Αν θεωρήσουμε πως είμαστε μία ώριμη αγορά τότε θα πρέπει να δεχτούμε και τους ανάλογους κανόνες παιχνιδιού. Πως η ελληνική οικονομία έχει μαύρο χάλι. Καμία ανταγωνιστικότητα, τεράστια ελλείμματα . Υψηλότατος δανεισμός. Αβεβαιότητα για το οικονομικό μέλλον. Τι περισσότερο δηλαδή χρειάζεται για τον οποιαδήποτε επενδυτή να ανησυχεί;  Γιατί ο Ifo, ή ο Δείκτης των Δεικτών να ανησυχεί τους επενδυτές στην Φρανκφούρτη ή στη Wall και να μην τους ανησυχεί κι εδώ ;

Πιστεύει κανείς πως ο επιχειρηματικός τομέας είναι υγιής; Δεν ισχύει για τις ελληνικές επιχειρήσεις το ότι το πετρέλαιο έφθασε στα ύψη; Δεν ισχύει για τις ελληνικές επιχειρήσεις πως το ισχυρό ευρώ είναι ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στην σχεδόν ανύπαρκτη για άλλους λόγους- ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων; Μήπως και για την εσωτερική αγορά δεν ισχύει πως οι φοβισμένοι καταναλωτές θα περιορίσουν τις οποιεσδήποτε δαπάνες τους; Δεν ισχύει πως και το τραπεζικό μας σύστημα θα επηρεαστεί;

Δεν ισχύει πως υπάρχουν μία σειρά από αρνητικές εξελίξεις για μία σειρά από δεικτοβαρείς εταιρείες που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αναστάτωση; Σε ποια αγορά του κόσμου, πλήν της Ουγκάντας, τα όσα συμβαίνουν μεταξύ διοίκησης της ΔΕΗ και συνδικαλιστών, ή η εμμονή της ΔΕΗ με τον λιθάνθρακα δεν θα δημιουργούσε ανησυχία; 

Ή ότι η εξαγορά της Γερμανός από την Cosmote περνά εξονυχιστικό έλεγχο; Ή ότι το μονοπώλιο του ΟΠΑΠ ενδεχομένως να μας φέρει στο Ευρωπαικό Δικαστήριο; Ποιος σώφρων επενδυτής δεν μπορεί να αντιληφθεί πως τα τραπεζικά business plans μετριοπαθή και μη θα περάσουν δύσκολες ώρες.

Γιατί λοιπόν απορίες; Γιατί θα πρέπει να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Θέλουμε ή δεν θέλουμε να λεγόμαστε ώριμη αγορά; Αν κατά βάθος δεν το πιστεύουμε τότε γιατί φωνάζουμε; Aς δεχτούμε τους κινδύνους που έχουν οι μη ώριμες αγορές ας καταστρώσουμε άλλες τακτικές και ας ησυχάσουμε

Τάκης Λαϊνάς
[email protected]

ΥΓ: Μία ακόμη μικρή επισήμανση. Για την αστάθεια και τα προβλήματα των αγορών με έντονες αναταράξεις δεν έχουν γράψει μόνο οι καθαρά «μετοχικοί» αναλυτές. Έχουν γράψει και οι Chief Economists ή και οι Chief Strategists. Ας τους διαβάζουμε πιο προσεκτικά. Πέφτουν πολύ πιο αραιά έξω από τους συναδέλφους τους των επενδυτικών τμημάτων.