Μπορεί τα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ να αποκαλούν την ΧΤΣ (HTS) γενικώς και αορίστως «αντάρτες της αντιπολίτευσης» αλλά αυτή αλλά και η άλλη μεγάλη παραστρατιωτική οργάνωση που συνεργάζεται μαζί της, ο πλήρως ελεγχόμενος από την Τουρκία « Συριακός Εθνικός Στρατός-ΣΕΑ» (SNA), είναι σαλαφιστές τζιχαντιστές. Δηλαδή ισλαμιστικές οργανώσεις διαπνεόμενες από φονταμενταλισμό και ριζοσπαστισμό με σκοπό να επανέλθουν στην καθαρή ζωή του Προφήτη και των «ευσεβών προγόνων» (Aλ σαλάφ Aλ σαλίχ) και να εγκαθιδρύσουν ακόμα και με την βία μία διακυβέρνηση όπου θα εφαρμόζεται η σαρία, τουτέστιν ο ισλαμικός νόμος. Αυτό όμως που ξεχνούν είναι ότι η ΧΤΣ είναι η μετεξέλιξη της Αλ Κάιντα, με τον αρχηγό της να έχει σχετιστεί άμεσα τόσο με τον Ιορδανό Αμπού Μουσάμπ αλ Ζαρκάουι τον ηγέτη της τρομοκρατικής αυτής οργάνωσης στο Ιράκ όσο και με τον διάδοχο του που αργότερα έγινε «Χαλίφης» του Ισλαμικού Κράτους Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγντάντι!
Χωρίς να έχουμε αξιόπιστες πληροφορίες, φαίνεται ότι τα ορμώμενα τμήματα των τζιχαντιστών από την περιοχή της Πόλης Ιντλίμπ που ποτέ δεν ήλεγξε η Συριακή Κυβέρνηση αλλά επιτηρούταν και προστατευόταν από τους Τούρκους, έχουν καταλάβει σχεδόν αμαχητί το μεγαλύτερο μέρος του Χαλεπίου. Επιπροσθέτως ελέγχουν την ευρύτερη περιοχή και τους δύο βασικούς αυτοκινητόδρομους Δύσης-Ανατολής (Μ4) και Βορρά-Νότου(Μ5)!
Το Χαλέπι, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, για πολλά χρόνια ήταν το επίκεντρο του εμφυλίου πολέμου στην Συρία που από την στιγμή που υπήρχαν πάμπολλοι εξωτερικοί δρώντες οφείλουμε να πούμε ότι δεν ήταν και τόσο … εμφύλιος! Η περιοχή ανακαταλήφθηκε από τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ το 2016 με την υποστήριξη της Ρωσίας, της Χεζμπολάχ και άλλων φιλοιρανικών πολιτοφυλακών. Βίντεο και φωτογραφίες του τελευταίου τριημέρου δείχνουν σημαίες της ΧΤΣ στην ιστορική ακρόπολη της πόλης ενώ κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι κρεμάστηκε και μία τουρκική σημαία. Η προέλαση προς τον Νότο και την πόλη Χάμα φαίνεται ότι έχει μέχρι τώρα επιτυχώς αναχαιτιστεί από τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις.
Για πολλά χρόνια τόσο η ΧΤΣ όσο και ο ΣΕΑ αναδιοργανωνόταν και εξοπλιζόταν με την υποστήριξη της Τουρκίας και χρήματα που συνέλεγαν από φόρους εντός του Ιντλίμπ και τέλη από το μεθοριακό πέρασμα που ήλεγχαν στα σύνορα με την Τουρκία, Μπαμπ αλ Χάουα στο τέλος του στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομου Μ5! Παρενθετικά να αναφέρουμε ότι οι τζιχαντιστικές αυτές οργανώσεις εμπόδιζαν την μετακίνηση Σύρων προσφύγων προς την Τουρκία.
Ο ρόλος της Τουρκίας
Αυτή η επιθετική επιχείρηση των τζιχαντιστών της ΧΤΣ και του ΣΕΑ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την υποστήριξη της Τουρκίας. Είδαμε να χρησιμοποιούνται αμερικανικά Τεθωρακισμένα Οχήματα M111 αλλά και drones από τους αντάρτες που εκτιμάται ότι χορηγήθηκαν από αυτήν. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές. Από την μία η αδυναμία της Ρωσίας να προστατεύσει την Συριακή Κυβέρνηση με χερσαίες δυνάμεις λόγω Ουκρανίας παρέχοντας μόνο κάποια αεροπορική υποστήριξη. Αλλά από μόνη της η όποια αεροπορική ισχύς δεν είναι αρκετή για να νικήσει τους αντάρτες αποδεικνύοντας και πάλι περίτρανα την σημασία των χερσαίων δυνάμεων και δοθείσης της ευκαιρίας κάτι που κάποιοι κύκλοι στην χώρα μας πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσουν.
Από την άλλη η σημαντική πλέον στρατιωτική αποδυνάμωση από το Ισραήλ της Χεζμπολάχ η οποία σημειώνεται ότι κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου είχε ανατρέψει την δυσμενή προς την κυβέρνηση Άσαντ κατάσταση. Αν τα κέρδη αυτά παγιωθούν καθόσον δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τις δυνατότητες ανακατάληψης από τον επίσημο συριακό στρατό που σε αυτήν την φάση αποδείχθηκε ανεπαρκής, τότε θα μιλάμε όχι απλώς για μία στρατιωτική επιχείρηση αλλά για συνθήκες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της περιοχής δεδομένης και της στρατιωτικής πίεσης που δέχονται και οι Κουρδικές Δυνάμεις (SDF).
