Ο λόγος για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές, με... βαθιές τσέπες, οι οποίοι «σκανάρουν» την Ευρώπη για προσοδοφόρες επενδυτικές ευκαιρίες, παρόλο που ακόμη δεν υπάρχει στον ορίζοντα μία μόνιμη λύση για την κρίση χρέους της ευρωζώνης.

Παρά την έντονη δυσαρέσκεια για την ικανότητα της πολιτικής ελίτ της Ευρώπης να λύσει γρήγορα τα δεινά της περιοχής, οι δισεκατομμυριούχοι θεσμικοί επενδυτές, όπως τα συνταξιοδοτικά και επενδυτικά ταμεία, δεν φαίνεται τελικά να αποφεύγουν εντελώς την Ευρώπη.

Αντίθετα, μερικοί από τους μεγαλύτερους επενδυτές του κόσμου μπαίνουν στον πειρασμό από τις φθηνές αποτιμήσεις των μετοχών των κορυφαίων επιχειρήσεων της Ευρώπης και εξετάζουν την αύξηση των επενδύσεών τους σε ευρωπαϊκά assets σε κλάδους, όπως οι υποδομές.

Αυτοί οι επενδυτές, επίσης, προσελκύονται από τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών και των κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ που αναμένεται να διατεθούν προς πώληση, λόγω του αναμενόμενου τεράστιου κύματος απομόχλευσης, ενώ εξετάζουν και τα ευρωπαϊκά blue-chips με καλά θεμελιώδη και παγκόσμια έκθεση.

Οι αναλυτές σημειώνουν ότι για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη σήμερα αποτελούν επενδυτικές ευκαιρίες, καθώς υπάρχουν σφυροκοπημένες asset classes με τιμές αρκετά κάτω από τη μεσοπρόθεσμη δίκαια αποτίμησή τους.

Οι μετοχές της περιοχής της ευρωζώνης υποχώρησαν σημαντικά τον Οκτώβριο του 2011, όταν το ευρώ έμοιαζε να οδεύει προς την οικονομική καταστροφή. Παρά το πρόσφατο ριμπάουντ, το discount τους αγγίζει το 25%-30%, είναι πολύ φθηνότερες από ό,τι οι αμερικανικές μετοχές. κι έτσι είναι υποτιμημένες τόσο σε απόλυτους όρους, όσο και σε σχέση με άλλες περιοχές.

Παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη έχει προβλήματα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες, όπως δήλωσε ο Mark Wiseman, αντιπρόεδρος επενδύσεων του Συνταξιοδοτικού Ταμείου του Καναδά. Οπως προσθέτει, υπάρχουν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες στην Ευρώπη, για παράδειγμα, σε τομείς όπως οι υποδομές.

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες, των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία αγγίζουν τα 40 τρισεκατομμύρια ευρώ, αναμένεται να πουλήσουν τουλάχιστον 3-5 τρισεκατομμύρια ευρώ από αυτά, τα επόμενα χρόνια, για να συμμορφωθούν με τους αυστηρότερους διεθνείς κανόνες, σχετικά με την ποιότητα του κεφαλαίου και της ρευστότητας.

Μερικά από αυτά τα περιουσιακά στοιχεία είναι ακίνητη περιουσία, αλλά οι τράπεζες πωλούν επίσης ολόκληρα τμήματα της επιχείρησης ή τμημάτων του ισολογισμού τους, όπως τα δάνεια.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, θα υπάρξει ένας εκ νέου ορισμός των φιλοδοξιών πολλών τραπεζικών που είχαν παγκόσμιες ή ακόμη και πανευρωπαϊκές φιλοδοξίες. Οι τράπεζες μπορεί να καταλήξουν να κατέχουν μετοχές σε εταιρείες ή σε ολόκληρες μη-τραπεζικές δραστηριότητες, καθώς η κρίση ωθεί όλο και περισσότερους από τους οφειλέτες τους, σε πτώχευση.

Αλλες ευκαιρίες έρχονται και από τις κυβερνήσεις των ασθενέστερων κρατών της ευρωζώνης, οι οποίες σχεδιάζουν να πουλήσουν assets για να μειωθεί το δημόσιο χρέος τους.

Η Ιταλία, της οποίας το χρέος αγγίζει το 1,9 τρισ. ευρώ, αναμένεται να ανακοινώσει ένα πρόγραμμα πώλησης που μπορεί να περιλαμβάνει περιουσιακά στοιχεία, αξίας (δυνητικά) 5 δισ. ευρώ, καθώς και μερίδια σε μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.

Περιουσιακά στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ελκυστικότατο στόχο είναι αυτά της Ισπανίας, όπως εταιρείες στοιχημάτων, παραχωρήσεις σε αεροδρόμια, επιχειρήσεις ύδρευσης και ακόμη και τα περίφημα ξενοδοχεία Paradores.