαστε αισίως στον έβδομο χρόνο της κρίσης. Από το Μέγαρο Μαξίμου έχουν περάσει τρεις εκλεγμένοι πρωθυπουργοί, δύο υπηρεσιακοί και ένας εξωκοινοβουλευτικός.