Ο Β.Κλάους αρνούνταν να υπογράψει την Συνθήκη, αν δεν εξασφάλιζε εξαίρεση της Τσεχίας από τη Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στοχεύοντας στην αποτροπή νομικής βάσης στην οποία ενδεχομένως να στηρίζονταν μελλοντικά αιτήματα γειτονικών χωρών για αποζημιώσεις.
«Το τελευταίο πολιτικό εμπόδιο στην επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας άρθηκε,» δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο.
«Ο δρόμος για την επικύρωση είναι πλέον ανοιχτός,» δήλωσε με τη σειρά του και ο Σουηδός πρωθυπουργός Φρέντρικ Ράινφελτ, ως προεδρεύων της ΕΕ, καλώντας τον Τσέχο πρόεδρο να υπογράψει το κείμενο.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας στοχεύει στην ενοποίηση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων και ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας την Ευρώπης. Μεταξύ άλλων, προβλέπει δημιουργία θέσης Ευρωπαίου προέδρου και επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας.
ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
Λίγες εβδομάδες πριν από τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για το κλίμα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στα τελικά συμπεράσματά του δηλώνει ότι η ΕΕ είναι αποφασισμένη περισσότερο από ποτέ να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο και να συντελέσει στην επίτευξη παγκόσμιας, φιλόδοξης και συνολικής συμφωνίας.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί όλα τα μέρη να ενστερνιστούν το στόχο μείωσης της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς Κελσίου και να συμφωνήσουν για τις κατά 50% τουλάχιστον παγκόσμιες μειώσεις των εκπομπών και τις κατά 80-95% τουλάχιστον, συνολικές μειώσεις των εκπομπών των αναπτυγμένων χωρών, έως το 2050 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
Για το σκοπό αυτό οι ευρωπαίοι ηγέτες δεσμεύτηκαν σήμερα ότι η ΕΕ θα προχωρήσει έως το 2020 σε μείωση κατά 30% των ρύπων, έναντι των επιπέδων του 1990, ως υπό όρους προσφορά σε μια παγκόσμια συνολική συμφωνία για την περίοδο μετά το 2012, υπό τον όρο ότι και άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα δεσμευθούν για ανάλογες μειώσεις εκπομπών και ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα συμβάλουν επαρκώς, ανάλογα με τις ευθύνες και τις δυνατότητες που τους αντιστοιχούν.
Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών, προκειμένου να μειώσουν τους ρύπους, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει ότι χρειάζεται βαθμιαία πλην σημαντική αύξηση των πρόσθετων δημόσιων και ιδιωτικών χρηματοδοτικών ροών και πως η ΕΕ είναι πρόθυμη να αναλάβει το μερίδιο που της αναλογεί στην παγκόσμια προσπάθεια.
Ειδικότερα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υιοθετεί την εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι το συνολικό πρόσθετο κόστος για τη μείωση των ρύπων στις αναπτυσσόμενες χώρες ενδέχεται να ανέλθει ετησίως μέχρι το 2020 σε περίπου 100 δισ. Ευρώ. Το κόστος αυτό θα πρέπει να καλυφθεί μέσω: των ίδιων προσπαθειών των αναπτυσσόμενων χωρών, της διεθνούς αγοράς διοξειδίου του άνθρακα και της διεθνούς δημόσιας χρηματοδότησης.
Επίσης, το Ευρωπαικό Συμβούλιο τονίζει ότι το συνολικό ύψος της απαιτούμενης διεθνούς δημόσιας στήριξης ενδέχεται να κυμανθεί από 22 ως 50 δισ. Ευρώ ετησίως έως το 2020, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει ποιό είναι το ποσό χρηματοδότησης που αναλογεί στην ΕΕ.
Επιπλέον, οι 27 ηγέτες στα συμπεράσματά τους αναφέρουν ότι όλες οι χώρες, εκτός από τις λιγότερο αναπτυγμένες, θα πρέπει να συνεισφέρουν στη διεθνή δημόσια χρηματοδότηση μέσω μιας συνολικής παγκόσμιας κλείδας κατανομής, βασιζόμενης στα επίπεδα εκπομπών και στο ΑΕΠ της κάθε χώρας.
Τέλος, οι 27 τονίζουν ότι εφόσον συναφθεί φιλόδοξη συμφωνία στην Κοπεγχάγη, τα τρία πρώτα έτη (2010-2012) θα απαιτείται ετήσια παγκόσμια χρηματοδότηση ύψους 5-7 δις. Ευρώ.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Προτεραιότητα στα μέτρα στήριξης της ευρωπαϊκής οικονομίας συμφώνησαν πως πρέπει να δώσουν οι 27, παρά την εκτίναξη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων σε 20 από τις 27 χώρες της ΕΕ.
Συγκεκριμένα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει ότι η ύφεση της ευρωπαϊκής οικονομίας φτάνει στο τέλος της, καθώς οι χρηματοπιστωτικές αγορές σταθεροποιούνται και το αίσθημα εμπιστοσύνης αποκαθίσταται. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι η αύξηση των επιπέδων της ανεργίας δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Οι πολιτικές στήριξης δεν θα πρέπει να αποσυρθούν έως ότου η α
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr