«Έχω την αίσθηση ότι το συναίσθημα που κυριαρχεί στον μέσο Έλληνα πολίτη είναι το συναίσθημα της ανασφάλειας με πρωτοφανή τρόπο. Η ανασφάλεια είναι γενικευμένη. Φοβάμαι ότι ούτε στην εποχή των μνημονίων και της οικονομικής ασφυξίας υπήρξε τόσο γενικευμένο το αίσθημα της ανασφάλειας των Ελλήνων πολιτών».

Με τα όσα κωμικά συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ και εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους, φαίνεται ότι ο Τσίπρας έχει πάρει κάποιες αποφάσεις, μπας και κατορθώσει να μαζέψει μερικά από τα ασυμμάζευτα. 

Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες την αμηχανία με την οποία η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αντιμετωπίζει σχεδόν όλα τα ζητήματα της αρμοδιότητας της. 

Ποιος είπε ότι το υπουργείο Παιδείας διστάζει στις μεταρρυθμίσεις; Μία ρηξικέλευθη απόφαση του προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Σπουδών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διαψεύδει του κακόπιστους επικριτές και δείχνει ότι υπάρχει και διάθεση και τόλμη. 

Στον απόηχο της αποτυχημένης γερμανικής προσπάθειας διαμεσολάβησης και της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Τράμπ με Μητσοτάκη και Ερντογάν, χρήσιμο να είναι στρέψει κανείς την προσοχή του και σε μία άλλη παράμετρο που παρουσιάστηκε τις τελευταίες ημέρες. 

Στο φόντο της πολιτικής αντιπαράθεσης στη Βουλή με θέμα τη συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, παρουσιάστηκαν και κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι συσχετισμών. 

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν υπάρχει κίνηση και πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ που να έχει επιτύχει τις τελευταίες εβδομάδες.