Απομένει να δούμε την αντίδραση της Τεχεράνης με τον Υπουργό Εξωτερικών να επισκέπτεται το Σάββατο την Δαμασκό και να συναντάται με τον Σύρο Πρόεδρο Άσαντ προκειμένου να συντονίσουν τις ενέργειες τους. Σύμφωνα με πληροφορίες «μαχητές» των «Δυνάμεων Λαϊκής Κινητοποίησης», μίας ιρακινής φιλοιρανικής σιιτικής πολιτοφυλακής που είχε κατανικήσει τον ISIS στην Μοσούλη εισέρχονται εδώ και 3 ημέρες στην Συρία για να ενισχύσουν τις όπως αποδείχθηκε ευάλωτες δυνάμεις του συριακού καθεστώτος.
Ενώ η Ρωσία ανησυχεί ευλόγως για τα ερείσματα της στην Συρία με τον Πρόεδρο Πούτιν να δηλώνει ότι θα βοηθήσει στρατιωτικά το συριακό καθεστώς βλέπουμε από την άλλη μεριά χαλαρές αμερικανικές αντιδράσεις μιας και η κατάσταση δεν εγκυμονεί άμεσους κινδύνους για της ασφάλεια των ΗΠΑ. Εκκωφαντική είναι όμως η σιωπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρά το γεγονός ότι η Μέση Ανατολή βρίσκεται στην …αυλή της και πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων συμπεριλαμβανόμενης και της Ελληνικής η οποία θα έπρεπε να είχε τοποθετηθεί λόγω και της χριστιανικής ορθόδοξης κοινότητας αλλά και όσων δηλώνουν Έλληνες στο Χαλέπι. Ίσως δεν θα ήθελε να …κακοκαρδίσει την Άγκυρα.
Ο Ερντογάν ο οποίος προσπάθησε την προηγούμενη διετία να συνδιαλεχθεί με τον Άσαντ και να εξομαλύνει τις τουρκοσυριακές σχέσεις κάτι βέβαια που επιθυμούσε και ο Σύρος Πρόεδρος, με επιδίωξη να επιστρέψουν τουλάχιστον 2 εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες στην πατρίδα τους και να περιοριστούν οι Κούρδοι της Συρίας. Οι προσπάθειες όμως απέτυχαν διότι ο Άσαντ έθετε ως προϋπόθεση την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών εδαφών από την συριακή επικράτεια που είχε καταλάβει η Τουρκία με τις τρείς εισβολές της στις κουρδικές περιοχές. Τον Αύγουστο 2016 με την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», το 2018 με την επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» και το 2019 με την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» παραβιάζοντας κατάφωρα την κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Συρίας.
Και το Ισραήλ;
Τώρα με αυτές τις επιχειρήσεις των τζιχαντιστικών οργανώσεων που η ίδια υποστηρίζει έστω και αν διακηρύττει ότι δεν έχει καμία σχέση αυξάνει την επιρροή της σε όλο και μεγαλύτερη περιοχή και περικυκλώνει τους Κούρδους της Συρίας τους οποίους είχε επανειλημμένα την τελευταία χρονιά απειλήσει ότι θα εισέβαλε στις περιοχές τους. Θεωρεί ότι μία τέτοια κατάσταση θα προκαταβάλει την διοίκηση Τραμπ που αναλαμβάνει την 20 Ιανουαρίου. Στην Άγκυρα δεν έχουν κρύψει ότι θα ήθελαν αλλαγή καθεστώτος στην Δαμασκό αλλά ΗΑΕ, Αίγυπτος, Ιορδανία και Αίγυπτος έχουν σπεύσει να υποστηρίξουν τουλάχιστον πολιτικά την Κυβέρνηση Άσαντ. Στο τέλος το εξωφρενικό θα είναι να δούμε την Τουρκία σε ρόλο ειρηνοποιού!
Από κοντά παρακολουθεί την κατάσταση και το Ισραήλ. Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο από την στιγμή που το Ιράν αποδυναμώνεται στην Συρία αυτό είναι θετικό γεγονός για την ασφάλεια του αλλά μέσο-μακροπρόθεσμα φοβούνται ότι μία ανατροπή του Άσαντ θα μπορούσε να φέρει τους ισλαμιστές που υποστηρίζονται από την Τουρκία στην εξουσία.
Κλείνοντας θα λέγαμε ότι η επιθετική ενέργεια των τζιχαντιστικών οργανώσεων ΧΤΣ και ΣΕΑ μας «υπενθύμισε ξαφνικά έναν πόλεμο που ποτέ δεν τελείωσε» σύμφωνα με εύστοχο τίτλο σχετικού άρθρου της Washington Post. Ένα πόλεμος που προκάλεσε τον θάνατο σχεδόν 500 χιλιάδων ανθρώπων και δημιούργησε 6,2 εκατομμύρια πρόσφυγες αλλά δεν έληξε ποτέ επίσημα!
*O Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr